United States or Somalia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Για να φανή αφτό, για να το μάθη, για να το μάθω, έπρεπε νάρθη τίποτις ξαφνικά να μας φέρη την αλήθεια. Εκεί που κάθεσαι τη νύχτα και γράφεις, και περνούν οι ώρες και το ξεχνάς, και χαίρεσαι την ησυχία και θαρρείς πως θα τελείωσης προτού ξημερώση, άξαφνα, στη μοναξιά, αρχίζουν τα πουλιά να κελαϊδούν και βλέπεις το σκοτάδι που ασπρίζει.
Ποίος είν' εκεί, μα του άλλου διαβόλου το όνομα! — Θα ήναι μα την πίστιν μου, κανείς διπρόσωπος, απ' εκείνους οπού σου πέρνουν όρκον, ότι το άσπρο είναι μαύρο και το μαύρο άσπρο, — κανείς άξιος να πωλήση και την ψυχήν του διά την αγάπην του Θεού, και όμως δεν κατώρθωσε να τον γελάση τον Θεόν διά να του ανοίξη την πύλην των Ουρανών. Κόπιασε μέσα, διπρόσωπε!
Κι όλα αυτά γιατί μου ήρθε στο νου ένας αριθμός, που σε ομαλές περίστασες θα περνούσε απαρατήρητος. 25 του Θεριστή Οι μέρες περνούν ενώ γυρίζω και συλλογίζουμαι πως έπρεπε ναρχίσω να εργάζουμαι. Μα οι πεταλούδες της ποίησης πετούνε μόνο ανήσυχες γύρω σε κάτι, που είναι καμένο κ' έρημο. Κάποτε έχω την εντύπωση πως μπορούσα νακολουθήσω το φτερούγισμά τους.
Γι' αυτό βλέπουμε τις «Αρσακειάδες» και τις «Ζαππίδες», καθώς τις λένε, να περπατούν τόσο περήφανες στο δρόμο, και να έχουν τόσες απαιτήσεις για γαμπρούς αντάξιους της καθαρεύουσας, που αυτές πια την έχουν ξεσκολισμένη. Γι' αυτό βλέπουμε και τους νέους υφηγητές του πανεπιστημίου να κοκορεύονται τόσο και να περνούν για τέλειοι γαμπροί, που μόνο η προίκα τους λείπει.
Όταν όμως τη χρονιά εκείνη ο Χοσρόης συναγροικήθηκε με τους Γότθους της Ιταλίας και ξανάρχισε πόλεμο, παρουσιάζουνται άξαφνα αρίθμητοι Ούνοι από το Δούναβη. Περνούν τον ποταμό και ροβολούνε κατά τη Θράκη. Λείποντας ο στρατός στους περσικούς πολέμους, βρέθηκε τότες η Θράκη ολότελα αδιαφέντευτη, και κατέβηκαν οι Ούνοι ως της Πόλης τα ξώχωρα.
Κατά πρώτον, κύριοι μου, θε να σας ευχαριστήσω, Επειδή και ηξιώθην επί τέλους να καθίσω Με εσάς τους φημισμένους της Ευρώπης διπλωμάτας, Και του έθνους των ελλήνων ευεργέτας και προστάτας. Μολοντούτο τόρα θέσιν κάμετ' όλοι εις εμέ, Για να μη περνούν με λόγια αι πολύτιμοι στιγμαί. Και λοιπόν αρχίζω τόρα στη στιγμή να πω με θάρρος Όσα θέλει, κύριοι μου, η Ελλάς, και μη προς βάρος.
Σωκράτης Θέλεις να σου απαντήσω κατά τον τρόπον του Γοργία, τον οποίον συ ευκολώτατα ειμπορείς να παρακολουθήσης; Μένων Ναι θέλω· γιατί όχι: Σωκράτης Δεν ομολογείς μετά του Εμπεδοκλέους, ότι υπάρχουν απορροαί τινες μέσα εις τα σώματα; Μένων Βεβαιότατα. Σωκράτης Και πόροι, εις τους οποίους και διά των οποίων περνούν αι απορροαί αύται; Μένων Είναι αληθές. Μένων Βέβαια.
&Φιλία και συμβίωσις&. ― Καθώς δε εις τας αρετάς άλλοι μεν λέγονται αγαθοί από την διάθεσιν, άλλοι δε από την ενέργειαν, το ίδιον και εις την φιλίαν. Διότι άλλοι μεν ευχαριστούνται μεταξύ των να περνούν τας ώρας των μαζί και να προμηθεύουν αγαθά, άλλοι δε και όταν κοιμώνται ή μένουν εις χωρισμένους τόπους δεν ενεργούν μεν, έχουν όμως την διάθεσιν ώστε να ενεργούν φιλικώς.
Ο αητός ανατριχιάζει Κράζει ελαφρά το ταίρι του, τα νύχια του αναδεύει. Και τα φτερά με το ραμφί δυο-τρεις βολαίς χτυπάει. Είν' αγριογίδια που περνούν γοργά κι' αρμαθιασμένα, Μπροστά μπροστά πάει το τραγί, οπ' οδηγάει και σέρνει, Κ' έρχεται από κοντά η κοπή, γίδια και γιδομόσχια. Και γίνεται μεγάλος θρος 'ς της σάρες, 'ς ταις χιλιάδες!
Την πρωίαν της Παρασκευής, η βάρκα του Πλαντάρη είχε φανή αντικρύ αγωνιώσα εις τα κύματα, και δύο παιδία του γιαλού, απ' εκείνα που περνούν τον καιρόν των κάτω από τον αρσανάν, μη γνωρίζοντα επί της ξηράς άλλην διατριβήν από τας συρμένας έξω φελούκας, ούτε άλλο παιγνίδι από την θάλασσαν, ήλθαν να πάρουν τα συχαρήκια της Πλανταρούς, ακούσαντα την είδησιν από πορθμείς, οι οποίοι είχαν αναγνωρίσει μακρόθεν την βάρκαν.
Λέξη Της Ημέρας