Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 3 Αυγούστου 2024
Επέστρεψε το αίμα 'ς τα μάγουλα σου; — δεν αργούν να κατακκοκινίσουν. 'Σ το μοναστήρι πήγαινε· κ' εγώ απ' άλλον δρόμον εκεί πηγαίνω, επειδή θα ενταμώσω κάποιον, που θα μου δώση μυστικά σχοινιά, διά ν' αναίβη εις την φωληάν ενός πουλιού ο αγαπητικός σου όταν νυκτώση. — Πήγαινε. — 'Πάγω κ' εγώ να φάγω. ΙΟΥΛΙΕΤΑ Ω! με την ώραν την καλήν, χρυσή μου παραμάνα. Το κελλίον του Λαυρεντίου.
ΒΕΡΝΑΡΔΟΣ Εις την φρουράν σου ήσυχα πέρασες; ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ Ουδέ ποντίκι ακούσθη. ΒΕΡΝΑΡΔΟΣ Λοιπόν καλή σου νύκτα, και αν ενώ πηγαίνεις τον Μάρκελλον ιδής και τον Οράτιον, 'πώχω συντρόφους της φρουράς, να μην αργούν ειπέ τους. ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ Θαρρώ 'πού τους ακούω. Στάσου! Τις ει; Εισέρχονται ΟΡΑΤΙΟΣ και ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ. ΟΡΑΤΙΟΣ Φίλοι του τόπου τούτου. ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ Υπήκοοι της Δανιμαρκίας.
Διά τούτο ετόλμησα να σύρω εις την θάλασσαν το προ πολλού αργούν επί της άμμου πλοιάριόν μου και μετά πρόχειρον επισκευήν να ανοιχθώ εις πέλαγος. Ας δώσουν δε οι θεοί να πνεύση εκ μέρους υμών ευμενής άνεμος, καθότι τώρα μάλιστα έχω ανάγκην βοηθητικού και ευνοϊκού ανέμου όστις να κολπώση τα ιστία μου, και εάν φανώ άξιος των προσδοκιών σας, να λεχθή και δι' εμέ το Ομηρικόν•
ΒΕΡΑ — Εγώ υπέθετα πως θάχη αρχίση πια. Είμαι πάντα τόσο αφηρημένη που παρ' ολίγον να το ξεχάσω. ΦΛΕΡΗΣ — Ευτυχώς δεν το εξεχάσατε. δεσποινίς. ΒΕΡΑ — Ναι, ευτυχώς. Γιατί ήθελα νακούσω αυτόν τον νέον αστέρα. Και γιατί αργούν; ΦΛΕΡΗΣ — Μα, κάποια κακοδιαθεσία του αστέρος. ΒΕΡΑ — Ο κύριος είναι αστρονόμος; ΜΙΣΤΡΑΣ — Όχι, per Dio! ΦΛΕΡΗΣ — Είναι ο γιατρός μου, ο αγαπητός μου φίλος κ. Μιστράς.
Εάν ιδή και αργούν ν' ανοίξουν την γέφυραν, του είπε να κράξη τον φύλακα, τον πυλωρόν, και ν' ανεβάση το γάλα με το παλάγκο εις το Κάστρον επάνω. Αλλά να μη φύγη πριν λάβη είδησιν από τον κυρ-Αναγνώστην, τον προεστόν, τον κολλήγαν του, μη τυχόν ήθελε να του παραγγείλη τίποτε.
Και στο άρμα του Άδραστου κρεμούσανε σημάδια θυμητικά για τους γονιούς των στην πατρίδα χύνοντας δάκρυα, μα στο στόμα τους κανένα παράπονο δεν είχανε° γιατ’ η καρδιά τους, καρδιά ατσαλένια πόβραζε από τη λύσσα σαν λιονταριών με τ’ άγριο ανάβλεμμα, φυσούσε. Και δεν αργούν να τ’ αποδείξουν τα όσα σου είπα° κλήρους τους άφησα να βάζουν, για να φέρη με το λαχνό καθείς στις πύλες το στρατό του.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν