Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 23 Ιουνίου 2025
Κι' όμως αλλοιώς δεν γίνεται, αν ο θεός δεν θέλη να μάθω αυτά που θέλω εγώ• μα βλέπω, ξένε, τώρα ο σύζυγος μου ο ευγενής πως έρχεται εδώ πέρα, ο Ξούθος, όπου άφησε του Τροφωνίου το άντρο.
— Μα άφησε, μωρέ παιδί, την καθέγλα! ανεφώνησεν ο Σαϊτονικολής, ιδών ότι το πείσμα του Μανώλη εξέσπα εις αυτήν. Δε σου φταίει αυτή. Έπειτα εξηκολούθησεν: — Ο ερίφης ήθελε να τον αφίνουνε να μεροξημερώνεται στο σπίτι του Θωμά· και με το να μη γενή το θέλημά του ερεμπέλεψε κήρχιξε να γυρίζη στα δώματα και στσι ρούγες σαν κουζουλός, να ρίχτη πέτρες και λόγια και να σπα σταμνιά.
Αίφνης, της έσφιξε την χείρα και εψιθύρισε με χείλη τρέμοντα: — Σε αγαπώ, Γαλλίνα! . . . Σε αγαπώ . . . — Άφησέ με, Μάρκε, είπεν η Λίγεια. Αλλ' εκείνος, με οφθαλμούς λάμποντας: — Θείον πλάσμα, αγάπα με, αγάπα με! — Ο Καίσαρ σας βλέπει και τους δύο, είπεν η Ακτή. Ο Βινίκιος κατελήφθη από αιφνιδίαν οργήν εναντίον του Νέρωνος και της Ακτής.
Ο Τζατσίντο δεν απάντησε, αλλά του άρπαξε δυνατά το μπράτσο λες και ήθελε να του το τσακίσει, έπειτα το άφησε. Ο Έφις τον άκουσε να λαχανιάζει ελαφρά, σαν να τον έπιασε ταραχή, και ο ίδιος με τη σειρά του, την ώρα που του έσφιγγε το μπράτσο και έκαιγε από το σφίξιμο, ανάσαινε με αγωνία. «Ναι, εσύ φταις, εσύ φταις», ξανάρχισε σχεδόν επιθετικά. «Δεν το ήξερες; Τόσο το καλύτερο!
Με πεποίθησιν λοιπόν, παλλικαρά μου, άφησε και από τα ονόματα άλλο μεν να είναι βαλμένον ορθώς, άλλο δε όχι, και μη απαιτείς να έχει όλα τα γράμματα, διά να γίνη εντελώς όμοιον προς εκείνο το πράγμα, το οποίον ονομάζει, αλλά δέξου να προστεθή και κανέν γράμμα το οποίον δεν αρμόζει εις αυτό.
Αλλά οι προδότες είπαν: «Βασιληά, άκουσε τη συμβουλή που τίμια σου δίνουμε και πιστά. Εσυκοφάντησαν τη Βασίλισσα, άδικα, το παραδεχόμαστε. Αλλά, αν ο Τριστάνος κι' αυτή γυρίσουν μαζύ στην Αυλή, πάλι θ' αρχίσουν τα λόγια. Άφησε καλλίτερα τον Τριστάνο να φύγη για λίγον καιρό, και μια μέρα βέβαια θα τον ανακαλέσης».
Κ' έλ' άφησε τον πόλεμον, μη σέρνης το σπαθί σου Με το χέρι, μόν' ονείδισ', όπως κι' αν είν', με λόγους· Ότι σε λέγω έτσι δα· τ' οποίον και θα γένη· Έναν καιρόν θα σε ερθούν τρις τόσα λαμπρά δώρα, Γι' αυτήν την ατιμίαν σου· και στάσου, άκουσέ με· Την αποκρίθ' ο Αχιλλεύς ο γοργοπόδης, κ' είπε· Πρέπει, θεά, τον λόγον σου να τον δεχθή καθένας, Κι' αν θυμωμένος είν' πολλά· ότ' είν' καλλίτερ' έτσι.
Αν είνε με το θέλημα του Θεού και την ευχή σου, αύριο τη στεφανώνω. — Καλώς ήρθατε και καλώς κοπιάσατε σαν τον καλόν το χρόνο· απάντησεν η γριά γλυκομίλητη. Ο λόγος απ' το στόμα σου και στου Θεού τ' αυτί. Ήταν έξυπνη η μάνα της Λενιώς, ψημένη στη ζωή, από τα μικρά της χρόνια χήρα. Ο άντρας της βουτηχτής, έγινε του σκυλόψαρου τροφή στης Μπαρμπαριάς τα νερά και άφησε πεντάρφανο το κορίτσι.
Εχτύπησε στα πλάγια του γκρα κι άφησε μεταλικόν ήχο η σουβλερή ξιφοθήκη, ανεμίζοντας πέρα δώθε τη λερή φουστανέλα του Σκοπού. Ο γκρας με βιασύνη σηκώθηκε κι αφτός πάνου στον πλατύν ώμο του έβζωνα, από τη γη χάμου, οπαναπαβόταν ακουμπισμένος
Στη Θεσσαλία, και απ' ένα δυο παλιές κοινότητες της Ακαρνανίας και της Εύβοιας, ο νομοθέτης, δεν ξέρω πώς, υποθέτω όμως από την αντίσταση των κατοίκων, άφησε την κοινοτική περιουσία να υπάρχει, μα πολύ στραβά ανακάτωσε στη διοίκησή της και τους δημάρχους.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν