Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 18 Μαΐου 2025
Μα σήκω τώρα πάμε· πάρε το πανωφόρι σου και ταπαλό σου πέπλο και στο παλάτι ας τρέξουμε του πλούσιου Πτολεμαίου, να 'δούμ' εκεί τον Άδωνι. Λένε πως πανηγύρι μεγάλο η βασίλισσα γι' αυτόν έχει ετοιμάσει. ΠΡΑΞΙΝΟΗ Ο πλούσιος όλα πλούσια τα κάνει. Τι χαρά μου! Θάχω να λέω ένα σωρό σ' αυτούς που δε θα πάνε. ΓΟΡΓΩ Καιρός να ξεκινήσουμε, καλή μου Πραξινόη.
Οχ κι' εσύ όλο να γκρινιάζης, Όλο θέλεις να μιας σκιάζης· Έχε υγιά, της λεν, θα πάμε· Αλλα λόγια δε γρηκάμε. Το ποτάμι τους αφίνουν, Δίχως άλλο να προσμείνουν· Κι' όσο εδύνονταν τρεχάτα Προς τους κάμπους κόφτουν στράτα. Τα μωρά! δε συλλογιούνται. Τα νερά αρχινάν τραβιούνται. Απομνήσκουν μες την ξέρη, Πέφτουν σε διαβάτων χέρι.
ΑΝΤΩΝ. Ολότελα, αδελφέ μου· αργοί όλοι· αμαρτωλές και κατεργαρέοι. ΓΟΝΖ· θα κυβερνούσα, Κύριε, τόσο τέλεια, ώστε να νικήσω τον χρυσόν αιώνα. ΣΕΒΑΣΤ. Ζήτω η Μεγαλειότης σου! ΑΝΤΩΝ. Ζήτω ο Γονζάλος! ΓΟΝΖ. Μ' αφοκράζεσαι, Κύριε; ΑΛΟΝΖ. Παρακαλώ, πάμε· για με δεν είναι τίποτε αυτά που μιλείς.
— Ποιος είνε; απήντησεν η Γερακούλα. — Να, εγώ είμαι, θα πάτε ς' Κεχρεά; — Λέμε να πάμε· τι να κάμουμε! — 'Σαν είνε, ναρθώ κ' εγώ μαζί σας. — Καλώς ναρθής. — Ξέρεις, φοβάμαι μοναχή μ'. Τώρα δεν έρχουνται οι αγρουφύλακες κ' εγώ φοβάμαι μοναχή μ'! — Μη φοβάσαι. Δεν είναι τίποτα. Ημείς πήγαμε 'ς τη Γλώσσα. Δεν είνε τίποτα. — Ξέρω κ' εγώ. Ρέματα είνε, αλάργα είνε, φόβος είνε. — Χριστός και Παναγία!
Πού του ήλθε τώρα κι' αυτού η όρεξις να δίδη συναναστροφάς . . . — Δεν είνε δυνατόν, Φρόσω μου, να γείνη αυτό το πράγμα, Εις τον Σουσαμάκην έχομεν ένα είδος υποχρεώσεως· ημείς σχεδόν τον υπανδρεύσαμεν. Σήμερον είνε η επέτειος του γάμου του . . . επομένως πρέπει να πάμε· δεν γίνεται. Όσον δι' αμάξι, στέλλομεν τον Θοδωρή και πιάνει 'ς την στιγμήν ένα· η πλατεία των αμαξών κοντά είνε.
Μα με καιρό τους μίλησε ο θαρρετός Διομήδης «Γέρο, η περήφανη καρδιά μες στ' άφοβα μου στήθια 220 μου λέει, εγώ ως μες στων οχτρών τους λόχους να ζυγώσω Μα αν γίνεται κι' άλλος κανείς ναρθεί μαζί να πάμε· πιο συντροφιά, και πιότερο για τη δουλιά το θάρρος.
Στο δρόμο, ανταμώνουμε το γέρο Βασίλη. Και καλά να γυρίσουμε πίσω· να μη βγούμε· σπίτι να πάμε· κάτι κρυφομίλησε της μάννας μου, και γυρίσαμε. Κάτι μισοάκουσα για μια καινούρια βαρκιά που μας ήρθε πάλι. — Άι, στην υγειά σου, μου κάνει ο γέρος πίνοντας τη μαστίχα του, και νάχουμε την ευκή της Λενιώς. Δεν τα μάθετε; την τάξανε την Ελένη τους.
ΦΟΡΤΙΜΠΡΑΣ Και αμέσως να τ' ακούσωμε ας πάμε· και όλ' οι μεγιστάνες ας καλεσθούν εις τούτην την συνάθροισίν μας. Και ως προς εμέ, αν και με λύπην, αγκαλιάζω την τύχην μου· μου ανήκουν εις το κράτος τούτο δικαιώματ' αρχαία και να τ' απαιτήσω η ώρα τούτη με καλεί. ΟΡΑΤΙΟΣ Διά τούτο ακόμη θα έχω λόγον να ομιλήσω, και απ' τα χείλη ανδρός, οπού η φωνή του θέλει σύρη και άλλους.
ΒΑΣΙΛΕΑΣ Γελτρούδη μου, κατόπιν ας του πάμε· πόσο είχα κοπιάση να ημερώσω την οργήν του! ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟ. Εισέρχονται δύο ΝΕΚΡΟΘΑΠΤΑΙΣ με δίκοπαις κλ. Α’ ΝΕΚΡΟΘΑΠΤΗΣ Γίνεται να δοθή χριστιανική ταφή εκείνης, οπού θελη- ματικώς ηθέλησε να σωθή;
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν