Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 27 Μαΐου 2025
«Ο Δίας κ' οι αθάνατοι άλλοι θεοί μη δώσουν σεις απ' εμέ να φύγετε 'ς το βαθουλό καράβι, ωσάν απ' άνθρωπον γυμνόν και τέλεια στερημένον, οπού σκεπάσματα πολλά 'ς το σπίτι του δεν έχει, για να κοιμάται μαλακά και αυτός και όσους ξενίση. 350 κ' εμέ σκεπάσματ' εύμορφα, παπλώματα δεν λείπουν, του ανδρός εκείνου όχι ποτέ ο γόνος, του Οδυσσέα, 'ς του πλοίου το σανίδωμα δεν θα πλαγιάση, ως ότου 'ς την ζωήν είμαι, κ' ύστερα τα τέκνα μου όσο ζήσουν, τους ξένους να φιλοξενούν, 'ς το σπίτι μου όσοι τύχουν». 355
Νομίζω ότι και τούτο είναι φανερόν, ότι δηλαδή και αυτήν την λέξιν κάτι τι την εφαρμόζομεν πάντοτε εις πράγματα, που υπάρχουν. Διότι είναι αδύνατον να το ειπούμεν μόνον του αυτό το κάτι τι, ωσάν γυμνόν και έρημον από κάθε άλλο πράγμα. Δεν είναι έτσι; Θεαίτητος. Βεβαίως είναι αδύνατον. Ξένος. Άραγε παραδέχεσαι με αυτήν την σκέψιν ότι κατ' ανάγκην, όστις λέγει κάτι τι, λέγει έν οποιονδήποτε πράγμα;
Ταύτα πλέον είναι κάπως εύκολον να αποχωρίση κανείς και να παρουσιάση γυμνόν και μόνον του εκείνον τον οποίον ερευνώμεν. Νέος Σωκράτης. Είναι φανερόν ότι πρέπει κάπως να προσπαθήσωμεν να κάμωμεν αυτό. Ξένος. Όσον εξαρτάται από την προσπάθειάν μας βεβαίως θα τον ανακαλύψωμεν. Πρέπει όμως να προσπαθήσωμεν να τον εξηγήσωμεν διά μέσου της μουσικής. Και λοιπόν λέγε. Νέος Σωκράτης. Τι θέλεις να ειπώ;
Εκ τούτου δ' επήλθε βραχεία της πάλης διακοπή. Κατά τας στιγμάς εκείνας είδεν η Δασκαλάκη τον Ηγούμενον έξαλλον, αγνώριστον εκ του καπνού της πυρίτιδος, με τα ράσα εις ράκη μεταβεβλημένα. Εκράτει γυμνόν γιαταγάνι. Και με φωνήν περίλυπον της είπε: — Εσκοτώθηκαν τόσοι κ' εγώ ζω ακόμη. Δεν έρχεται μια μπάλλα να με σώση; Αλλά δεν θα πέσω ζωντανός στα χέρια των Τούρκων.
Αφ' έτερου δε οι άνδρες, έχοντες επίσης γυμνόν το στήθος, κτυπώνται ομοίως· τούτου γενομένου, λαμβάνουσι το σώμα και το κομίζουσιν εις το ταριχευτήριον. Την τέχνην της ταριχεύσεως εξασκούσιν άνθρωποι επί τούτω διωρισμένοι. Άμα κομισθή εις αυτούς ο νεκρός, οι ταριχευταί δεικνύουσιν εις τους φέροντας αυτόν διάφορα ξύλινα υποδείγματα πτωμάτων, απομεμιμημένα διά της ζωγραφικής.
ΛΥΚ. Λοιπόν τώρα θα ίδης πώς θα συναρμόση ο λόγος το καλλιτέχνημά του. Από την Αφροδίτην της Κνίδου θα λάβη μόνον της κεφαλήν• δεν θα χρειασθή τίποτε από το άλλο σώμα, το οποίον είνε γυμνόν. Την κόμην, το μέτωπον και τας ωραίας γραμμάς των φρυδιών θ' αφήση όπως τα έκαμεν ο Πραξιτέλης, θα διατηρήση επίσης την υγρότητα των οφθαλμών ομού με την φαιδρότητα και την χάριν, όπως τα θέλει ο Πραξιτέλης.
Ότε δε κατά τό τέλος της εγχειρήσεως ελιποθύμησεν ούτος εκ της αφθόνου του αίματος ροής, απομείνας ο σκύλος ελεύθερος ώρμησε να τον εκδικήση, δαγκάνων τον γυμνόν βραχίονα του χειρουργού. Αλλ' ούτος ήτο, ως είπομεν, αγαθότατος άνθρωπος. Αντί να θυμώση έσπευσε να αναχαιτίση τους προς επίδειξιν ζήλου κακοποιούντα τον Πλούτωνα νοσοκόμους, διατάξας ν' αφεθή ανενόχλητος παρά την κλίνην του κυρίου του.
Η θύρα του σταύλου έτριξε και ηνοίχθη, και εις το άνοιγμα της είδα Τούρκου μορφήν φοβεράν. Εκράτει ξίφος γυμνόν εις την μίαν χείρα, εις δε την άλλην ράβδον, και από της άκρας της ράβδου εκρέματο λύχνος, το δε φως του λύχνου εφώτιζε του Τούρκου το πρόσωπον, και όπισθεν των ώμων του άλλαι Τούρκων κεφαλαί έρριπτον περίεργα εντός του σκότους βλέμματα.
Αλλά με βίαιον αγώνα εκρατήθη και δεν έκλαυσεν. Ο νέος εξηκολούθησε να κωπηλατή. Μετ' ολίγον έφθασαν ου μακράν του ανατολικού στομίου του λιμένος, οπόθεν εφαίνετο αντικρύ, φράττουσα τον ορίζοντα, η μακρυνή νήσος, εφ' ης υπερέκειτο το λευκόν, πότε χιονισμένον, πότε γυμνόν και βραχώδες όρος.
Εάν δε κανείς καταδικασθή διά τον τοιούτον θάνατον, ότι δηλαδή εφόνευσε κανένα από αυτούς, οι μεν υπηρέται των δικαστών και άρχοντες ας τον φονεύσουν εις το ωρισμένον σταυροδρόμιον, αφού τον βγάλουν γυμνόν έξω από την πόλιν, όλοι δε οι άρχοντες φέροντες ο καθείς ένα λίθον ας τον ρίψουν εις την κεφαλήν του νεκρού και ας εξαγνίσουν όλην την πόλιν, κατόπιν δε ας τον φέρουν εις τα σύνορα της χώρας και ας τον πετάξουν άταφον.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν