United States or Saint Pierre and Miquelon ? Vote for the TOP Country of the Week !
— Τι; θα τον αφήσουμε τον κυρ-Δημάκη; Ερώτησεν ο αλιεύς, λύων το σχοινίον. — Λύσε τον κάβο! Επανέλαβε, φοβερώς μειδιών ο καπετάν-Περμάκης και προσέθηκεν, υπολογίζων τον άνεμον: — Ίσα το πανί! Μόλα φλώκο! Κ' επειδή ο αλιεύς ήνοιγε πάλιν το στόμα του πλατύ-πλατύ, ως διά να λαλήση, ο καπετάν-Παρμάκης απεστόμωσεν αυτόν, προτείνας την γάστρωνα φλάσκαν. — Μη σε μέλει. Τα χαρτιά είναι εις όνομά μου.
Διότι μου φαίνεται ότι δεν επιτρέπεται αργοπορία, αλλά τώρα παρά ποτέ άλλοτε θα ηυχόμην να είχα νεανικήν δύναμιν. Και πρώτον μεν προς αυτούς ας διευθύνωμεν ευνοϊκόν άνεμον, όπως εκείνον που φουσκώνει τα πανιά των πλοίων.
Εγώ αγαθή τύχη με όλον που εβυθίσθην εις το βάθος, όταν η θάλασσα με ανέρριψεν, επιάσθην από ένα ξύλον, που κατά τύχην εύρον από τα συντρίμματα του καραβιού, και βαστώντας καλά το ξύλον, πότε με τα χέρια, και πότε με τα ποδάρια βοηθούμενος ωσάν με κουπιά, ομοίως και το κύμα όντας σφοδρόν από τον άνεμον, κατήντησα τέλος πάντων εις τα περιγιάλια ενός νησιού προς τα τέλη της ημέρας, και εκεί το κύμα με έρριξεν έξω με το ξύλον σχεδόν ημιθανή από την κακοπάθειαν της θαλάσσης.
Όλα τα καράβια που εταξείδευαν προς εκείνα τα μέρη, απέφευγον εκείνα τα κινδυνώδη νησιά, αλλ' ημείς εβιάσθημεν από τον άνεμον και η κακή μας τύχη μας έρριξεν εκεί χωρίς να καταλάβωμεν τον κίνδυνον πρωτύτερα· πλην ύστερον εξ ανάγκης έπρεπε να τον υποφέρωμεν.
Ειπέ του τα μονάχη σου κ' ιδέ πώς θα τα πάρη. ΚΑΠΟΥΛΕΤΟΣ 'Σ του ήλιου το βασίλευμα η γη δροσοσταλάζει· αλλά εις το βασίλευμα του υιού του αδελφού μου πέφτει βροχή με τα σωστά. Ποτάμι θα το κάμης; Ακόμη χύνεις δάκρυα; Αιώνια θα βρέχη; Το κάμνεις το κορμάκι σου συγχρόνως και καράβι και άνεμον και θάλασσαν. Τα δυο σου 'μάτια είναι η θάλασσα, με δάκρυα καταπλημμυρισμένη.
Ετούτη είναι η ζωή μου· εσείς βλέπετε από τες δικές σας και δικές μου δυστυχίες, ότι η ζωή η ανθρώπινος είναι ωσάν ένας κάλαμος, που κινείται πότε από τον ένα άνεμον, πότε από τον άλλον. Εγώ ως τόσον ζω μίαν ζωήν ήσυχον, και είμαι πολλά ευχαριστημένος.
ΜΑΚΒΕΘ Εις τον αέρα. 'Σκόρπισε το άυλο κορμί των καθώς αχνός 'ς τον άνεμον. Ας έμεναν ακόμη! ΒΑΓΚΟΣ Τα όντ' αυτά τα είδαμεν αληθινά εμπρός μας, ή μη εφάγαμεν κ' οι δυο απ' το φυτόν της τρέλλας κ' έφυγε ο νους μας; ΜΑΚΒΕΘ Βασιλείς θα γείνουν τα παιδιά σου! ΒΑΓΚΟΣ Συ βασιλεύς! ΜΑΚΒΕΘ Και Καουδώρ προς τούτοις. Δεν το είπαν; ΒΑΓΚΟΣ Αυτά ήσαν τα λόγια των! — Αλλά ποιος πλησιάζει;
Οδηγόν έχων την αλάνθαστον ρίνα του και οτέ μεν την γην, οτέ δε τον άνεμον οσφραινόμενος, κατώρθωσε ν' ανεύρη και ν' ακολουθήση την οδόν προς το νεκροταφείον.
Ενώ δε μίαν ημέραν ετοποθέτησαν το κανόνιον είς τινα θέσιν μόλις απέχουσαν ως βολήν τουφεκίου από τον εις το κέντρον του χωρίου πύργον και πλήθος στρατιωτών συνέρρευσεν εις την θέσιν ταύτην και εις τας ακρινάς του χωρίου οικίας, συμβαίνει μία ραγδαιοτάτη βροχή συντροφευμένη με σφοδρότατον άνεμον, το οποίον έκαμε τους στρατιώτας να μεταβώσι κατ' ολίγους εις τας κατοικίας των.
Παρηγορήσου με αυτήν κ' εξόριστος, υιέ μου. ΡΩΜΑΙΟΣ Εξόριστος! 'ς τον άνεμον φιλοσοφία τέτοια! Αν η φιλοσοφία σου δεν ημπορή να κάμη μιαν Ιουλιέταν, δεν 'μπορή να ξερριζώση πόλεις, αν δεν 'μπορή το πρόσταγμα του πρίγκηπος ν' αλλάξη, δεν ωφελεί, δεν βοηθεί! — Παραίτησε τα λόγια. ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ Αυτιά δεν έχουν οι τρελλοί· το βλέπω. ΡΩΜΑΙΟΣ Πώς να έχουν, αφού και 'μάτια να ιδούν οι φρόνιμοι δεν έχουν.
Λέξη Της Ημέρας