Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 1 Μαΐου 2025
Ε! σου λέγω, χωρίς λόγια πολλά, 'πού 'ς το εξής δεν πρέπει ταις ώραις της αδειάς σου να κακοξοδεύης εις το να δίδης λόγια και να συντυχαίνης με τον πρίγκιπ' Αμλέτον· τ' άκουσες; το θέλω· πήγαινε τώρα. ΟΦΗΛΙΑ Θα υπακούσω, Κύριέ μου. Ο Προμαχώνας. Εισέρχονται ΑΜΛΕΤΟΣ ΟΡΑΤΙΟΣ και ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ ΑΜΛΕΤΟΣ Αέρας 'πού θερίζει· κάμνει πολύ κρύο. ΟΡΑΤΙΟΣ Άγριος είναι, τωόντι, κοφτερός αέρας.
Περιωρίσθη λοιπόν να του είπη: — Δεν τήνε θες, μα 'γώ τήνε θέλω· και σαν έρθη η γιώρα θα γενή ό,τι θέλω 'γώ. Ως τόσο κάνε ό,τι θες, μα να μη ξεχνάς πως είνε κι' άλλος μεγαλείτερος από σένα επαέ. Τον εστενοχώρει μόνον η θλίψις της Πηγής· και όταν την έβλεπεν ωχράν, αδυνατισμένην και μελαγχολικήν, αυτήν την άλλοτε τόσο γελαστήν, ζωηράν και ανοικτόκαρδην, ερράγιζεν η καρδιά του.
ΑΜΛΕΤΟΣ Ας σου δώση άφεσιν ο Θεός! σ' ακολουθώ· πεθαίνω, Οράτιε. — Δυστυχής βασίλισσα, καληώρα! ΟΡΑΤΙΟΣ Ποτέ μη το πιστεύσης· είμ' εγώ αρχαίος Ρωμαίος πλέον ή Δανός· σώζεται ακόμη εδώ πιοτό. ΑΜΛΕΤΟΣ Αν άνδρας είσαι, το ποτήρι δος μου· άφησέ το· εγώ το θέλω· Οράτιε φίλε, α! λαβωμένο 'πού θα ζήση τ' όνομά μου, τα πράγματ' αν θα μείνουν άγνωστα όπως είναι! Τι κρότος είναι τούτος πολεμικός;
Η Ευνίκη ωχρίασε και προσηλώσασα προς τον Βινίκιον περιδεείς οφθαλμούς επερίμενε την απόφασίν του. Εκείνος θλίβων τους κροτάφους με τας χείρας του, ήρχισε να ομιλή πολύ ταχέως ως άνθρωπος, τον οποίον βασανίζουν. — Όχι! όχι . . . Δεν την θέλω· δεν θέλω καμμίαν. Σε ευχαριστώ, αλλά δεν θέλω! θα υπάγω να ζητήσω την άλλην ανά την πόλιν. Ειπέ να μου δώσουν ένα μανδύαν γαλατικόν με κουκούλαν.
Σωκράτης Θέλεις να σου απαντήσω κατά τον τρόπον του Γοργία, τον οποίον συ ευκολώτατα ειμπορείς να παρακολουθήσης; Μένων Ναι θέλω· γιατί όχι: Σωκράτης Δεν ομολογείς μετά του Εμπεδοκλέους, ότι υπάρχουν απορροαί τινες μέσα εις τα σώματα; Μένων Βεβαιότατα. Σωκράτης Και πόροι, εις τους οποίους και διά των οποίων περνούν αι απορροαί αύται; Μένων Είναι αληθές. Μένων Βέβαια.
Ενώπιον δε της αληθείας και αυτήν την ζωήν του προθύμως εθυσίαζε. Συμβουλεύων ποτέ τους Αθηναίους και βλέπων αυτούς δυσαρεστουμένους και θορυβούντας, είπε προς αυτούς « Δύνασθε μεν, ω Αθηναίοι, να με βιάσητε να πράξω ό,τι δεν θέλω· αλλά ποτέ δεν θέλετε δυνηθή να με αναγκάσητε να σας ομιλήσω εναντίον της πεποιθήσεώς μου. »
ΜΠΕΜΒΟΛΙΟΣ Βάλε 'ς την θήκην το σπαθί, κ' εδώ ειρήνην θέλω· ή καν μεταχειρίσου το και συ, να τους χωρίσης. ΤΥΒΑΛΤΗΣ Κρατείς 'ς το χέρι σου σπαθί, και μου λαλείς ειρήνην! Αυτήν την λέξιν την μισώ, όσον μισώ τον άδην, και όλους τους Μοντέκιδες, και σε! Δειλέ, φυλάξου! ΕΙΣ ΠΟΛΙΤΗΣ Ξύλα, κοντάρια, ρόπαλα! Κτυπάτε τους, κτυπάτε! 'ς τον άνεμον, Μοντέκιδες! 'ς την ζάλην, Καπουλέτοι!
Και όμως η συγκεντρωμένη ελπίς της ζωής του ερράγη εις την κραυγήν: «Κύριε, εάν θέλης, δύνασαί με καθαρίσαι». Ταχεία ως ηχώ ήλθεν η απάντησις εις την πίστιν του: «θέλω· καθαρίσθητι». Όλα τα θαύματα του Χριστού υπήρξαν άμα και αποκαλύψεις. Ενίοτε, όταν αι περιστάσεις το απήτουν, ανέβαλλε την απάντησίν Του εις την παράκλησιν του πάσχοντος. Αλλά δεν εβράδυνε ποτέ όταν λεπρός τις έκραζε προς Αυτόν.
— Εσύ να λες κ' εγώ να μαθαίνω· δεν είν' έτσι; Πού είνε η μάννα μου; — Κοιμάται· δε μου φαίνεται καλά· είνε πολύ αδύνατη και κλαμένη. — Πώς να μην είνε; Έπειτ' απ' αυτά που είδε στα γεράματά της· να ξεσπιτωθή!... — Κ' εδώ σπίτι της δεν είνε; τον έκοψε η κόρη με παράπονο. Εσείς μπορεί να μη θέλετε, μα εγώ το θέλω· είνε μάννα μου και κάτι καλήτερα· είνε κυρά μου.
ΙΟΥΛΙΕΤΑ 'Σ του Λαυρεντίου το κελλί απήντησα τον νέον, και του απέδειξα εκεί την πρέπουσαν φιλίαν, χωρίς να 'πάγω παρεκεί απ' ό,τι μου αρμόζει. ΚΑΠΟΥΛΕΤΟΣ Καλά, καλά· το χαίρομαι· έτσι σε θέλω· σήκω. Τώρα μου φέρνεσαι καλά. — Θέλω να ιδώ τον Πάρην. Σας είπα να μηνύσετε αμέσως πως τον θέλω. — Τον άγιον καλόγηρον! Μα τον εσταυρωμένον, όλ' η Βερώνα δι αυτό θα του γνωρίζη χάριν.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν