Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 17 Μαΐου 2025
Σιγά σιγά ερεθίζουνται κ' οι Γότθοι και τάλλα στρατέματα του Βασιλείου. Τούρθε μάλιστα να προτείνη και μοιρασιά με τον προδότη. Τονέ γλύτωσαν όμως οι φίλοι του από τέτοια ταπείνωση, καθώς κι όσοι αξιωματικοί δεν πήγανε με το στρατό, παρά καρτερούσαν περίσταση να ξαναφέρουν το Βάλεντα. Ένας τους μάλιστα, ο Οριθέας, μάζεψε μερικούς δικούς του και πήγε να τους χτυπήση τους συνωμότες.
Και τώρα τρέχοντας μ’ αυτούς απάνω κάτω τους δρόμους σας σκορπάτε στο στρατό δειλία λιγόψυχη με τις φωνές σας και προκόβουν έτσ’ οι εχθροί μας μια χαράν απ’ αφορμής σας και μέσα εμείς χαλιόμαστε συναπατοί μας. Έχει έγνοια ο άντρας, η γυναίκ’ ας μη φροντίζη για τα όξω· μεσ’ ας κάθεται, καν δίχως βλάβη.
Όμως και τώρα ας δούμε, πώς σωτηριά θενάβρουμε φιλιώνοντάς τον πάλι με λόγια περικαλεστά με τιμημένα δώρα.» Τότες του λέει τ' Ατρέα ο γιος, ο πρωταφέντης τ' Άργους «Γέρο, δεν τάπες ψέματα τα δύστυχά μου πάθια. 115 Έφταιξα, δεν τ' αρνιέμαι εγώ. Ναι, με στρατό μεγάλο είν' ίσος όπιον πάρει ο γιος από καλό του Κρόνου, σαν τώρα αφτόν που τίμησε κι' αφάνισε τ' ασκέρι.
Κι' οι Τρώες ίσια μαζωχτοί ορμούνε, κι' οδηγούσε ο Έχτορας με δρασκελιές μεγάλες, και μπροστά του πάγαινε ο Φοίβος, σκεπαστός με σύγνεφο στους ώμους, και σκιάχτρα αιγίδα χάλκινη στα χέρια του κρατούσε με κρόσσα γύρω ολόλαμπρα, που ο Ήφαιστος του Δία την έδωκε, ο λαμπρός χαλκιάς, ναν τη φοράει στη μάχη· 310 αφτή βαστώντας το στρατό μπροστά μπροστά οδηγούσε.
ΓΑΛΕΡ. Έτσι αι; Αλλά την ώρα που εγώ από πολεμιστάδες Θάχω ανάγκη και αλύπητοι πρέπει φονηάδες να δειχνώμαστε σε όσους μας επιβουλεύονται, στρατό συ να ζητάς και άντρες να μη βρίσκης και τον Χριστό, τον Βασιλέα των νεκρών, ν' ακούς να ικετεύουν οι κηφήνες, πως στον Παράδεισο καλλίτερα θα ραχατεύουν. Σφάξιμο! Άκουσες τι είπα; Είνε δα σύμφωνος σ' αυτό και ο Διοκλητιανός.
Του απολογιέται ο Πρέσβης και του θυμίζει τις όσες τιμές τούκαμε ο Αυτοκράτορας, κι αυτός τις αψήφησε· του λέει πως αυτός ερχότανε για ειρήνη, και κείνος κυρίευε χώρες· τονέ συβουλεύει να προσέξη μη μαζέψη στρατό ο Αυτοκράτορας και τον αφανίση· του δείχνει τέλος δρόμο για μεγαλήτερα και πιο συφερούμενα κατορθώματα, τη Δαρδανία, που και πλούσια χώρα είταν κι ακατοίκητη.
Κι όσοι τους πάλε μήτε στο στρατό δεν μπήκανε μήτε στην Πρωτεύουσα δεν έμειναν, πήγαν άλλοι στη Θράκη, δηλαδή οι Βησιγότθοι, κι άλλοι στη Φρυγία, Οστρογότθοι αυτοί κατεβασμένοι στα 386, όσοι τους δηλαδή δε σφάχτηκαν ή δεν πεταχτήκανε στον Ποταμό περνώντας, επειδή πιάστηκαν τότες σ' αναπάντεχη παγίδα από τ' αυτοκρατορικά πλοία. Είπαμε παραπάνω πως τον προσκύνησαν οι Γότθοι τον Αυτοκράτορα.
Αφτός λοιπόν του Έχτορα του λέει μπροστά στους Τρώες «Έχτορα, ναι! η ατρόμητη μου λέει καρδιά μου εμένα πέρα να πάω ατά μελανά καράβια και να μάθω. 320 Μον σήκωσε έλα το ραβδί, κι' ορκίσου μου στο Δία πως χαλκοπλούμιστη άμαξα θα μου χαρίσεις κι' άτια, αφτά που παν στον πόλεμο τον ξακουστό Αχιλέα, κι' εγώ άκαρπος κατάσκοπος δε θα φανώ σου ή ψέφτης· γιατί ίσα τόσο ως το στρατό θα σύρω, όσο να φτάσω 325 το πλοίο το βασιλικό, που εκεί οι αρχόντοι τώρα θάχουν βουλή αν θα μείνουνε ή κάλια να μισέψουν.»
Ο Περόζης πάλι, ο Πέρσος ο στρατηγός, τράβηξε με 40 χιλιάδες από τη Νίσιβη ως είκοσι στάδια μακριά από τη Δάρα, κι από κει έστελνε μηνύματα του Βελισάριου να του τοιμάση λουτρό για την αποταχινή. Άλλα ως τόσο του τοίμαζε ο Βελισάριος. Μη στέργοντας να κάθεται πολιορκημένος, αποφάσισε να βγη ίσια στον πόλεμο, και παράταξε το στρατό του έξω από τα τειχίσματα της Δάρας.
Μα σήκω μ' όλο το στρατό στον πόλεμο να βγούμε, κι' έτοιμος είμαι εγώ, όταν θες, να δώκω κάθε δώρο 140 που στην καλύβα σου ήρθε εχτές και σούταξε ο Δυσσέας. Ειδέ καρτέρα αν προτιμάς, κιας βιάζεσαι για μάχη, κι' οι παραγιοί απ' το πλοίο μου παν τώρα και τα φέρνουν, και δες τα, κι' έπειτα μου λες, σαν που ποθείς αν είναι.»
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν