Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 21 Ιουνίου 2025
Διά τούτο ετόλμησα να σύρω εις την θάλασσαν το προ πολλού αργούν επί της άμμου πλοιάριόν μου και μετά πρόχειρον επισκευήν να ανοιχθώ εις πέλαγος. Ας δώσουν δε οι θεοί να πνεύση εκ μέρους υμών ευμενής άνεμος, καθότι τώρα μάλιστα έχω ανάγκην βοηθητικού και ευνοϊκού ανέμου όστις να κολπώση τα ιστία μου, και εάν φανώ άξιος των προσδοκιών σας, να λεχθή και δι' εμέ το Ομηρικόν•
ΣΤΕΦΑΝ. Αν είσαι ο Τρίνκουλος, έβγα όξω· να σε σύρω από τα φτενώτερα σκέλη· αν βρίσκωνται εδώ του Τρίνκολου τα σκέλη, βέβαια είναι τούτα· ο Τρίνκουλος όλος! πώς εκατάντησες να σε κάμη κάθισμά του τούτο ταπόρριμμα: Ξέρει και κλάνει Τρίνκουλους; ΤΡΙΝΚ. Μου εφάνηκε σβυμμένος από ταστροπελέκι.
Κι' ενώ αυτά μου έψαλλαν οι ποιηταί τριγύρω, οι χοίροι ηύρανε καιρό και πέφτουν 'στο σιτάρι, κι' εγώ τους έβλεπα, χωρίς μια πέτρα να τους σύρω. .. οι ποιηταί μου έδεσαν και χέρι και ποδάρι. Προφθάνει και ο έμπορος με άμαξαν αχύρων· ω! τι θυμός θα έσεισε τα άμουσά του στήθη σαν είδε την επάρατον επιδρομήν των χοίρων! και όμως . .. πάλι 'γέλασε και εσταυροκοπήθη.
Ειδέ έλα, κάντε δοκιμή, να φωτιστείτε εδώ όλοι· χρυσή τριχιά απ' τον ουρανό κρεμάστε και πιαστείτε όλοι οι θεοί κι' οι θέαινες, μα δε θα κατορθώστε 20 ναν τον τραβήξτε εσείς στη γης απ' του ουρανού το θόλο το Δία, ολόπρωτο οριστή, όσο πολύ κι' αν δρώστε. Όμως να σύρω αν έπιανα κι' εγώ με τα καλά μου, όλους σας με γιαλό και γης θα σας τραβούσα αντάμα.
Αλλ' εις ολίγον έρχεται οπίσω 'ς τον Ρωμαίον, που τον επήρεν ο θυμός κ' εκδίκησιν γυρεύει, και πιάνονται και πολεμούν 'σαν αστραπή κ' οι δύο. Πριν σύρω έξω το σπαθί κ' εγώ να τους χωρίσω, θανατωμένος έπεσε 'ς το χώμα ο Τυβάλτης, κ' εκεί αμέσως στρέφεται και φεύγει ο Ρωμαίος. Εάν σου είπα ψεύματα, να χάνω την ζωήν μου.
Και τότε μεγίστη ανησυχία εγεννάτο εν Σύρω και εν Αθήναις και πολλάκις έγιναν πάνδημοι δεήσεις υπέρ της διασώσεως της «Ενώσεως». Μέγας δε ήτο ο ενθουσιασμός και η συγκίνησις όταν οι επτά συνθηματικοί κανονοβολισμοί ανήγγελλον την εμφάνισιν του πλοίου, εις το οποίον τόσαι ελπίδες συνεκεντρούντο.
Ο Μπαταριάς σαν αρχίσω τους σκοπούς μου, σπάει τις κόρδες του λαβούτου του και ο Σουλεϊμάνης απαραιτεί το νάι του στη φωνή μου. Εγώ αν σηκώσω μάτι στα ψηλά τα παραθύρια θ' αρνηθή κάθε γυναίκα τον άντρα της· και αν σύρω το χέρι στη μέση μου το αίμα κατουρεί κάθε μάνας γέννα. Εγώ εψάρεψα πρώτος το μελάτι στους βυθούς της Μπαρμπαριάς κ' εξερρίζωσα το στοιχειωμένο Γιούσουρι μ' ένα μου τίναγμα.
— Θα γίνω... είπε και ξανάκλεισε τα μάτια του. Ο Βαγγέλης καθότανε και τον κύτταζε. Μια στιγμή δεν του φάνηκε διόλου καλά. «Αγγελοκρούζεται», είπε μέσα του. Σηκώθηκε και ζύγωσε στη γυναίκα με τρομάρα. — Κυρά Ασημίνα... καλέ, κοιμάσαι, καλέ; — Τι είνε; έκανε κείνη ξαφνιασμένη και τινάχτηκε απάνω. — Δεν τονέ βλέπω καλά. Τον χάνομε. Κουράγιο τώρα. Να σύρω να μιλήσω στη γειτόνισσα...
Τότες απάντησε ο γοργός γιος του Πηλέα κι' είπε «Πώς θες να σύρω αφού οι οχτροί μού πήραν τ' άρματα μου; Η μάννα πριν δεν ήθελε ν' αρματωθώ για μάχη εδώ πριν έρθει και ξανά τα μάτια μου τη δούνε. 190 Τι μούταξε απ' τον Ήφαιστο λαμπρά άρματα να φέρει.» Τότε η γοργόποδη Ίριδα του λέει κι' αφτή διο λόγια 195 «Ναί, αφτό το ξέρουμε κι' εμείς, τα όπλα πως σ' τα πήραν.
Και εγώ εξ εναντίας κακοτυχίζω την μοίραν μου, οπού ποτέ ανάπαυσιν δεν έχω, αλλά κοπιάζω από την αυγήν έως το βράδυ διά να σύρω το αλέτρι, να οργώνω την γην, και να τραβώ τόσον βάρος με το αμάξι, εις τόσον οπού πολλές φορές κουράζομαι και δεν ημπορώ ούτε να φάγω, και όλην την νύκτα στέκω πλαγιασμένος εις τα κάτουρα και κοπριές μου και πάλιν την ερχομένην ημέραν παθαίνω τα ίδια· όθεν καλότυχος εσύ όπου ζης εις τέτοιαν ανάπαυσιν.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν