Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 16 Ιουνίου 2025
Μήτε πως είναι ο τάφος της σαν άλλοι, να νομίζης αλλά θα έχη της τιμές που οι θεοί μας έχουν και θα είναι αντικείμενον του σεβασμού των ξένων. Όλοι περνώντας από εκεί θα λένε, «Αυτή η γυναίκα πέθανε για τον άνδρα της, και τώρα ευτυχισμένη ζη με τους μάκαρας θεούς. Χαίρε, ω θεά, και είθε την ευτυχία και σε μας να δώσης!» Με τα λόγια αυτά θα χαιρετίζεται ο τάφος της.
ΚΑΠΟΥΛΕΤΟΣ Σιγά· δεν εκατάλαβα, γυναίκα· ξαναπέ το· Τι λέγει; τι; ευχαριστεί; να 'πανδρευθή δεν θέλει; Δεν είναι υπερήφανη, δεν είν' ευτυχισμένη οπού εκαταφέραμεν, ενώ δεν το αξίζει, να την αρραβωνίσωμεν με ένα τέτοιον νέον; ΙΟΥΛΙΕΤΑ Δεν είμαι υπερήφανη· ευγνώμων είμαι μόνον. Δι' ένα πράγμα που μισώ 'περήφανη δεν είμαι. Ευγνωμονώ διά κακόν, π' αντί καλού μου κάμνουν.
Κι όταν είμαι ήσυχη τότε και χαρούμενη, μου χαμογελά και φαίνεται ευτυχισμένος. Με κοιτάζει, όπως με κοίταζε όταν ζούσε, και πριν προφτάσω να στοχαστώ χάνεται πάλι. Ωστόσο είμαι ευτυχισμένη. Γιατί γνωρίζω πως είτανε κοντά μου. Έρχεται συχνά όταν εσύ κοιμάσαι και γω μένω άυπνη. Κάποτε λέω να σε ξυπνήσω. Μα δε τολμώ. Γιατί φοβούμαι πως αν ξυπνήσης, θα χαθή.
ΛΕΛΑ — Κάθε άλλο Τούγραψα εκείνα που τούπα και προφορικώς. Πως είναι ελεύθερος δηλαδή να κάμη ό,τι θέλει. Ότι εγώ δεν είμαι γυναίκα για να αφοσιωθώ, ούτε να ζηλέψω. Τον συμβούλευσα να πανδρευθή με μια τίμια γυναίκα για το χατήρι της κόρης του και τον βεβαίωσα πως εγώ θα κρατήσω πάντα την καλύτερη ενθύμησι της αγάπης του και θα είμαι ευτυχισμένη να ξέρω πως είναι ευτυχής. Εγώ, του είπα, φεύγω.
Γιατί ένοιωθα ένα συναίστημα ενοχής μέσα μου, ένα συναίστημα ενοχής που με βάραινε. Όμως δεν μπορούσα να βρω πότε έσφαλα. Νόμιζα πως χωρίς άλλο εγώ είμουνα ο ένοχος. Όταν πήγα να κοιμηθώ, είδα πως η Έλσα είταν ξυπνητή ακόμα. Όταν όμως έπεσα, έσκυψε και μου φίλησε το χέρι. Ποτέ άλλη φορά δεν είδα το πρόσωπό της με τόσο ευτυχισμένη έκφραση.
Ένοιωθε κι εκείνη την άνοιξη και ήταν ευτυχισμένη παρ’ όλο που οι μέρες εκείνες ήταν του θείου πάθους. Κάποιος πλούσιος φεουδάρχης θα πρέπει να την είχε ζητήσει για σύζυγο, κι εκείνη χαμογελούσε στους περαστικούς από το μπαλκόνι της, και χαμογελούσε και στον Έφις που ήταν γονατισμένος κάτω από τον άμβωνα. «Κύριε, σ’ ευχαριστώ, πάρε τώρα την ψυχή μου.
Ο Σβεν τα έχασε κι απάνω στον κίντυνο βρήκε καταφύγιο τα λουλούδια που κρατούσε. Τα έδωσε της μαμάς. Μα δεν είτανε διόλου ανάγκη να το κάμη. Γιατί η μαμά είτανε τόσο τρομαγμένη κ' είτανε τόσο ευτυχισμένη που τον ξανάβλεπε, ώστε τον άρπαξε μόνο στην αγκαλιά της μισοκλαίοντας, μισογελώντας και τον άφησε να τη χαδεύη.
ΙΩΝ Για τους καρπούς ήλθε της γης ή για παιδί να μάθη; ΚΡΕΟΥΣΑ Πολύν καιρό ζούμε μαζύ χωρίς παιδί κανένα. ΙΩΝ Ποτέ δεν γέννησες εσύ, κι' άτεκνος είσαι πάντα; ΚΡΕΟΥΣΑ Ο Φοίβος ξέρει μοναχά γιατί παιδί δεν έχω. ΙΩΝ Δύστυχη! μ' όλο που ευτυχείς, δεν είσαι ευτυχισμένη. ΚΡΕΟΥΣΑ Ποιός είσαι, που μακάρισα τη μάννα που σ' εγέννησε; ΙΩΝ Λέγομαι δούλος του θεού και είμαι, ω γυναίκα.
Η ιδέα ότι ο πλούσιος ξάδελφος έδωσε σημασία στον φτωχό ξάδελφο ήταν αρκετή για να την κάνει ευτυχισμένη. Οι γυναίκες επαινούσαν τον Τζατσίντο και η τοκογλύφος, τραβώντας το νήμα ανάμεσα στον αντίχειρα και στον δείχτη και γυρίζοντας το αδράχτι πάνω στο γόνατο, έλεγε με ασυνήθιστη γλυκύτητα: «Δεν γνώρισα ποτέ ένα αγόρι τόσο φρόνιμο. Είναι και όμορφο!
Εγώ ευχαρίστησα τον βασιλέα διά τες χάρις του, που μου επρόσφερνε, και τον επερικάλεσα να μη το λάβη προς βάρος, αν δεν του δέχομαι την τιμήν, που ήθελε να μου κάμη φανερώνοντάς τα δικαιολογήματα που με εμποδούσαν, δηλαδή πως ήτον η καρδία μου όλη προσηλωμένη εις την εικόνα της Αλγεμάλ, και δεν ημπορούσα με κανένα τρόπον να λάβω αγάπην δι' άλλην, και η θυγατέρα του έχοντας κάθε λογής χάριν, της είνε αναγκαία μία τύχη πλέον ευτυχισμένη.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν