Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 27 Ιουνίου 2025
Ιδού, του γέρου Φόρκυνα τούτ' είναι το λιμάνι• 345 τούτ' η μακρόφυλλ' είν' εληά 'ς την άκρη του λιμιώνα• σιμά της αεροχρώματη σπηληά χαριτωμένη• τόπος είν' άγιος των νυμφών, 'που λέγονται Ναϊάδες• τ' άντρον ιδού το θολωτόν, αυτ' όπου εσυνειθούσες πολλαίς να δίδης των νυμφών καλόδεκταις θυσίαις• τ' όρος, ιδού, το Νήριτον, όλο ενδυμένο δάση». 350
Είπεν ο δήμαρχος· ο Κεριάκος είν' αρρεβωνιασμένος καιρό τώρα, με την κόρη του Κοντοπάνη κ' εσείς τον επήρατε, τον εμεθύσετε για να τονε παντρέψετε με το ζόρι! — Ψώματα! εφώναξε ο Μαρούπας. — Πιο ήσυχα, γέρω, είπε τότε ο ειρηνοδίκης· η αλήθεια θα φανή ευθύς και καθένας θα βρη το δίκηο του. Και επλησίασε τον γαμπρό.
Η δυο ψυχαίς πάντα, πετούν... Πετούν ολίγο ακόμα Και φτάνουν 'ς ένα ψήλωμα... — Θανάση, στάσου τώρα Κι' ολόγυρά σου κύτταξε. — Δεσπότη!... Ποια είν' εκείνη Η χώρα που μαυρολογά, χτισμένη 'ς εφτά ράχαις;.. Μου φαίνεται άγρια θάλασσα, και το ροχχάλιασμά της Τακούω που φτάνει ως εδώ;... — Ελεημοσύνη... Ένα σπαθί... Πριν φέξη τήνε πέρνω. — Διάκε, δεν ήρθ' η ώρα μας.
Είν' ανοιχτόκαρδος, καλός κ' ευγενικός στους τρόπους, τη χάρη δεν τη λησμονεί, τις τέχνες προστατεύει, ξέρει και ποιος τον αγαπά, ποιος θέλει το κακό του, δίνει πολλά και σε πολλούς κι ούτε ποτέ του αρνιέται, να δώση σ' όποιον του ζητά, σαν βασιλιάς οπούνε, φθάνει να ξέρουν μοναχά τι πρέπει να ζητήσουν.
Τι κλαις μωρή ; γρουσούζα! Σκοτωμένο μ' έφεραν και κάνεις έτσι δα; Δεν υποφέρνεσαι, το ξέρεις για όχι; Ζωή είν’ αυτή!
— Εσύ να λες κ' εγώ να μαθαίνω· δεν είν' έτσι; Πού είνε η μάννα μου; — Κοιμάται· δε μου φαίνεται καλά· είνε πολύ αδύνατη και κλαμένη. — Πώς να μην είνε; Έπειτ' απ' αυτά που είδε στα γεράματά της· να ξεσπιτωθή!... — Κ' εδώ σπίτι της δεν είνε; τον έκοψε η κόρη με παράπονο. Εσείς μπορεί να μη θέλετε, μα εγώ το θέλω· είνε μάννα μου και κάτι καλήτερα· είνε κυρά μου.
Τούτους θα βάλω τους ηθοποιούς να παίξουν εις τον θείον μου εμπρός παράστασιν, να ομοιάζη τον φόνον του πατρός μου· θα παρατηρήσω την όψιν του· θα τον κεντήσ' ως το μελούδι, και, αν μόνον ταραχθή, τι θε να πράξω ηξεύρω. Στερεώτεραις θέλω ναύρω μαρτυρίαις· η παράστασις είν εκείν', όπου θα φθάσω του βασιλέως την συνείδησιν να πιάσω. Δωμάτιον εις το ΚΑΣΤΕΛΙ.
Κ' έβδομος! ...Άλλο να ιδώ δεν θέλω. Ιδού και άλλος, και κρατεί καθρέπτην, και μου δείχνει και άλλους μέσα βασιλείς πολλούς... και μερικοί των τριπλόν διάδημα φορούν, τρία 'ς τα χέρια σκήπτρα !... Θέα φρικτή! Αληθινά είν' όλ' αυτά, το βλέπω! διότ' ιδού, το φάντασμα αιματοκυλισμένον του Βάγκου με χαμογελά, και μου τους δείχνει όλους, 'σάν να μου λέγη: Βλέπε τους, είναι η γενεά μου.
ΔΩΓΚΑΝ Πού είν' ο Θάνης; Έτρεχα τα ίχνη του να φθάσω, με τον σκοπόν εγώ εδώ να τον προϋπαντήσω· αλλά μ' επρόλαβεν αυτός. Ως άλλο φτερνιστήρι τον έσπρωχν' η αγάπη του, και έφθασεν ο πρώτος. Φιλοξενίαν σου ζητώ την νύκτ' αυτήν, Κυρία.
Αλλά εσένα, κόρη μου, ποιός θα σε αναθρέψη όπως σου πρέπει; Άρά γε της μητρυιάς τα λόγια, 'σαν μεγαλώσης, δεν μπορούν να σε κακοφημίσουν και να σου καταστρέψουνε την τύχη σου, παιδί μου; Δεν θάχης τη μαννούλα σου, αυτή να σε παντρέψη και να σταθή στο πλάι σου, στου τοκετού την ώρα, που τίποτε γλυκύτερο δεν είν' από την μάννα. Γιατί εγώ πεθαίνω πια.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν