Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 9 Μαΐου 2025
Και στην πλατέα αφτοί είτανε, οι Τρώες, συναγμένοι όλοι μαζί, και κάθουνταν, τον κράχτη καρτερώντας 415 πότε θα φτάσει. Κι' έρχοντας ως στην πλατέα ο κράχτης, καταμεσύς τους στέκεται και δίνει τα μαντάτα.
Ήτανε κάποιος Λάμπης, βοϊδολάτης κακός άνθρωπος, που κι αυτός εζητούσε τη Χλόη για γυναίκα από το Δρύαντα κι ως τα τώρα χαρίσματα πολλά του είχε δώσει για να πιτύχη το γάμο· άμα λοιπόν ένοιωσε, ότι, αν δώση την άδεια το αφεντικό, θα την πάρη ο Δάφνης, ζητούσε τρόπο που να θυμώση μ' αυτούς ο αφέντης· και ξέροντας, ότι αυτός αγαπούσε πολύ το περιβόλι, εστοχάστηκε να το χαλάση όσο μπορούσε περισσότερο και να το ρημάξη.
ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ Ευχαριστώ σε, Γυιλδενστέρνη, κ' ευγενικέ μου Ροζενκράς. Να επισκεφθήτε ευθύς, θερμά παρακαλώ σας, τον υιόν μου, 'πού τόσον άλλαξεν, ωιμέ! — Σεις των κυρίων δείξετε αμέσως πού θα εύρουν τον Αμλέτον. ΓΥΙΛΔΕΝΣΤΕΡΝΗΣ Να ευδοκήση ο Θεός χαράν αυτός να λάβη κ' ελάφρωσιν απ' την δικήν μας παρουσίαν, και απ' όσα προσπαθήσωμε. ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ Ο Θεός να κάμη!
Εάν έμειναν την νύκτα εις το βουνόν, θα ευρίσκοντο εις έν από τα μανδριά των ποιμνίων. Η γραία, η πενθερά του Λυρίγκου, ήτις δεν είχεν ύπνον να κοιμηθή, όπως δεν εκοιμάτο και η Φραγκογιαννού προ ημερών, όταν εσυντρόφευε την λεχώ, την κόρην της, εσηκώθη και ηρώτησε : — Ποιος είνε;
Η Μάρω κλαίουσα έδεσε διά της ερυθράς μεταξίνης ζώνης της τον λαιμόν του και ο Γιάννος την ακολούθει ήδη πιστώς κ' ευπειθώς εν τη αδιεξόδω και ατελευτήτω εκείνη πορεία. Μετά μικρόν η Μάρω ήρχισε ν' ανησυχή. Η ημέρα σιγά σιγά ολιγόστευε και μετ' ολίγον η νυξ θα κατέβαινε, μαύρη και απειλητική.
Δεν είξευρα τι να πω, . . τι να κάμω. — Χάρισμά μου; λέω, αφέντη, μα πώς . . . — Δεν έχει πώς, λέει· θα τα πάρης! Μου κάνεις χάρη, . . . . Και μου σφίγγει το χέρι. Μου σφίγγει το χέρι, Μαριώ, κατάλαβες; Τι να κάμω το λοιπόν; τα πήρα. Κακά έκαμα; έπρεπε να μη τα πάρω; Η πτωχή Μαριώ δεν ηδύνατο να απαντήση. Έκλαιε.
Χράμι 'ς την μέσην θα ζωσθώ, θα λερωθώ με λάσπην, με το κορμί ολόγυμνο και τα μαλλιά 'μπλεγμένα την τρικυμίαν θ' αψηφώ και την ανεμοζάλην. Κάτι να είμαι ως τρελλός· ως Έδγαρ τι αξίζω; Έμπροσθεν του μεγάρου του Γλόστερ. Ο ΚΕΝΤ εις τον φάλαγγα. Εισέρχονται ο ΛΗΡ, ο ΓΕΛΩΤΟΠΟΙΟΣ και είς ΙΠΠΟΤΗΣ. ΛΗΡ Παράδοξον! Πώς έφυγαν, χωρίς να στείλουν 'πίσω τον άνθρωπόν μου!
Α δεν ήσουν διαστρεμμένη, θα ξέτρεχες ένα παιδί ανήλικο κιως το τέλος τώφερες στο θάνατο; Είντα θα πης, μωρή, του Θεού που θα παρουσιαστής, γιαυτή τη μεγάλη αμαρτία; Πώς τόσονε βάρος θα το βαστάξη η ψυχή σου εκειά που θα πάη; Η άρρωστη ανασηκώθηκε στο κρεβάτι κιαντίκρυσε τη μητέρα μου, με μια έκφραση στο πρόσωπο φόβου και πόνου.
Εάν δε πάλιν αποπειραθώμεν να εγείρωμεν εναντίον των τους συμμάχους των, θα χρειασθή και τούτους να βοηθήσωμεν διά πλοίων, αφού οι πλείστοι είναι νησιώται. Ποίον λοιπόν πόλεμον θα επιχειρήσωμεν; διότι, εάν δεν νικήσωμεν κατά θάλασσαν, ή εάν δεν αφαιρέσωμεν απ' αυτών τα εισοδήματα διά των οποίων συντηρούν το ναυτικόν των, θέλομεν βλαφθή μεγάλως.
Εκαθίσαμεν τέλος, επήραμεν εκόντες άκοντες το τσάι μας, και φαιδρύναντες ευσυνειδήτως το πρόσωπον ημών διά του ιλαρωτάτου των μειδιαμάτων, αποπειρώμεθα να μετάσχωμεν και ημείς της συνομιλίας. Το πράγμα δεν είνε τόσον εύκολον, όσον φαίνεται. Αν μάλιστα η πλειονοψηφία της ομηγύρεως είνε, ως συνήθως συμβαίνει, γυναικεία, μακρά θα ήνε η απόπειρα και ίσως μάταιος επί τέλους ο κόπος.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν