Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 1 Ιουνίου 2025
Τότες γυρίζει κι' απαντάει ο δυνατός Διομήδης «Ναι, στέκω εγώ και καρτεράω· μα μακρινή δε θάναι θαρρώ η αλάφρωση από μας, τι νίκη να μας δώσει δε θέλει ο Δίας τώρα πια, μον να! στους Τρώες θέλει.» Είπε, και χάμου το Θυμπριό τον γκρέμισε οχ τ' αμάξι 320 τρυπώντας τον στ' αριστερό βυζί του· κι' ο Δυσσέας τον παραγιό του κάρφωσε, το θεϊκόνε Μόλιο.
Μαζί του εγώ πια σε βουλή δε συντροφιάζω ή μάχη· τι μ' έβλαψε με γέλασε, και πια με λόγια πάλι 375 δε με τσακώνει — σώνει του — μον ήσυχος ας βγάζει τα μάτια του, γιατί το νου τού πήρε ο γιος του Κρόνου. Τα δώρα του εγώ τα κλωτσάω και σα σκουπίδια τάχω.
Άλλο όμως λόγο θα σου πω, και κάν' τον, σε ξορκίζω· να μη μου βάλουν χωριστά τα κόκκαλα, Αχιλέα, απ' τα δικά σου, μον καθώς ζήσαμε αντάμα οι διο μας, 84 έτσι ένα και τα κόκκαλα κιβούρι ας μας σκεπάσει.» 91
Ο Βλαχαγγέλης πολεμά κι ο Χρήστος Βαλαώρας Δεν είναι μια, δεν είναι δυο, δεν είναι τρεις ή δέκα Μόν' είν' χιλιάδες δεκατρείς, χιλιάδες δεκαπέντε. Τζαφέρμπεης εχούγιαξε κι' ο Αγγέλης πηλογιέται...
Μα εκεί στη μέση ο Έχτορας τους είδε, κι' αλυχτώντας τους πέφτει απάνου· κι' έτρεχαν οι λόχοι του κατόπι. Και σαν τον είδε, τρόμαξε ο φοβερός Διομήδης, 345 και του Δυσσέα τούπε εφτύς που στέκουνταν κοντά του «Να, δες τον, πάλι πλάκωσε ο σκύλος να μας πνίξει· Μον στάσου εδώ μ' απόφαση κι' εγώ σ' τον συγυρίζω.»
Μα τι έχει μετ' εσένα Ο Γλωσσάς ο αχρειάνης, Και σε κράζει φτονερό; Έχει διάφορο κανένα Να ξετάζη εσύ τι κάνεις, Και να χάνη τον καιρό; Μον ας είναι, δεν το θέλει. Τάχα να κατηγοράη, Μόνε το 'χει φυσικό· Για τα ξένα να τον μέλει, Τα δικά του ν' αμελάη, Και να λέγη το κακό.
Οπίσω απ' την αυλαίαν θα κρυφθώ ν' ακούσω ό,τι συμβαίνει· και αυστηρά, σου το εγγυούμαι, εκείνη θα τον ονειδίση, αλλ', όπως είπες , και φρονίμως το είπες, άλλος θέλει απ' έξω ακροατής, και δεν αρκεί μόν' η μητέρα, αφού να παίρνουν μέρος ταις βιάζ' η φύσις. Ω σεβαστέ μου, προσκυνώ σε! Θα 'λθω πάλιν, πριν πας ν' αναπαυθής, να σου αναφέρω εκείνα 'πού έμαθα. ΒΑΣΙΛΕΑΣ Ευχαριστώ σε, αγαπητέ μου.
ΑΝΑΤ. Τι τα πη λίστα; ΑΝΑΤ. Αυτά είναι γραμμένα φιράγκικα — εγώ ντε μπορώ ντιαβάσω. ΞΕΝ. Ρωμαίικα ναι γραμμένα, μόν' εσείς εν τα βγάνετεν θέτενε να σας τα διαβάσω; ΑΝΑΤ. Ναι, τζάνουμ ντιάβαστο ν' ακούσω. ΞΕΝ. Βραστό βουδινό. ΑΝΑΤ. Εγώ άρρωστο ντεν είμαι, ντε τέλω. ΞΕΝ. Εντράδα, κιοφτέδες, γουβορλάκια, ντολμάδες, γιαχνί μακαρόνια, ατζέμ πιλάφι.
Κι' άρχισε πρώτα ο Ποσειδός ναν του μιλάει και τούπε «Μη φέβγεις, του Πηλέα γιε, και μην παρατρομάζεις, τι τέτιοι εμείς θεοί ήρθαμε βοηθοί σου εδώ στον κάμπο με στέρξιμο του Δία, εγώ κι' η Αθηνά η Παλλάδα. 290 Έτσι δεν είναι η μοίρα σου ποτάμι να σε πνίξει, Μον τώρα θα λουφάξει αφτός, κι' εσύ θα σύρεις πίσω. Τώρα να πιά 'ναι η συβουλή που θα σου πούμε, κι' άκου.
Κι' η δουλιά τους η πολλή Το υποστατικό ωφελεί, Που καινούργια αγγιά αγοράζουν· Τα κρασιά τους εισοδιάζουν. Αφοντότες αρχινούν, Μ' άλλα μέτρα κι' άλλο νουν,, Τη δουλιά να προτιμήσουν, Κι' ευτυχή ζωή να ζήσουν. Όποιος οκνεύει Και δε δουλεύει, Αυτός γυρεύει Να δυστυχάη. Ο κόπος φέρει Με πλούσιο χέρι Ό,τι συμφέρει Να ευτυχάη· Δεν είναι ο τόπος, Δεν είναι ο τρόπος, Μόν είν' ο κόπος, Ο θησαυρός.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν