United States or Guyana ? Vote for the TOP Country of the Week !


Γυνή θαυμαστή, του κάλλους της οποίας η ανταύγεια αμιλλάται προς τας ακτίνας πολυτίμων λίθων και χρυσού, κατέρχεται ταχέως οπισθίαν κλίμακα μεγάρου πολυτελούς.

Έμπροσθεν του μεγάρου του ΜΑΚΒΕΘ. Αυλοί και δαυλοί. — Εισέρχονται ο ΔΩΓΚΑΝ, ο ΜΑΛΚΟΛΜ, ο ΔΟΝΑΛΒΑΙΝ, ο ΒΑΓΚΟΣ, ο ΛΕΝΟΞ, ο ΜΑΚΔΩΦ, ο ΡΩΣ, ο ΑΓΚΟΣ, μετά συνοδίας. ΔΩΓΚΑΝ Ωραίον μέρος είν' αυτό! Ο ελαφρός αέρας πνέει εδώ γλυκά γλυκά κ' ευφραίνει τας αισθήσεις.

Η γλυκεία αύτη απεικόνισις της απόψεως της κατοικίας του Μάκβεθ θαυμάζεται ευλόγως, ως έντεχνος αντίθεσις των προηγηθεισών αγρίων σκηνών και της επερχομένης δολοφονίας, διαπραχθησομένης εντός αυτού τούτου του ηρέμου και γοητευτικού μεγάρου επί των τοίχων του οποίου κτίζει η χελιδών την φωλεάν της.

Κ' ενώ εξ ενός απέστελλε τον μηχανικόν, ίνα χαράξη μαύρον σταυρόν επί του τοίχου του μεγάρου, εξ άλλου, κρυφά, εψιθύριζεν εις το ους της γραίας: — Το δίνεις τριάντα κατοστάρικα; — Πας 'στον παππού μ! Ηγρίευσεν η γραία. — Θα σου το πάρη το σχέδιο! Ηπείλησεν ο δήμαρχος. — Το κεφάλι σου να πάρη το σχέδιο! Το σπίτι είνε του παιδιού μου!

ΓΛΟΣΤ. Εκεί πέρα είν' ένας βράχος υψηλός, που γέρνει το κεφάλι και βλέπει κάτω χαμηλά το πέλαγος με φρίκην. Εκεί, 'ς την άκρη του κρημνού να μ' οδηγήσης θέλω, κ' εγώ την δυστυχίαν σου θα σου την ελαφρώσω με χάρισμα βαρύτιμον που έχω να σου δώσω. Δεν μου χρειάζετ' οδηγός, όταν εκεί με φέρης. ΕΔΓΑΡ Δος μου το χέρι. Ο τρελλός εκεί θα σ' οδηγήση. Έξωθεν του μεγάρου του δουκός της Αλβανίας.

Η καπετάνισσα εκείνη, η αρχόντισσα, επεινούσε πλέον, βλέπουσα με κεχηνός το στόμα φθειρομένην ματαίως την τόσην του μεγάρου πολυτέλειαν, τα οποίον εμαύρισεν από τον πόνον του, θαρρείς, και αυτό, της ασβεστοκονίας του αποτριβείσης από τον ήλιον και τας βροχάς. Ο εξώστης, ο μαρμάρινος, ουδέποτε επεσκευάσθη· σημείον εύγλωττον της δεινής συμφοράς.

Αντιλαμβανόμενος δε ότι ο παράδοξος τρόπος, μεθ' ου με υπεδέχθη, δεν ηδύνατο ή να με εκπλήξη ολίγον: — Βλέπω, είπεν, ότι εκπλήττεσθε από τον διάκοσμον του μεγάρου μου, από τα αγάλματά μου, τας εικόνας μου, από την εκκεντρικότητα των ιδεών μου εις τα ζητήματα της αρχιτεκτονικής και των υφαντών εικόνων μου. Αυτή δα σας εκπλήττει κάπως, αυτή όλη η έκθεσις αντικειμένων.

Είπε, και ακόμη προς αυτούς δεν έκλινε την νίκη, αλλ' ήθελετην δοκιμήν η δύναμις και ανδρεία του Οδυσσέα να φανούν και του λαμπρού παιδιού του· καιτου μεγάρου πέταξε την μαυροκαπνισμένη σκέπη κ' εκάθισεν αυτού, με χελιδόνα ομοία. 240

Στο μεγάλο δρόμο, απάνω στα σκαλοπάτια ενός μεγάρου, κάθεται ένας ζητιάνος. Δίπλα του είναι ξαπλωμένος ένας μαύρος, μαλλιαρός σκύλος. Ο σκύλος του ζητιάνου. Ο ήλιος πυρώνει από ψηλά τον άνθρωπο και το σκύλο, απάνω στα λευκά μάρμαρα. Ο άνθρωπος είναι ντυμένος στα κουρέλια. Το πρόσωπό του είναι χλωμό, αρρωστιάρικο και παραπονεμένο.

Είπε γελών ο ιδιοκτήτης του μεγάρου υποδεικνύων μοι και κάθισμα, ενώ ταυτοχρόνως ο ίδιος εξηπλούτο επί ενός σοφά.