Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 2 Ιουνίου 2025
ΟΙΔΙΠΟΥΣ Σ’ ό, τι ποτέ μού ζήτησε όχι δεν είπα. ΚΡΕΩΝ Τάχα δεν με τιμούν ίσα με σας τους δύο; ΟΙΔΙΠΟΥΣ Αλλ’ όμως εδώ δείχνεσαι κάκιστος φίλος. ΚΡΕΩΝ Όχι. Αν αμερόληπτα θέλεις να κρίνης καλά στοχάσου: προτιμότερο δεν θά ’τον να εξουσιάζης άφοβος και να κοιμάσαι τιμώμενος και συ με τους άρχοντας ίσα; Εγώ ποτέ δεν θα ’θελα βασιλεύς να ’μαι, βασιλικά όμως θα ’θελα να πράττω. Το ίδιο καθένας άλλος.
ΟΙΔΙΠΟΥΣ Συ, που τα πάντα δύνασαι να κρίνης, μάντι, κι όσα μπορούν να λέγωνται κι όσ’ άρρητα είναι, ω Τειρεσία, επίγεια μαζί και ουράνια, την συμφοράν που δέρνει μας αν και δεν βλέπεις, ξέρεις καλά κ’ αισθάνεσαι° μονάχα εσένα, άναξ, προστάτη ευρίσκομε στη δυστυχία.
Να κρίνης όμως ποίος από αυτούς τους δύο βίους είναι ευτυχέστερος, άραγε θα ημπόρεσες και θα θελήσης; Νέος Σωκράτης. Διόλου μάλιστα. Ξένος. Θέλεις τότε λοιπόν εγώ να σου τους κρίνω; Νέος Σωκράτης. Βεβαιότατα. Ξένος.
ΠΑΡ. Θα σου απαντήσω και θα κρίνης• αλλά προς τούτο θα σου απευθύνω ερωτήσεις εις τας οποίας θέλω να μου απαντήσης. Ειπέ μου λοιπόν τι ενόουν οι παλαιοί διά της λέξεως σίτος; ΤΥΧ. Την τροφήν. ΠΑΡ. Το δε σιτούμαι τι σημαίνει παρά τρώγω; ΤΥΧ. Μάλιστα. ΠΑΡ. Λοιπόν ομολογείς ότι το παρασιτείν δεν είνε διάφορον από το σιτείσθαι; ΤΥΧ. Με μόνην την διαφοράν, Σίμων, ότι το παρασιτείν θεωρείται αισχρόν.
Η γάτα μας, μια γατίτσα τόση δα, να είναι υψηλοτέρα εις την αγάπην του πατέρα από την γυναίκα του Ο λ γ ί ν α. Εσύ να κρίνης αιωνίως και να κατακρίνης. Ο πατέρας αγαπά την γάτα του, γιατί έτσι του αρέσει. Σκηνή β'. Η κ. Μ ε μ ι δ ώ φ. Ήταν για τη μποτίλια. Να ξέρετε τι είπα! Ο λ γ ί ν α. Τ' ακούσαμεν, μητέρα, και θα πούμεν το ίδιο. Κα Μ ε μ ι δ ώ φ.
Και από αυτά κατόπιν θα κρίνης αν είναι το ίδιον πράγμα ή διαφορετικόν η επιστήμη και η αίσθησις και αν δεν προέρχονται όλα, καθώς είπαμεν προ ολίγου, από την συνήθειαν των βημάτων και των ονομάτων, τα οποία οι περισσότεροι τα σύρουν όπως τύχη και προξενούν δυσκολίας όσας ημπορείς να φαντασθής ο είς εις τον άλλον.
Ταύτα μεν εγώ ήκουσα από τον Γωβρύαν, συ δε, ω Αξίοχε, ημπορείς να κρίνης. Διότι εγώ τούτο μόνον αληθώς γνωρίζω, ότι η ψυχή είναι αθάνανος, μετατεθείσα δε από τούτου του τόπου είναι και άλυπος• ώστε ή κάτω ή άνω πρέπει συ, ω Αξίοχε, να είσαι ευδαίμων, αφού έχεις διέλθει τον βίον σου ευσεβώς.
Λέγει το Φάσμα: — Μη εκπλήττεσαι· διότι ολίγα έως τώρα είδες, αλλ' εκ των ολίγων τούτων θα κρίνης πολλά, εάν έχης νουν εις την κεφαλήν του. Και το όλον είνε μηδέν, όταν δεν βλέπης αυτό· και το μέρος είνε πολύ, όταν γνωρίζης πώς να το ίδης.
Αυτά, Σωκράτη μου, είναι βεβαίως καθώς τα λέγεις, εγώ όμως έχω την συνήθειαν τους παλαιούς και προηγουμένους από ημάς προηγουμένως και περισσότερον να τους εγκωμιάζω από τους σημερινούς, διότι προσέχω τον φθόνον των ζώντων και φοβούμαι την οργήν των αποθανόντων. Σωκράτης. Καλά κάμνεις συ βεβαίως, Ιππία μου, να κρίνης και να σκέπτεσαι ούτω πως, καθώς μου φαίνεται.
Λοιπόν δεν θα κρίνης το ίδιον και διά τον νομοθέτην, είτε είναι εδώ είτε εις τους βαρβάρους, ότι δηλαδή, εν όσω αποδίδει την μορφήν του ονόματος η οποία αρμόζει εις έκαστον πράγμα δι' οποιωνδήποτε συλλαβών, δεν είναι διόλου κατώτερος νομοθέτης αυτός εδώ παρά ο άλλος που είναι οπουδήποτε αλλού; Ερμογένης. Βεβαιότατα. Σωκράτης.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν