United States or Saint Helena, Ascension, and Tristan da Cunha ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ο κόσμος περνούσε ακόμα, πιο λιγοστός. Άλλοι γύριζαν πάλι απ' τον περίπατό τους με βήμα αργό και κουρασμένο. Και μου φαινότανε πως όλοι με κύτταζαν και κρυφογελούσαν για την ανοησία μου, σαν να ξέρανε το κάμωμά μου. Ο ζητιάνος ήτανε ακόμα καθισμένος στη ρίζα της πιπεριάς. Μου φάνηκε πως με κύτταζε κι' αυτός και κρυφογελούσε για τη δειλία μου.
Σωκράτης Η αμάθεια λοιπόν εκείνων που είναι φοβερά και εκείνων όπου δεν είναι φοβερά, τούτο δεν είναι η δειλία; — Έκαμε νεύμα ότι το παρεδέχθη. Σωκράτης Αλλ' όμως, είπον εγώ, η ανδρεία είναι το εναντίον της δειλίας; Πρωταγόρας Ναι, είπε. Σωκράτης Η γνώσις λοιπόν των φοβερών και των μη φοβερών πραγμάτων δεν είναι εναντία εις την αμάθειαν αυτών; — Και εις τούτο ακόμη έκαμε νεύμα ότι το παραδέχεται.
Και το μεν πρώτον ησθάνετο τώρα ότι ήτο ασήμαντον· ολίγα σκάγια του είχαν μόλις διατρυπήση το δέρμα· το δεύτερον όμως τον είχε πληγώση βαθύτατα. Και εις τον αποσβολωμόν τον οποίον του επροξένησεν ωφείλετο κατά μέγα μέρος και η κτηνώδης δειλία την οποίαν έδειξε και διά την οποίαν τώρα του εφαίνετο ότι είχεν εκμηδενισθή.
Και λοιπόν το μεν πρώτον δεν το εννοώ καλώς, το δεύτερον όμως μου φαίνεται ότι είναι σαφέστατον. Τι δε σημαίνει να κινήται κακώς, μου φαίνεται ότι το δεικνύει και το όνομα δειλία, το οποίον δεν το εξετάσαμεν, αλλά το υπερπηδήσαμεν, ενώ έπρεπε να το εξετάσωμεν κατόπιν της ανδρείας. Αλλά μου φαίνεται ότι υπερπηδήσαμεν και άλλα πολλά.
Λόγου χάριν προς την ανδρείαν δεν αντιτίθεται η θρασύτης, η οποία είναι υπερβολή, αλλά η δειλία, η οποία είναι έλλειψις. Ενώ εις την σωφροσύνην δεν αντιτίθεται η αναισθησία, η οποία είναι έλλειψις, αλλά η ακολασία, η οποία είναι υπερβολή.
Όσους Αργίτες πρόθυμα να ροβολάν θωρούσε, ναν τους παινέσει στέκουνταν και ναν τους δώσει θάρρος «Θάρρος, παιδιά, κι' απόφαση! και μη σας πιάνει δείλια!
Ο άπρεπος λόγος — το πλάγιο χτύπημα — το βαμένο χαμόγελο — το μίσος που έτρεμε πριν χτυπήση — η δειλία που δεν τόλμησε να κυττάξη πίσω για να ιδή αν εκέντησε — αυτές ήταν η πληγές μου. Πέθανα χωρίς να με χτυπήση ένα σπαθί. Τέλειωσα λίγο λίγο, από κεντρί. Κ' όμως με χτυπούσε το γένος των ανθρώπων — αυτό που δημιούργησε τον πόλεμο και την ιστορία!
Λοιπόν όλα αυτά εις τα οποία είμεθα τοιούτοι είναι η έξαψις, ο έρως, η υβριστικότης, η αμάθεια, η φιλοκέρδεια, η δειλία, και ακόμη τα εξής, ο πλούτος, το κάλλος, η ισχύς και όσα πάλιν μας μεθούν με ηδονήν και μας κάμνουν παράφρονας.
Τόρα λοιπόν ας εξετάσωμεν μαζί ποίαν αρετήν παραδεχόμενοι δι' αυτούς τους θεωρούμεν αγαθούς. Λέγε μου, θεωρούμεν την φρόνησιν και την νοημοσύνην ως αρετήν, τα δε αντίθετα ως κακίαν; Μάλιστα την θεωρούμεν. Και πάλιν; ότι ιδιότης της αρετής είναι η ανδρεία, η δε δειλία της κακίας; Βεβαιότατα. Και άλλα μεν από αυτά θα τα θεωρήσωμεν ως αισχρά, άλλα δε ως καλά; Αυτό είναι λογικόν.
Η εκτέλεσις όμως της αποφάσεως επρόσκοπτε κατά της εξής σπουδαίας δυσχερείας την οποίαν είχαν λησμονήσει να λάβουν υπ' όψιν οι στρατοδίκαι· ότι των στρατιωτών του βασιλέως Φερδινάνδου θα επεκύρωνε και θα εκορύφωνεν η κατά την ημέραν της εκτελέσεως δειλία του καταδίκου.
Λέξη Της Ημέρας