United States or Solomon Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ουδέν όμως υπέστη τοσαύτην καταστροφήν όσον η βομβυκοτροφία. Τα καματερά, τα οποία, ως είδομεν, έκτακτον εσοδείαν προεμήνυον εφέτος, ηπειλούντο διά τελείας καταστροφής, στερούμενα τροφής. Θρήνος και οδυρμός μεταξύ των γυναικών.
ΜΑΚΔΩΦ Καλλίτερα ν' αδράξωμεν το φονικό σπαθί μας, κι' ας τρέξωμεν 'ς τον τόπον μας τον καταπατημένον, ωσάν γενναίοι άνθρωποι! Αυγή δεν ανατέλλει που χήρες δεν μοιρολογούν και ορφανά δεν κλαίουν, που νέος θρήνος 'ς τ' ουρανού την όψιν δεν ξεσπάνει· — κι' αντιλαλεί ο ουρανός 'σάν να πονή μαζί μας και κάθε λύπης συλλαβήν κι' αυτός αντιβοΰζει!
Όταν εφθάσαμεν εις την λίμνην, παρ' ολίγον να μη δυνηθώμεν να περάσωμεν• διότι το πλοιάριον ήτο ήδη γεμάτον και ανεδίδετο εξ αυτού θρήνος, καθότι οι επιβάται του ήσαν όλοι τραυματίαι και είχον άλλος μεν τον πόδα, άλλος δε την κεφαλήν και άλλος άλλο μέλος του σώματος πληγωμένον. Φαίνεται ότι ήρχοντο από κάποιον πόλεμον.
Επτά επί Θήβας: Το δράμα τούτο αναφέρεται στην τραγική μοίρα των δύο γιων του Οιδίποδα, πού, μονομαχώντας για τον θρόνο των Θηβών, αλληλοσκοτώνονται. Ο ύμνος των Ερινύων κι ο παθητικότατος θρήνος της Αντιγόνης και της Ισμήνης για τους σκοτωμένους αδελφούς των είναι από τους λυρικώτερους της αρχαίας τραγωδίας.
Πλην όλην αυτήν την χαράν, ήτις εμεγεθύνετο όσον επλησίαζεν η νυξ, διέκοπτε κατά διαλείμματα δυσοίωνος θρήνος, κακόν μοιρολόγιον εν τοιαύτη ώρα, όπερ εξερχόμενον από τινος οικίσκου εις την ανωφέρειαν εκεί επάνω εχύνετο ως έν δάκρυ ρεύμα αερώδες.
«Διάσωσον από κινδύνων τους δούλους σου Θεοτόκε . .» Και ανεγίγνωσκε τώρα το Ευαγγέλιον, ότε μία άλλη φωνή κινδύνου ως θρήνος μακρυνός πνιγομένου εξήγειρε την Βγέναν την καπετάνισσαν, κύπτουσαν εκεί υπό το αγιασματάριον του ιερέως και βαστάζουσαν επί της κεφαλής της το επιτραχήλιόν του. — Αρρόδο, καπετάν Βγενιέ! αρρόδο!
— Και δεν έρχεται. Γιατί δεν έρχεται! — Δεν θάρθη ποτέ. — Και θα φωνάζη ως πότε; Θεέ μου! Τρέμω. — Θα φωνάζη αιώνια.... — Μια φούχτα χώμα. Κι' ο θρήνος είναι απέραντος. — Δεν είναι μια φούχτα χώμα. Είναι μια καρδιά... Σφίξε μου το χέρι. Κάνει κρύο. — Είναι μια καρδιά... — Τα χέρια σου είναι παγωμένα. — Κρυώνω. Πώς κρυώνω! — Τα δόντια σου κτυπούν άγρια.
Αναφέρεται το δράμα εις την τραγικήν μοίραν των δύο υιών του Οιδίποδος, οι οποίοι, μονομαχούντες διά την βασιλείαν των Θηβών, αλληλοφονεύονται. Ο ύμνος των Ερινυών και ο παθητικώτατος θρήνος της Αντιγόνης και της Ισμήνης είναι εκ των λυρικωτέρων της αρχαίας τραγωδίας. Δρ. 1.50
Άλλαι δεν εκύτταζον διόλου προς τα επάνω την στιγμήν εκείνην, αλλά κύπτουσαι ετάχυνον το βήμα, σκοντάπτουσαι εδώ κ' εκεί, ως αν σκύλος κακός να ήτο ο θρήνος και τας εδίωκε και ορμητικώς εισήρχοντο εις την οικίαν, κλείουσαι όπισθεν την θύραν· τινές δε αυθαδέστεραι, αφίνουσαι και καμμίαν βλασφημίαν. — Τώρα ευρέθη και αυτός ν' αποθάνη!
Σ' αυτόν 'ς την Πύλον πέρασαν δυω γενεές ανθρώπων, Όσοι προεγεννήθηκαν, κ' εθράφηκαν μαζί του, Και πλέον εβασίλευε ανάμεσα 'ς τους τρίτους. Αυτός εις τούτους φρόνιμα ωμίλησε, και είπε· Πα! πα! τι θρήνος έφθασε την Αχαΐαν μέγας!
Λέξη Της Ημέρας