Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 15 Μαΐου 2025
Δέφτερο εκεί το Θέστορα, με το βαρύ κοντάρι ορμώντας — κάθουνταν αφτός στ' αμάξι ζαρωμένος, τι τάχασε και τούπεσαν τα γκέμια του απ' τα χέρια — αφτόν δεξά στα μάγουλο ζυγώνει και του μπήγει 405 μια κονταριά και του τρυπάει το δοντοφράχτη ως πέρα.
Κι' ο Πάρης τότε απάντησε και της Λενιός της είπε «Γυναίκα, μη με κατεχάς με τα πικρά σου λόγια. Τι τώρα με την Αθήνα με νίκησε ο Μενέλας, μα άλλοτε αφτόν κι' εγώ.
Σταθείτε, ορέ, με θάρρος, τι εγώ σ' αφτόν θα βγω μπροστά τον άντρα, για να μάθω πιος είναι αφτός που μας νικάει κι' έκανε τόσο θρήνος, γιατί πολλών παλικαριών έφαγε εδώ το μάτι.» 425 Είπε, και χάμου πήδηξε με τ' άρματα απ' τ' αμάξι, πήδηξε κι' όξω ο Πάτροκλος άμα αντικρύ τον είδε.
Τι οι πρώτοι από σαΐτες κι' από κοντάρια κοίτουνται στα πλοία χτυπημένοι. Σαΐτα του Τυδέα ο γιος, και κονταριά ο Δυσσέας, 660 έφαγε κονταριά κι' ο γιος, τ' Ατρέα, ο Αγαμέμνος· κι' εγώ άλλον πάλε εδώ 'φερα, αφτόν, τώρα οχ τη μάχη 663 με σαϊτιάς λαβωματιά.
Σε κράζει ο Αγαμέμνος, για να κοιτάξεις την πληγή του βασιλιά Μενέλα 205 που κάπιος τον σαΐτεψε, τεχνίτης στο δοξάρι, Τρώας ή σύμμαχος, τιμή για αφτόν, για μας λαχτάρα.» Έτσι είπε, και του τάραξε τα σπλάχνα μες στα στήθια. Κι' αμέσως κίνησαν οι διο να παν μέσα απ' το πλήθος, του μάκρους τον απλόχωρο ακολουθώντας κάμπο.
Σκότωσε αφτόν με μπαμπεσιά, όχι απ' αντριά ο Λυκούργος, σ' ένα στενό, όπου απ' τη σφαγή ο σιδερένιος όγκος δεν τόνε γλύτωσε, τι πριν προφταίνει και στη μέση κρυφά ο Λυκούργος τον τρυπάει, κι' ανάσκελα τον στρώνει· 145 έτσι του πήρε τ' άρματα που τούχε δώσει ο Άρης.
Κι' όταν συντύχουν όλοι εκεί, ακούς αφτόν που γνώμη προβάλει πιο καλύτερη, και χρειαζόμαστε όλοι 75 μια άξια πολύ και φρόνιμη, τι καιν κοντά στα πλοία άπειρες οι οχτροί φωτιές... που πιον δε σφάζει η πίκρα; Ναι, το στρατό ή θα φάει αφτή η νύχτα ή θαν τον σώσει.» Είπε, κι' εκείνοι πείστηκαν κι' όχι κανείς δεν είπε.
Τον Πυλομένη τότε οι διο, άντρα άξιο σαν τον Άρη και πρώτο των λιοντόκαρδων σκοτώνουν Παφλαγόνων. Αφτόν εκεί που στέκουνταν, του ρήχνει το κοντάρι ο ξακουσμένος σκοπεφτής Μενέλας, και τον βρίσκει απάς στην κλείδωση.
Εσύ δειλός κι' ανάξιος, μες στη βουλή αλογάριαστος, αψήφιστος στη μάχη. Δε θα ορίσουμε όλοι δα εδώ, μικροί μεγάλοι. Κακό 'ναι η πολυκεφαλιά· μια κεφαλή μονάχα, ένας ας είναι βασιλιάς, σ' αφτόν που ο γιος του Κρόνου αρχής ραβδί του χάρισε και νόμους για να κρίνει.» 205
Τότες ο Τέφκος απαντάει, ο γιος του Τελαμώνα «Τ' Ατρέα δοξασμένε γιε, τι με κεντάς να ρήχνω; Τί, δεν το θέλω εγώ; Όσο καν πηγαίνει η δύναμή μου, δεν πάβω, μόνε απ' τη στιγμή που τσάκισαν και φέβγουν, 295 όλο φιλέβω σαϊτιές και τους οχτρούς σκοτώνω. Ως τώρα οχτώ τους έρηξα τριπλόδοντες σαΐτες, κι' όλες σε σάρκες μπήχτηκαν παλικαράδων Τρώων, μα αφτόν ν' αγγίξω δε μπορώ, το λυσσασμένο σκύλο.»
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν