United States or Wallis and Futuna ? Vote for the TOP Country of the Week !


Και τον εβοήθει εις τα μαθήματα και εις ό,τι άλλο ηδύνατο. Αυτός ο έχων τόσην ανάγκην βοηθείας. Ηγάπα και ο Ισίδωρος τον Κλέωνα, δεν εννοούσε όμως και να ενοχληθή προς χάριν του, ενώ ο Κλέων πολλά υπέφερεν εξ αιτίας του. Ήτο πτωχό παιδί ο Ισίδωρος, οσάκις δε, σπανιώτατα, έλεγεν εις τον Κλέωνα, με κωμικήν σοβαρότητα, ότι δεν ήξευρε τι θ' απεγίνετο, ο Κλέων εμελαγχόλει.

Το ηλικιωμένο ανδρόγυνο που την είχεν υιοθετήσει, ήταν τόσο πτωχό, όπου μόλις έφθαναν για να μη πεινά όσα εκέρδιζαν με το πλέξιμον η γραία και ο γέρος κόπτοντας ξύλα. Η Μηλιά έκαμνε κ' εκείνη ό,τι μπορούσε για να τους βοηθήση.

Επομένως το πρέπον είναι σχετικόν με αυτό και με τα μέσα και με το πράγμα εις το οποίον περιστρέφεται. Όστις δε εξοδεύει όσον αξίζει εις μικρά ή εις μέτρια δεν λέγεται μεγολοπρεπής, καθώς λέγει η ομηρική φράσις «ολίγο δίδω στον πτωχό» , αλλά όστις κάμνει το ίδιον εις μεγάλα. Διότι ο μεν μεγαλοπρεπής είναι ελευθέριος, ο ελευθέριος όμως δεν είναι συγχρόνως και μεγαλοπρεπής.

Αυτός, όπου την γλώσσαν μας την καίει τ' όνομά του, ο τύραννος, ένα καιρόν ως έντιμος 'περνούσε· τον είχες φίλον ακριβόν· δεν σ' έβλαψεν ως τώρα. — Άπειρος νέος είμ' εγώ, αλλ' ίσως είναι τρόπος να γείνω μέσον, δούλευσιν να κάμης εις εκείνον! Ίσως κ' η γνώσις τ' απαιτεί, κανείς να θυσιάση ένα πτωχό κι' αδύνατο και άκακο αρνάκι, διά να παύση την οργήν Θεού αγριωμένου. ΜΑΚΔΩΦ Δεν είμ' εγώ επίβουλος!

ΛΑΙΔΗ ΜΑΚΔΩΦ Πατέρα έχει το πτωχό, και είν' ωρφανευμένο. ΡΩΣ Δεν ημπορώ να κρατηθώ. Υγίαινε. Αν μείνω θα μ' εντροπιάση η λύπη μου και σε θα σε ταράξη. ΛΑΙΔΗ ΜΑΚΔΩΦ Απέθαν' ο πατέρας σου, και τώρα τι θα γείνης, και πώς θα ζήσης; Ο ΥΙΟΣ ΤΗΣ Όπως ζουν και τα πουλάκια, μάννα. ΛΑΙΔΗ ΜΑΚΔΩΦ 'Σάν τα πουλάκια; Πώς; Και συ με μυίγαις, με σκουλήκια Ο ΥΙΟΣ ΤΗΣ Με ό,τι εύρω.

Μου ήρθε μια στιγμή να πέσω στην αγκαλιά της, να τη ρωτήσω τι έχει, να την παρηγορήσω . .. ΦΛΕΡΗΠτωχό παιδί, δε θα μπορούσες να την παρηγορήσης εσύ. Δε θα μπορούσες να την παρηγορήσης... ΔΩΡΑΓιατί, μπαμπά μου; Κάθε συμπάθεια είναι παρηγοριά. Δεν είναι; ΦΛΕΡΗΣΝαι, βέβαια. Δε λέω. Μα ήσουν και συ τόσο συγκινημένη. Ας ταφίσωμε όμως αυτά. Έλα να πάμε περίπατο, παιδί μου. Έλα! Είναι αργά πια.

Εις το τέλος, χωρίς να προφέρη μίαν συλλαβήν, την έσπρωξε με βίαν από κοντά του και της επέταξε κατάμουτρα το ποτήρι γεμάτο από κρασί. Το πτωχό κορίτσι εσηκώθηκεν όπως ημπορούσε καλύτερα, και χωρίς να βγάλη ούτε ένα αναστεναγμόν, επήρε την θέσιν της εις τα κάτω της τραπέζης. Επί ένα λεπτόν επεκράτησεν απόλυτος σιγή· θα ημπορούσα ν' ακούσω ένα φύλλο ή ένα φτερό που πέφτει.