Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 10 Ιουνίου 2025
Ο αγαθός ιερεύς και η φιλάνθρωπος σύζυγός του συνεκινήθησαν, κατεφίλησαν αυτόν, και τω υπεσχέθησαν το ζητηθέν ψωμίον. Αλλ' η αγαθή καρδία του Πέτρου δεν υπέφερε να βλέπη τον Κώσταν αργόν και αγράμματον.
Ή ταύτα δεν έχεις ακούσει από τους γεροντοτέρους; Άνυτος Έχω ακούσει. Σωκράτης Δεν θα ηδύνατο λοιπόν κανείς να κατηγορήση την φύσιν του παιδιού του ότι είναι κακή. Άνυτος Ίσως βέβαια. Σωκράτης Αλλά τι συμβαίνει λοιπόν; Ότι ο Κλεόφαντος ο υιός του Θεμιστοκλέους έγινε άνθρωπος αγαθός, καθώς ακριβώς ο πατήρ του, έχεις ακούσει έως τόρα από κανένα νεώτερον ή γεροντότερον; Άνυτος Όχι βέβαια.
ΠΑΡΑΜΑΝΑ Παρήγγειλε να σου ειπώ, ως νέος τιμημένος, κ' ευγενικός, και αγαθός, και καλοκαμωμένος, κ' ενάρετος αληθινά... Η μάνα σου πού είναι; ΙΟΥΛΙΕΤΑ Η μάνα μου; η μάνα μου πού είναι; — Είναι μέσα. Και πού θα ήναι; θαυμαστήν απόκρισιν μου δίδεις: «Παρήγγειλε να σου ειπώ ως νέος τιμημένος, «πού είν' η μάνα σου».
Εάν γειτόνισσά της είχε τάξιμο ν' ανάψη τα κανδήλια του δείνος αγροτικού αγίου, χάριν του ξενητεύοντος και θαλασσοπορούντος συζύγου της, εάν αγαθός τις ιερεύς μετέβαινε να λειτουργήση εις εξωκκλήσιον, διεφεύγομεν την επίβλεψιν των γονέων μας και ετρέχομεν εθελονταί κατόπιν των ευλαβών προσκυνητριών, αίτινες εξεπλήττοντο αι ίδιαι ανακαλύπτουσαι ημάς συνοδοιπόρους, χωρίς άλλο εφόδιον ειμή ολίγον άρτον, ον είχομεν κλέψει από το ερμάριον της πατρώας οικίας.
Απ' εναντίας μου επανελάμβανεν ότι ο Χριστός ήτο Θεός αγαθός και ότι βάσις της διδασκαλίας του ήτο η αγάπη. Η ευαίσθητος ψυχή μου δεν ηδυνήθη να αντιστή εις τοιαύτην διδασκαλίαν. Ηγάπησα τον Γλαύκον και έδωσα πίστιν εις αυτόν. Εμοίραζα μαζί του κάθε ξηρόν τεμάχιον άρτου και κάθε νόμισμα.
Ποίον δε από τα δύο νομίζεις, είπεν, ότι διδάσκεται η αρετή, ή ότι είναι έμφυτος; — Διδάσκεται, είπε, όπως εγώ τουλάχιστον νομίζω. — Λοιπόν, είπε, νομίζεις μωρόν εκείνον όστις νομίζει ότι ευχόμενος εις τους θεούς δύναται δια της ευχής ταύτης να γίνη γραμματικός ή μουσικός, ή να λάβη άλλην τινά επιστήμην, την οποίαν θα ήτο ανάγκη να αποκτήση μαθών ταύτην από άλλον, ή αυτός εξευρών ταύτην;•— Συνεφώνησε και εις ταύτην την ερώτησιν.—Λοιπόν, είπε το μειράκιον, συ, ω Πρόδικε, όταν εύχεσαι εις τους θεούς να ευτυχής και να γίνωσιν εις σε όλα καλά, τότε τίποτε άλλο δεν εύχεσαι ή να γίνης καλός και αγαθός, αν βέβαια εις μεν τους καλούς και αγαθούς ανθρώπους συμβαίνη και τα πράγματα να είναι καλά, εις δε τους κακούς κακά.
Έκρουσα την θύραν, έκραξα: Παντελή, Παντελή ! αλλ' ουδείς απεκρίθη. Όπισθεν της καλύβης ήτο ο σταύλος. Ήνοιξα τον μάνδαλον και εισήλθα εντός αυτού και είδα, ώ χαρά μου! είδα τον όνον του Παντελή ησύχως εκεί περιμένοντα. Μη γελάσης, αναγνώστα. Τον ενηγκαλίσθην και τον εφίλησα ! Ενόησα ότι ο ευλαβής κύριος του εκκλησιάζεται. Δεν με παρήτησεν ,ο αγαθός Παντελής ! Μετ' ου πολύ τον είδα επιστρέφοντα.
Και απάντησε ο πολύγνωμος 'ς εκείνον Οδυσσέας• «Αμφίνομε, μου φαίνεσαι με γνώσι προικισμένος• 125 και του πατρός σου την καλήν την φήμην έχω ακούσει, πως μέγας ήταν και αγαθός ο Νίσος Δουλιχέας. υιός εκείνου λέγεσαι και άνδρας καλός ομοιάζεις• όθεν και λόγον θα σου ειπώ, να τον φυλάξη ο νους σου. απ' όλα εκείν', όσα 'ς την γη κινούνται και αναπνέουν, 130 του ανθρώπ' ουτιδανώτερο κανένα η γη δεν τρέφει• όσο τα ήπατα κρατούν, κ' οι αθάνατοι ευτυχίαις του δίδουν, λέγει ότι ποτέ κακό δεν θα τον εύρη• αλλ' ότε οι μάκαρες θεοί και λυπηρά του δώσουν, τότε και αθέλητα η καρδιά πάλι βαστά κ' εκείνα. 135 ότι ταιριάζει των θνητών ο νους με την ημέρα, οποίαν στέλνει των θεών και ανθρώπων ο πατέρας. ότι κ' εγώ πανευτυχής θε να 'μουν εις τον κόσμον, αλλά πολλ' άνομ' έπραξα, 'ς την δύναμί μου αυθάδης, θαρρώντας 'ς τον πατέρα μου και 'ς τους αυτάδελφούς μου. 140 όθεν κανένας τ' άδικο ποτέ να μη θελήση, αλλά τα δώρ' ας χαίρεται σιγά των αθανάτων• ως βλέπω εδώ πόσ' άνομα τολμούν τούτ' οι μνηστήρες, και καταλύουν τα κτήματα και την γυναίκα υβρίζουν του ανδρός, 'που από τους ποθητούς μακράν και απ 'την πατρίδα, 145 θαρρώ, δεν θα μείνη πολύ• κ' εγγύς είν'. αλλά σένα θεός αν πάρη σπίτι σου, να μην τον αντικρύσης, την ώρα, οπού 'ς την ποθητήν πατρίδα εκείνος θα 'λθη. ότι, άμα εδώ 'ς το μέγαρο πατήση, δεν πιστεύω αναίμακτα να χωρισθούν εκείνος και οι μνηστήρες». 150
Αλλά και εις τον θρόνο του ήμερος ήτο τόσον, εφάνη τόσον αγαθός 'ς την υψηλήν του θέσιν, ώστ' αι πολλαί του αρεταί τόσαι φωναί θα γείνουν, ωσάν αγγέλων σάλπιγγες, να καταμαρτυρήσουν ως έργον καταχθόνιον την εξολόθρευσίν του!
Εγνώριζεν ο αγαθός γέρων ότι η καρδία των παιδίων ομοιάζει το μαλακόν κηρίον, το οποίον ευκόλως λαμβάνει πάσαν εξωτερικήν εντύπωσιν· και ότι ως εκ τούτου αι παιδικαί καρδίαι σχηματίζονται κατά τα καλά ή κακά παραδείγματα, τα οποία ενώπιόν των έχουν.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν