United States or Tokelau ? Vote for the TOP Country of the Week !
Αν είχες συ τα χρόνια μου, εάν την Ιουλιέταν την αγαπούσες, άνδρας της αν ήσουν προ μιας ώρας, και τον Τυβάλτην 'σκότονες, κ' ερωτευμένος ήσουν καθώς εγώ, κι' ωσάν εμέ και συ εξωρισμένος, τότ' ημπορούσες να λαλής, και τότε τα μαλλιά σου να τα τραβάς, και καταγής να πέφτης καθώς πέφτω, και εις το χώμα να μετράς τον άσκαφτόν σου τάφον!
Οι Αγάδες » Φεύγουνε 'δώ, φεύγουνε 'κεί, » Και δεν γυρίζουν πάλι.» « Μαθαίνω· η Ακρόπολι » Κινδύνευε να πέση »'Σ του Κιουταχή τα χέρια. » Πιάνω 'κεί μετερίζι, » Αλλ' εγώ πέφτω άρρωστος » Ο Πόλεμος αρχίζει. » Και τη σκηνή μου κλείσανε » Οι Τούρκοι μες 'ς τη μέση.» « Και άρρωστος 'πετάχτηκα » Με το σπαθί μου έξω. » Βλέπω τα παλληκάρια μου » Να φεύγουνε.
Εις τα γόνατά σου πέφτω και σε παρακαλώ, λυπήσου με, καθώς, με βλέπεις, εις την δυστυχίαν μου. Αν δεν έχω τους κλάδους των ικετών, όμως καταθέτω τα χέρια μου εις τα γόνατα σου. ΟΡΕΣΤΗΣ Τι τρέχει; Μήπως έχω λάθος ή είναι αυτή η κόρη του Μενελάου, η βασίλισσα αυτών των ανακτόρων; ΕΡΜΙΟΝΗ Αυτή είναι που μοναχοκόρην την εγέννησε η Ελένη η κόρη του Τυνδάρου. Δεν έχεις λάθος.
Να πέφτω νύχτα-μέρα κ' ένα ψοφήμι να γαμώ και μια σκουληκαντέρα!
— Ένα φιλί, να μου δώσης ακόμη ένα φιλί, Λέλα, ένα φιλί σου. — Γρήρορα, γρήγορα, να μη μας διή κανένας. Καρλή μου σ’ αγαπώ. Φέβγει, φέβγει. Σκοτεινιάζει. Τι ερημιά που την έχει η κάμερή μου! Τραβιούμαι στην κάμερή μου. Πέφτω και πλαγιάζω. Με παίρνει ο ύπνος. Έφυγε βιαστικά. Γιατί να φύγη; Πού τρέχει; Ακόμη φοβάται; Μήπως είταν όνειρο, Καρλή; Όχι. Όνειρο τέτοιο δε γίνεται.
ΝΕΑΝΙΑΣ Εγώ δεν σου χρωστώ, αν φόρο δεν επλήρωσες πεντακοσιοστό στην πόλι απ' τα χρόνια σου. Α' ΓΡΑΥΣ Μα τη θεά! μακάρι, να πέφτω να γλυκαίνωμαι με κάθε παλληκάρι. ΝΕΑΝΙΑΣ Αλλά εγώ με της γρηές αισθάνομ' αηδία, και δεν θα το δεχόμουνα ποτέ. Α' ΓΡΑΥΣ Ώ! μα τον Δία, με το στανιό τον κόπο θα λάβης, παλληκάρι μου. ΝΕΑΝΙΑΣ Και τάχα με ποιόν τρόπο;
ΚΡΕΟΥΣΑ Η πόλις σ' αφιέρωσε, ή δούλο σ' αγοράσανε; ΙΩΝ Ετούτο ξέρω μοναχά: δουλεύω το Λοξία. ΚΡΕΟΥΣΑ Όσο για 'μένα, αισθάνομαι συμπάθεια σε σένα. ΙΩΝ Ίσως γιατί δεν γνώρισα και μάννα και πατέρα. ΚΡΕΟΥΣΑ Μένεις σε τούτο το ναό, ή κατοικείς σε σπίτι; ΙΩΝ Δικός μου είν' όλος ο ναός κι' όπου νυστάζω πέφτω. . . ΚΡΕΟΥΣΑ Σε φέρανε μικρό παιδί, ή νέος έχεις έλθη;
Δεν πρέπει να είταν όνειρο. Δε θέλω να είταν όνειρο. Πέφτω και πλαγιάζω. Κοιμούμαι, δεν κοιμούμαι, πού να το ξέρω; Μέρα και νύχτα, ύπνος και ξύπνος είναι το ίδιο. Γέρνα από δω, γέρνα από κει. Πέφτω στο κρεββάτι και κυλιούμαι. Σφάλνα τα μάτια, σαν μπορείς. Μόνος! Ολομόναχος! Έρημος απόμεινα και μόνος. Έφυγε, έφυγε βιαστικά. Για να μη μας διή κανένας; Λέλα, Λέλα, πού είσαι;
Τόσα μάγια κάνω εγώ των ανθρώπων: μπαίνω στις κάμαρες τους και τους φιλώ τα μάτια, πέφτω μες τις στέρνες τους και ξαπλώνομαι στα δρομάκια των περβολιών τους και σκαρφαλώνω μάντρες και γέρνω απάνω στις οξώπορτές τους και ξενυχτώ στα σκαλοπάτια : μόνο και μόνο για να βγούνε να με ιδούν· μ’ αυτοί μ' αφήνουν ολομόναχο απάνω στο βουνό μου.
Λέξη Της Ημέρας