United States or Svalbard and Jan Mayen ? Vote for the TOP Country of the Week !
Προ ολίγου παρεδέχθημεν ότι όστις παθαίνει αυτά δεν τα γνωρίζει ακόμη. Σωκράτης. Υπάρχει λοιπόν κανέν εμπόδιον να μην κάμη αυτός τα ίδια και διά την δευτέραν συλλαβήν και την τρίτην και την τετάρτην; Θεαίτητος. Δεν υπάρχει. Σωκράτης. Επομένως, όταν γράψη κατά σειράν ορθώς το όνομα Θεαίτητος, δεν κατέχει την ακριβή χρήσιν των στοιχείων με ορθήν κρίσιν; Θεαίτητος. Είναι φανερόν. Σωκράτης.
Διότι ίσως έπρεπε να μη θεωρήσωμεν ως συλλαβήν τα στοιχεία, αλλά ως ένα τύπον, ο οποίος παρήχθη από εκείνα, ως μίαν ιδιαιτέραν μορφήν διάφορον από τα στοιχεία. Θεαίτητος. Βεβαιότατα. Και διόλου παράδοξον να είναι καθώς το λέγεις τόρα, παρά τότε. Σωκράτης. Πρέπει να εξετάσωμεν και όχι να εγκαταλείψωμεν ανάνδρως τόσον σεβάσμιον λόγον. Θεαίτητος. Όχι βέβαια. Σωκράτης.
Θεαίτητος. Μήπως εννοείς ότι εις την ιδίαν συλλαβήν άλλοτε ενόμιζα άλλο γράμμα της και άλλοτε άλλο, και το ίδιον γράμμα, άλλοτε το εθέταμεν εις την ιδικήν του συλλαβήν, άλλοτε όμως εις ξένην; Σωκράτης. Αυτό εννοώ. Θεαίτητος. Τότε λοιπόν μα τον Δία δεν λησμονώ, ούτε θεωρώ ακόμη επιστήμονας αυτούς που παθαίνουν αυτά. Σωκράτης.
Εις το τέλος, χωρίς να προφέρη μίαν συλλαβήν, την έσπρωξε με βίαν από κοντά του και της επέταξε κατάμουτρα το ποτήρι γεμάτο από κρασί. Το πτωχό κορίτσι εσηκώθηκεν όπως ημπορούσε καλύτερα, και χωρίς να βγάλη ούτε ένα αναστεναγμόν, επήρε την θέσιν της εις τα κάτω της τραπέζης. Επί ένα λεπτόν επεκράτησεν απόλυτος σιγή· θα ημπορούσα ν' ακούσω ένα φύλλο ή ένα φτερό που πέφτει.
Διέστελλον όσον ηδυνάμην τους οφθαλμούς, ως ίνα διαψεύσω εκφανώς τας περί νυσταγμού συκοφαντίας της μάμμης, και τοποθετούμενος ανέτως πλησίον της, διά να μη χάσω συλλαβήν, ανέμενον άπληστος να καταπέση το μάννα της γλυκείας της διηγήσεως, να ακουσθή τέλος το πολυπόθητον εκείνο: Μίαν φοράν και ένα καιρόν.
Από πολλού επεθύμει να Τον ίδη ένεκα των φημών τας οποίας είχεν ακούσει· και ο φονεύς ούτος των προφητών ήλπιζεν ότι ο Ιησούς, χάριν φιλοφροσύνης προς την Βασιλείαν, θα ετέλει θαύμα τι όπως τέρψη την χάσκουσαν περιέργειάν του. Προσεφώνησε και ηρώτησε τον Ιησούν διά πολλών λόγων, αλλά δεν εκέρδισεν ουδέ συλλαβήν εις απάντησιν.
ΜΑΚΔΩΦ Καλλίτερα ν' αδράξωμεν το φονικό σπαθί μας, κι' ας τρέξωμεν 'ς τον τόπον μας τον καταπατημένον, ωσάν γενναίοι άνθρωποι! Αυγή δεν ανατέλλει που χήρες δεν μοιρολογούν και ορφανά δεν κλαίουν, που νέος θρήνος 'ς τ' ουρανού την όψιν δεν ξεσπάνει· — κι' αντιλαλεί ο ουρανός 'σάν να πονή μαζί μας και κάθε λύπης συλλαβήν κι' αυτός αντιβοΰζει!
ΜΑΚΒΕΘ Αργότερα 'μπορούσε ν' αποθάνη . Ας ήτο κι' άλλοτε καιρός αυτό να το ακούσω. Αύριον, και αύριον, και αύριον — και φεύγει ακολουθεί σιγά σιγά ημέρα την ημέραν, ως την εσχάτην συλλαβήν 'ς του Χρόνου το βιβλίον! Και κάθε χθες οπού περνά, ήτο φανός να φέξη μωρούς θνητούς να σκονισθούν 'ς τον δρόμον του θανάτου! Σβύσε, 'λιγόζωε δαυλέ!
Ενθυμείσαι, ποία βαθεία σιωπή έκλεισεν ευθύς τα ουχί συνήθως σιωπηλά στόματα των βουλευτών και ακροατών· ενθυμείσαι, πώς εισώρμησαν αίφνης διά μιας εις τας κενάς των έδρας οι απόντες, εχθροί του και φίλοι του, και κατέλαβον εν ησυχία τας θέσεις των, και ώπλισαν τα ώτα των διά των χειρών των, ίνα μη χάσωσι μίαν του συλλαβήν.
Ορθώς βεβαίως. Σωκράτης. Ειπέ μου λοιπόν, τι ονομάζομεν συλλαβήν, δηλαδή και τα δύο στοιχεία και μάλιστα, αν είναι περισσότερα από δύο, όλα μαζί, ή ένα σύνολον μορφής, το οποίον απετελέσθη από την σύνθεσιν αυτών; Θεαίτητος. Νομίζω το όλον μαζί. Σωκράτης. Πρόσεξε λοιπόν εις τα δύο, δηλαδή εις το σίγμα και το ω μέγα, τα οποία είναι και τα δύο μαζί η πρώτη συλλαβή του ονόματός μου.
Λέξη Της Ημέρας