Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 13 Μαΐου 2025
Διελογίζετο, ταλανίζων εαυτόν: — Τι ήθελες, τι γύρευες κυρ-Δημάκη μου; Δεν εκύτταζες την δουλειά σου; Είνε και ντροπή! Όχι άλλο! Και έφθανεν εις το μικρόν κελλίον η μελωδία της αγρυπνίας, άρρητος, γλυκητάτη. Εψάλλετο η λιτή: «Ο Ουρανός και η γη σήμερον πνευματικώς ευφραινέσθωσαν». — Πρέπει ναρθούν βάρκες! Εψιθύριζεν ο κυρ-Δημάκης, βλέπων το πέλαγος ήσυχον.
Γνωρίζεις προ πολλού όσα συνέβησαν όταν εταξείδευσα με αυτόν από την Τρωάδα—διότι σου τα διηγήθηκα τότε αμέσως, κατά τον εκ Συρίας ερχομόν μου—και την άλλην καλοπέρασίν του εις το ταξείδι και τον ωραίον έφηβον, τον οποίον προσηλύτισεν εις τον κυνισμόν, διά να έχη και αυτός τον Αλκιβιάδην του, και πώς ετρόμαξεν, όταν μίαν νύκτα εις το μέσον του Αιγαίου εμαύρισεν ο ουρανός και έγινε φοβερά τρικυμία, και έκλαιε μετά των γυναικών αυτός ο θαυμαζόμενος και θεωρούμενος ως περιφρονών τον θάνατον.
Δεν βλέπεις πόσον αίθριος είνε ο ουρανός, ακύμαντον δε και γαλήνιον όλον το πέλαγος και όμοιον ούτως ειπείν με καθρέπτην; ΧΑΙΡ. Καλά λέγεις• η σημερινή ημέρα φαίνεται ότι τω όντι είνε Αλκυωνίς και η χθεσινή δε τοιαύτη ήτο.
Δεν κάνει χρεία άλλο, τότε είπε προς τον υιόν του· κλίνω εις το εναντίον μου γραπτόν, πηγαίνω μόνος μου να κρημνισθώ εις έναν από τούτους τους βράχους, που ο ουρανός μου τον ετοίμασε διά τάφον μου, θέλω μίαν φοράν να ελευθερωθώ από την τυραννίαν της τύχης μου, αγαπώ κάλλιον τον θάνατον, παρά μίαν ζωήν τόσον τυραννισμένην. Ο Χάνης δοσμένος εις κάθε απελπισίαν, έστεκε διά να πέση εις τον κρημνόν.
Εκείνος διέσειε την καρδίαν με φόβον και με ταραχήν, ούτος την κατεπράυνε με ειρήνην και αγάπην. Και όμως αι Νέαι εντολαί του Όρους των Μακαρισμών δεν ήσαν προωρισμέναι να καταλύσωσιν, αλλά μάλλον να συμπληρώσωσι τον Νόμον τον λαληθέντα από του Σινά προς τους αρχαίους. Ο ουρανός και η γη θα παρέλθωσιν, οι δε λόγοι του Χριστού δεν θα παρέλθωσι ποτέ, ουδέ ιώτα έν ή κεραία μία.
'Σ την Ρώμην , μες τα ύψος δόξης δαφνοφόρας, ολίγο πριν ο φοβερός Ιούλιος πέση, οι τάφοι αδειάσαν, και οι νεκροί σαβανωμένοι εις τους δρόμους της Ρώμης θλιβερά θρηνούσαν· άστρα με φλόγιναις ουραίς, αιματωμένα, 'ς τον ήλιον χαλασμοί , και ο νοτερός πλανήτης 'πού το βασίλειο κυβερνά του Ποσειδώνος, έκλειψιν έπασχε κακήν, ως να 'χε φθάση 'ς της Κρίσεως την ημέραν και όμοια σημεία με τούτα, ωσάν προδρόμους τρομερών συμβάντων, ως προμηνύματα κακά 'πού στέλν' η μοίρα, και ωσάν προοίμια συμφοράς 'πού δεν θ' αργήση, ο Ουρανός και η Γη συγχρόνως έχουν δείξη 'ς τα μέρη μας εδώ και των συμπολιτών μας.
Ο ουρανός με τάστρα του τα λαμπρά, κυαναυγής, αίθριος, κατήρχετο προς τα κάτω, προς τους ιστούς της σκούνας, μ' εφαίνετο, και προσκόπτων προς τας χρυσάς αυτών κορζέτας ωθείτο μετά δυνάμεως προς τάνω, κ' υψούτο πάλιν με τάστρα του, κυαναυγής αίθριος, με τάστρα του τα οποία έπαιζον έπαιζον, ως ανοιγοκλείονται ματάκια, χρυσά ματάκια, αργυρά ματάκια.
Ας αλλάζουν λιβάδια με βράχους και δάση, γύρω ας φεύγουν που πύργοι, που καλύβας καπνός· είτε ειδύλλιο γελούμενο απλώνεται η πλάση, είτε αντάρες και μπόρες κρεμά ο ουρανός, μη θαρρείς το πανί σου μπορείς να βαστάξης, όπου θέλει το κύμα μαζί του θ' αράξης.
Παράδειγμα εγώ υπομονής να γίνω και ούτε λέξιν θα ειπώ. ΚΕΝΤ Ποιος είν’ εκεί; ΓΕΛΩΤ. Ποιος είναι; Ένας σοφός κι ένας τρελλός. Και τα θηρία, που γυρνούν 'ς τα σκότη, ως κ' εκείνα ο θυμωμένος ουρανός τα έχει τρομαγμένα κ' εκρύφθηκαν 'ς τα σπήλαια! Να υποφέρη δεν 'μπορεί το σώμα του ανθρώπου τόσον πολύν κατατρεγμόν, ούτε τρομάρα τόσην!
Ο ουρανός θ' αφίνη μέσ' απ' τις ψηλοθώρητες κορφές των δέντρων να βλέπουμε λιγάκι γαλανό χρώμα· κ' η ψυχή μας θ' αναγαλλιάζη. Ο κόσμος δε θα μας στέλνη εκεί μέσα τη βοή του και θάμαστε ευτυχισμένοι.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν