Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 19 Μαΐου 2025
Εκείνος ο τριανταφυλλί φιόγκος, που είχες στο στήθος όταν για πρώτη φορά σε βρήκα μέσα στα παιδιά σου . . . Ω, φίλησέ τα χίλιες φορές και διηγήσου τους την τύχη του άτυχου φίλου τους. Τα αγαπημένα! Τα βλέπω ακόμη πως μαζεύονται γύρω μου. Αχ! πόσο εδέθηκα κοντά σου! από την πρώτη στιγμή δεν μπορούσα να σ' αφήσω! — Εκείνος ο φιόγκος να θαφτή μαζί μου· στα γενέθλιά μου μού τον χάρισες!
ΑΡΓΓΑΝ Δεν μπορώ να βγάλω απ' το μυαλό μου όλες εκείνες τις αρρώστειες που δεν τις ξαίρω, όλες εκείνες . . . ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Επιτρέψατέ μου, κύριε, να σας κάνω μια επίσκεψι και να σας προσφέρω τας υπηρεσίας μου για κάθε αφαίμαξι και για κάθε κλύσμα που έχετε ανάγκη. ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Κύριε, με συγχωρείτε μια στιγμή. Ελησμόνησα να δώσω μια παραγγελία στον υπηρέτη μου· θα ξαναγυρίσω αμέσως.
Ίσως δεν θα ιδήτε πλέον ή την αιματόφυρτον σκιάν μου· πιθανόν αύριον να υπηρετήτε άλλον κύριον. Σας βλέπω ως εκείνος, όστις σας δίδει αποχαιρετισμόν. Δεν σας αποπέμπω, πιστοί μου φίλοι· αλλ' ως κύριος λαβών τας καλάς υμών υπηρεσίας, σας ακολουθώ μέχρι του τάφου· δύο μόνον ώρας υπηρετήσατέ με απόψε· δεν ζητώ πλειότερον και είθε να σας ανταμείψωσιν οι θεοί!
ΚΑΛΙΜΠ. Δεν θέλω να ξέρω εγώ τίποτε από τούτα· χανουμε τον καιρό μας, και θα μας αλλάξη όλους σε πετροκαβούρους ή σε μαϊμούδες με τάσχημο κούτελο το στενό. ΣΤΕΦΑΝ. Τέρας, χεράπλωνε και συ· βόηθα να τα φέρουμε κει πώχω το βουτσάκι μου, ή διαφορετικά σ' εξορίζω από το βασίλειό μου· έλα, φέρε τούτο. ΤΡΙΝΚ. Και τούτο. ΣΤΕΦΑΝ. Ναι, και τούτο.
ΡΩΜΑΙΟΣ Τα χείλη των προσκυνητών οι άγιοι δεν τάχουν; ΙΟΥΛΙΕΤΑ Τα έχουν να προσεύχωνται, προσκυνητά καλέ μου. ΡΩΜΑΙΟΣ Λοιπόν, ω δέσποινα γλυκειά, ό,τι τα χέρια κάμνουν ας κάμουν και τα χείλη μου· 'ς την δέησίν των κλίνε! Μην τ' αρνηθής, κι’ απελπισθούν εκεί οπού πιστεύουν. ΙΟΥΛΙΕΤΑ Οι άγιοι ακίνητοι ακούουν τας δεήσεις. ΡΩΜΑΙΟΣ Μείνε ακίνητη και συ, ενώ εγώ θα παίρνω εκείνο που σου δέομαι.
Ένα χρόνο αλάκαιρο — τι χρονιά είταν εκείνη! — έζησα... όχι! δεν έζησα, μου φαίνουνταν πως άλλαζε η ζωή μου· ξάνοιγε κάθε μέρα, ξεσκεπάζουνταν κάθε μέρα παραπάνω η ομορφιά κ' η ψυχή της· κάθε μέρα με κάθε καινούριο θησαβρό που μου φανέρωνε, έννοιωθα, σαν την αβγή, αγάπη καινούρια να χαράζη. Είταν η Μοιρίτα δική μου· τι δεν κατώρθωνα, τι δεν μπορούσα να καταφέρω για μια τέτοια κόρη!
Εγώ τον αγαπούσα επειδή και ήτο συνομίληκός μου· του εδιηγήθηκα εκείνο που μου εσυνέβη· μου εζήτησε την εικόνα και του την έδωσα.
Φθάνοντας η ημέρα του μισευμού μου έχυσα πολλά δάκρυα διά την Γανζάδα, και είπα του Ούρμα αγκαλιάζοντάς τον· αδελφέ μου εις εσένα αφίνω την επιμέλειαν του σπητιού μου και των πραγμάτων μου· επιμελήσου διά την τιμήν μου, και πρόσεχε όσον είνε το δυνατόν την αγαπημένην μου Γαντζάδα, και μη την αφήσης να της λείψη τίποτε· φύλαξε ακριβώς το αυτό αμανάτι που σου αφίνω, εις τον γυρισμόν μου να το εύρω καθώς σου το άφησα.
ΚΑΠΟΥΛΕΤΟΣ Ησύχασε και άφες τον, ανεψιέ καλέ μου· αρχοντικόν κ' ευγενικόν το φέρσιμόν του είναι, κι αν θέλης την αλήθειαν, τον έχει καύχημά της όλ' η Βερώνα, ως καλόν και καθώς πρέπει νέον. Και όλα να μου έδιδες του τόπου μας τα πλούτη, δεν το 'καμνα 'ς το σπίτι μου να τον καταφρονήσω. Κάμε λοιπόν υπομονήν και συ. Μη τον κυττάζης.
Μον έλα ανέβα δίπλα μου· να μάθεις σαν τι ζώα 105 είναι του Τρώα τ' άλογα, που ξέρουν μες στον κάμπο απάνου κάτου σαν αητοί να κυνηγάν και φέβγουν, π' απ' τον Αινεία μια φορά τα πήρα εγώ στη μάχη. Μα αφτά οι αθρώποι ας τα νιαστούν, κι' έλα γραμμή στους Τρώες μ' ετούτα εδώ ας χοιμήξουμε, κι' ο Έχτορας θα δει ίσως, 110 έχει ή δεν έχει μου ζωή στη φούχτα το κοντάρι.»
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν