Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 27 Ιουνίου 2025
Κ' εις τούτους εσηκώθη Ο Κάλχας Θεστορόπουλος, μέγας ορνιθομάντις· 'Πού ήξευρε τα όσα είν', και ήταν, και θα είναι· Κ' εις την Τρωάδ' ωδήγησε των Αχαιών τον στόλον Με την μαντείαν του, οπού τον έδωσ' ο Απόλλων. Αυτός εκείνους φρόνιμα ωμίλησε, και είπε·
Όταν ο Τρυγητής επρότεινε, τον οίνον, τον οποίον χύνουν προς τιμήν του οι κτηματίαι, να τον βάλουν εις ένα βαρέλι, να περάσουν τον χειμώνα, ο Μάρτης, πλήρης χαράς, έρριψε την εκ δέρματος κριού σκούφιαν του εις τον αέρα κ' εφώναξε θριαμβευτικώς: — Ωραία! ο Μάρτης πεντεδείλινος· και πάλι δειλινό είνε· αφού είν' έτσι, μεγαλόνω κ' εγώ της μέρες μου.
ΧΟΡΟΣ Στους θεούς χρωστούμε που είν’ άπαρτη η πόλη και των εχθρών το πλήθος ο πύργος βαστάει° ποιος τάχα μπορεί να μη στέργει μας τούτα; ΕΤΕΟΚΛΗΣ Των θεών το γένος να τιμάς δεν σ’ εμποδίζω° μα όμως, δειλούς για να μην κάνης τους πολίτες, κάθου ήσυχη και μην πάρα πολύ φοβάσαι. ΧΟΡΟΣ Πρόσφατο σύσμιχτο πάταγο ακούγοντας με δειλιασμένη τρομάρα σ’ αυτή την ακρόπολη, τίμιαν έδρα των θεών, έτρεξα.
Και συγχρόνως χωρίς να συμβουλευθή τας δύο κόρας, έβαλεν αγρίαν φωνήν: — Μωρέ, τι κόσμος είν' εδώ; Στοιχειά ήρθαν απόξου, να μας φοβερίξουν; Ξορκίζω σε, Σατανά ... Δος μου το τουφέκι να ρίξω. Άνοιξε το παράθυρο, ψηλά, ψηλά, απ' τον φεγγίτη εκεί!.. Η θεατρική αύτη κραυγή έσχε το αποτέλεσμά της. Πρώτος ο δημοδιδάσκαλος έδωκε το σημείον της αποχωρήσεως.
— Έλα, σιώπα και συ ανόητε, . . να μη σε βάλω και σένα εκεί που είν' ο άλλος . . . Σημειωτέον δε, ότι την στιγμήν ακριβώς εκείνην ο άλλος παρείχεν από της ειρκτής αυτού ταραχωδέστατα της υπάρξεώς του σημεία.
Το πράγμα θα τελειώση, προτού προφθάση ο σκοπός αυτός μου να κρυώση! Αλλ' όχι πλέον φάσματα!... Πού είν' αυτοί που ήλθαν; Εμπρός! τον δρόμον δείξε μου. Εν τω μεγάρω του ΜΑΚΔΩΦ, εις Φάιφ. ΛΑΙΔΗ ΜΑΚΔΩΦ Τι έπταισε; Η βία του ποια ήτο να ξεφύγη; ΡΩΣ Χρειάζεται υπομονή! ΛΑΙΔΗ ΜΑΚΔΩΦ Εκείνος δεν την είχε! Τρέλλα του ήτο καθ' αυτό να φύγη. Με τους φόβους, αν όχι με τα έργα μας, γινόμεθα προδόται!
— Βγενιό, της είπε μία, να βάλης στη ροδαρά σου και καρδαμουλίδες. — Γιάειντα καρδαμουλίδες; ρώτησε άλλη. — Γιατί θαρέσουνε του Δημητρού. — Η καρδαμουλίδες ταρέσουνε; — Δεν αρέσουνε των αφορδακώ; Το Βγενιό θύμωσε. — Εκείνος που μ' αγαπά, μωρή, δεν είν' αφορδακός. Είνε καλλίτερος από κείνο που θα πάρης εσύ. Δεν αφήκαν απείρακτο και το Βαγγελιό και μένα μαζή.
Ούλα αυτά να βράσουνε, να πίν' από μια κούπα. βράστε και λαπατόριζες, και κάμτε του μία σούπα, και μια μαγιάτικη σβουνιά κωλείστέ του στη ράχη, καπνίστε τον με πότερα, να σπάση το συνάχι, υτά είναι τα γιατρικά οπού θα πάρη τώρα, και τρία βυζικάντια βάλτε του σε μία ώρα. ΚΑΝ. Και τ' είν' η αρρωστία του ντετόρο μου να ζήσης, ξήγα το μας το πάθος του να μας καλοκαρδίσης.
Ο ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Σκότωσ' το γυιό, που για κακό δικό σου εγεννήθη. ΚΡΕΟΥΣΑ Πώς; είνε τάχα δυνατό; αχ, τούτο πως το θέλω! Ο ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Όπλισε τους ανθρώπους σου όπου σ' ακολουθούνε. ΚΡΕΟΥΣΑ Ώ, ναι! πηγαίνω. . . Αλλά που το πράμ' αυτό θα γίνη; Ο ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Μέσα στης ιερές σκηνές, που φίλους τραπεζώνει. ΚΡΕΟΥΣΑ Ο φόνος θάνε φανερός, κ' είν' άτολμοι οι δούλοι.
Προχθές διέβαινε μία δηλιγιαννική διαδήλωσις· και κάποιος, αποσπασθείς από το πλήθος, επλησίασεν εις το πεζοδρόμιον και μου έρριψεν, ως πιστολιάν, μίαν βραχνήν κραυγήν: — Κορδόναρος! Κορδονάραρος! Και τους δεκατρείς! Εδυσκολεύθηκα ν' αναγνωρίσω τον μαχητήν του Βελεστίνου υπό τους μώλωπας, τους οποίους είχεν εις το πρόσωπον. — Τι μούτρα είν' αυτά. μωρέ; Ποιος σ' έκαμ' έτσι; — Μην τα ρωτάς!
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν