Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 25 Ιουνίου 2025
Μα σ' αγαπώ περσότερον εσένα κι' από κείνον, — που ξένος μέσ' στην πόλι μας εμβήκε και σε πήρε, μαζύ και με το σπίτι σου και την κληρονομιά σου, ενώ εκρυφογένναγε παιδιά μ' άλλη γυναίκα• τον τρόπο αυτό τον μυστικό θα σου τον εξηγήσω: με το να νοιώση πως εσύ ήσουν γυναίκα στείρα, δεν ήθελε να μοιρασθή την τύχη τη δική σου• παίρνοντας μυστικά λοιπόν από της δούλες κάποια έκαμε τούτο το παιδί, και τόστειλε μακρυά του να του το θρέψουν στους Δελφούς• έτσι λοιπόν εκείνο αφού αφέθη στο ναό, και μόρφωσιν επήρε, σαν έννοιωσε πως το παιδί έγινε παλληκάρι, σ' έπεισε 'δω να έλθετε, τάχα για σένα μόνο, οπού δεν έκανες παιδιά• αυτός είπε το ψέμμα πούτρεφε το παιδί κρυφά, και όχι ο Απόλλων, κ' έφτιανε τέτοιες πονηριές• αν ήθελε πιασθή, το γυιό του θ' αφιέρωνε εις το θεό, κι' αν ίσως κατώρθωνε για να κρυφθή, το χρόνο να κερδίση που πέρασε, θα του 'δινεν ευθύς τη βασιλεία της χώρας• μα και τόνομα αυτό που τούχει δώση το είχε φτιάση από καιρό, και Ίωνα τον είπε, τάχα πως τον συνάντησε σαν έβγαινε απ'το ναό.
Αν ήτανε νέος, παλληκάρι, ο Καπετάν-Πρέκας, θα μπορούσε να πη κανένας πως ο ξαφνικός του θάνατος, τρεις μέρες ύστερ' απ' το θάνατο της γυναίκας του, δεν ήτανε, που λέει ο λόγος, από Θεού. Ποιος ξέρει! Είνε κι' αντρόγυνα που μοιάζουνε σαν τα τρυγόνια...
Κι όσο έβλεπε κατάμματα το καλοκαμωμένο και κομψό παλληκάρι, τόσο η επιθυμιά της άναβε στη ψυχή της, και δείχνουνταν φλογερή κι αστραφτερή στα ολόμαυρα ματάκια της.
Τ' αφεντικό του τον αγάπησε πολύ και για τη δουλειά και για το χαραχτήρα του τον τίμιο. Ήταν πολύ συμπαθητικό παλληκάρι, τόσο, που και η μοναχοκόρη του μάστορη, μια πολύ όμορφη κοπέλλα τον εσυμπάθησε πολύ, τουλάχιστο έδιχνε πως τον συμπαθούσε.
Ναι, δε σου λέω, παιδί μου, μα ξέρουμε κάτι και μεις οι γυναίκες. Εκείνο που έχω μες στην καρδιά μου και με τρώει είνε, μην τύχη και πέση το πουλάκι μας σάπονα χέρια. Χίλιες φορές καλλίτερα να το θάψω παρά να το ρίξω απάνω στ' αγκάθια το χαδεμένο μου. Αγάπη, Κωσταντή μου, και καλή γνώμη. Κι όλα τάλλα έρχουνται μοναχά τους. Να σου πω τώρα. Είνε ένα παλληκάρι που πάει να λωλαθή με την αδερφή σου.
Σα βγήκαμε το λοιπόν και ξεκινήσαμε, κάνω εγώ του Πέτρου — Τι όμορφο παλληκάρι, και τι συμπαθητικό, αυτός ο Γιάνης! — Και να τήραγες τον αδερφό του τον Πανάγο, απολογιέται ο Πέτρος. Και νάκουγες και την ιστορία τους. Ίσα ίσα ώρα για ιστορίες. Τους κουρντίζω λοιπόν και τους δύο τους κι' αρχίζουνε. Όσα αποξεχνούσε ο ένας ταπόσων' ο άλλος, κ' έτσι κάμαμε κάμποσο δρόμο.
Δεν σου έγραψα μια φορά για ένα παλληκάρι του χωριού, ευθύς ως ήλθα εδώ; Τώρα ερώτησα πάλιν γι' αυτόν εις το Βαλάιμ· μου είπαν πως εδιώχθηκε από την υπηρεσίαν, και όλοι υποκρίνοντο ότι δεν ήξευραν τίποτε περισσότερο γι' αυτόν.
» Εγώ είμαι άξιος κι’ ώμορφος, γερός και παλληκάρι, » Έχω φωνή τον κεραυνό κι’ ανάσα τη φουρτούνα, » Σαν τραγουδάω χορεύουνε στα πλάγια μου τ’ αρκούδια, » Κι’ από τη ζήλεια την πολλή βουβαίνονται τ’ αηδόνια.
Και το τραγούδιν έλεγε και το τραγούδι λέγει: « Ήλιε μου και τρισήλιε μου και κοσμογυριστή μου, » Ποιος είνε άξιος κι’ ώμορφος, γερός και παλληκάρι, » Να σπάζη με τα χέρια του τα σίδηρα σα βέργιες, » Με το βαρύ του βάδισμα να ξερριζώνη βράχους, » Να φεύγη σαν την αστραπή, να τρέχη σαν τ’ αγέρι;
ΝΕΑΝΙΑΣ Εγώ δεν σου χρωστώ, αν φόρο δεν επλήρωσες πεντακοσιοστό στην πόλι απ' τα χρόνια σου. Α' ΓΡΑΥΣ Μα τη θεά! μακάρι, να πέφτω να γλυκαίνωμαι με κάθε παλληκάρι. ΝΕΑΝΙΑΣ Αλλά εγώ με της γρηές αισθάνομ' αηδία, και δεν θα το δεχόμουνα ποτέ. Α' ΓΡΑΥΣ Ώ! μα τον Δία, με το στανιό τον κόπο θα λάβης, παλληκάρι μου. ΝΕΑΝΙΑΣ Και τάχα με ποιόν τρόπο;
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν