United States or New Caledonia ? Vote for the TOP Country of the Week !


ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Ναι, μα όταν λες ο , τι κάνεις; ΝΙΚΟΛΕΤΑ Κάνω αυτό που μου είπατε. ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Ω! τι φρίκη, όταν έχη κανείς να κάνη με ζώα! Ανοίγεις τας σιαγόνας και πλησιάζεις τας δυο γωνίας των χειλέων, ο , βλέπεις; ΝΙΚΟΛΕΤΑ Αλήθεια, πολύ ωραίο είν' αυτό! Κα ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Θαυμάσιο! ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Διαφορετικά θα έκανες, αν έλεγες ένα ι , και ένα δα, δα και ένα φα, φα . Κα ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Τι κουταμάρες είν' αυτές;

ΒΛΕΠΥΡΟΣ Οτ' είν' όλα κουταμάρες, δεν μπορεί να 'πη κανείς. ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ Μ' αν είν' έτσι, είνε κι' άλλο πειό χειρότερο ακόμα. ΒΛΕΠΥΡΟΣ Ποιό; ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ Να 'ρθη να σε φιλήση ο Αρίστιλλος στο στόμα, και πατέρα να σε λέη. ΒΛΕΠΥΡΟΣ Συφορά του, κι' αν τολμήση. ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ Με του άγριου του δυόσμου την οσμή θα σε βρωμήση. Μα εκείνος εγεννήθη πριν το ψήφισμα γενή, ώστε δεν υπάρχει φόβος.

Κ' έτσι αυτός ο νόμος σας αν πιάση πέρα-πέρα, τότε γεμάτη όλγη από Οιδίποδες θα βγη! Α' ΓΡΑΥΣ Βρε σίχαμα! όλες αυτές της κουταμάρες της πολλές από τη ζήλεια σου της λες! Μα έννοια σου! και από με θα τωύρης, κακομοίρα!

Ή μήπως επειδή σε αφίνω να λες όλες της κουταμάρες που σούρχονται στο κεφάλι και όλες της ανοησίες, που ακούεις εκεί πάνω εις τα σχολεία σας, νομίζεις πως είσαι και εις κατάστασιν να κρίνης καλλίτερα από μένα. Λ έ λ α. Μα μητέρα!... Η κ. Μ ε μ ι δ ώ φ. Τι Μητέρα! Εγώ ξέρω τι πρέπει να γίνη και τι όχι. Και θα γείνη ό,τι θέλω εγώ! Ο γάμος της Πετρώφ με τον Κώστα πρέπει να γείνη, ο κόσμος να χαλάση.

ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Θα σωπάσης, αυθαδεστάτη. Σε όλα θέλεις ν' ανακατεύεσαι με τις κουταμάρες σου. Δεν μπορείς επί τέλους να μάθης να είσαι λογική; Κα ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Εσύ δε θα κατορθώσης ποτέ να γίνης λογικός άνθρωπος· θα πηγαίνης πάντοτε από τρέλλα σε τρέλλα. Τι σκοπό έχεις, και τι λογαριάζεις να κάνης μ' αυτούς που μου περιμαζεύεις εδώ μέσα;

Κουταμάρες, του λέω· παλιοκουβέντες! Εφούσκωσαν τα μάτια του, λες κ' ήθελε πηδήσουν από τις κόχες. Άναψε, ξεροκοκκίνησε. Ετίναξε το χέρι του μ' ορμή, σαν άνθρωπος που έχασε την υπομονή. — Πάμε! μου λέει, γέρνοντας πλάι με μεγάλα βήματα. Συ, παιδί μου, σκας Δεσπότη! Πάμε, λοιπόν, να το ιδής με τα μάτια σου... Ήταν Σαβατόβραδο.

Μία κλίνη εις το άκρον, επί της οποίας κάθηται αγρυπνών ο Βλέπυρος• πλησίον του καίει λυχνία, ενώ εκ του παραθύρου διαφαίνεται το πρώτον φως της ημέρας. ΒΛΕΠΥΡΟΣ αναπηδών εν οργή. Μωρέ. . .! η Πραξαγόρα! πού ήσουνα, παρακαλώ, πού ήλθες τέτοιαν ώρα; ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ Και τι σε μέλει, φίλε μου; ΒΛΕΠΥΡΟΣ Και τι με μέλει;!.., Να τη! τι κουταμάρες είν' αυτές;