Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 27 Ιουνίου 2025
Ήτο τωόντι σάββατον της Δ' εβδομάδος των Νηστειών. — Μην πηαίνη αλλά φράγκα ούτος που είνε μέσα; είπεν ο Πολύζος. — Στοιχειό θα είνε· ξορκισμένος οξαποδώ, απήντησεν η Μαλαμμώ. — Κανένας μουρλός θα είνε, είπεν ο Πολύζος. Ας ιδούμε. Μην είν' εκείνος ο Γιάννης της Λέκαινας; Έκρουσε πάλιν δυνατότερα την θύραν.
Ποίος είν' εκεί, μα του άλλου διαβόλου το όνομα! — Θα ήναι μα την πίστιν μου, κανείς διπρόσωπος, απ' εκείνους οπού σου πέρνουν όρκον, ότι το άσπρο είναι μαύρο και το μαύρο άσπρο, — κανείς άξιος να πωλήση και την ψυχήν του διά την αγάπην του Θεού, και όμως δεν κατώρθωσε να τον γελάση τον Θεόν διά να του ανοίξη την πύλην των Ουρανών. Κόπιασε μέσα, διπρόσωπε!
ΛΗΡ Καλή σας 'μέρα και τους δυο. ΚΟΡΝ. Σε προσκυνώ, αυθέντα. ΡΕΓ. Μετά χαράς, αυθέντα μου, σε βλέπω. ΛΗΡ Το πιστεύω. Έχω, Ρεγάνη, αρκετούς να το πιστεύω λόγους. Εάν εσύ μετά χαράς δεν μ’ έβλεπες κοντά σου, εχώριζα την μάννα σου, κι’ ας είν' αποθαμένη, και θάλεγα πως έθαψα μιαν άτιμην γυναίκα! — Α! Είσ' ελεύθερος εσύ; Ας είναι!
Ώρα των θρήνων, διατί να έλθης, την χαράν μας να την σκοτώσης; διατί; Παιδάκι μου, παιδί μου! όχι παιδί, — ψυχή μου συ! Νεκράν, νεκράν σε βλέπω. Κάθε χαρά μου θα ταφή, ω κόρη μου, μαζή σου! ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ Φθάνουν οι τόσοι οδυρμοί. Είν' εντροπή σας! Φθάνει! Δεν διορθόνουν το κακόν οι οδυρμοί κ' οι θρήνοι.
Και εάν την ώραν που είνε ξαπλωμένοι μαζή παρουσιάζετο ο Ήφαιστος με τα εργαλεία του και τους ηρώτα: — Τι είν' εκείνο που θέλετε να παραχθή από τους δύο σας, ω άνθρωποι;
Η παπαδιά δεν τον πολυχώνευε κι' όταν τον άκουγε νανεβαίνη τις σκάλες, μουρμούριζε πάντα, μπροστά του και πίσω του. Δεν της άρεσαν πολύ αυτά τα ξενύχτια του παπά. — Ξέρεις τι άνθρωπος είν' αυτός; της έλεγε ο παπάς. Αγιορείτης, άγιος άνθρωπος. Είκοσι χρόνια πάνε, που τον γνώρισα στη μονή του Βατοπεδίου, σαν πέρασα αποκεί με το μπάρκο. Του Θεού άνθρωπος.
ΒΛΕΠΥΡΟΣ Οτ' είν' όλα κουταμάρες, δεν μπορεί να 'πη κανείς. ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ Μ' αν είν' έτσι, είνε κι' άλλο πειό χειρότερο ακόμα. ΒΛΕΠΥΡΟΣ Ποιό; ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ Να 'ρθη να σε φιλήση ο Αρίστιλλος στο στόμα, και πατέρα να σε λέη. ΒΛΕΠΥΡΟΣ Συφορά του, κι' αν τολμήση. ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ Με του άγριου του δυόσμου την οσμή θα σε βρωμήση. Μα εκείνος εγεννήθη πριν το ψήφισμα γενή, ώστε δεν υπάρχει φόβος.
Και πού είν' αυτή η Ευρώπη; — Να, ξεύρω κ' εγώ; αυτού που είναι το παιδί μου. Δεν άκουσες να λένε τίποτε για το παιδί μου; — Όχι, κυρά. Και πώς το λένε το παιδί σου; — Αμ' ξέρω και γω μαθές; Ο νουνός του το βάφτισε Γιωργή, και πατέρας του ήτανε ο Μιχαλιός ο πραγματευτής, ο άνδρας μου.
Μ' αυτά σου τα γυρίσματα κάμνεις να σε μισούμεν, ειδέ που άφιν' η ζωή να την νικά το γήρας! ΓΕΡΩΝ Αγαπητέ αυθέντα μου, είν' ογδοήντα χρόνοι αφότου τον πατέρα σου κ' εσένα σας δουλεύω. ΓΛΟΣΤ. Φύγε· να φύγης, φίλε μου. Με την περίθαλψίν σου χωρίς εμέ να ωφελής, τον εαυτόν σου βλάπτεις. ΓΕΡΩΝ Αλλοίμονον! τον δρόμον σου δεν θα τον βλέπης μόνος. ΓΛΟΣΤ. Δεν έχω δρόμον να ιδώ διά να θέλω 'μάτια.
Αύριο σαν τη μουσική, που μας αναφέρουν ο Αριστοτέλης και ο Πλάτων, σαν την ευγενικιά Δωρική μουσική των Ελλήνων, μπορεί να κάνη χρέος γιατρού και να μας δώση το βοτάνι του πόνου και να γιατρέψη την πληγωμένη καρδιά και «να βάνη την ψυχή σε αρμονία μ' όλα τα σωστά πράγματα». Κι ό,τι είναι αληθινό για τη μουσική είν' αληθινό και για όλες τις τέχνες.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν