Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 1 Ιουνίου 2025
Όταν δε θα είναι ικανός να είπη οποίοι άνθρωποι από οποίους λόγους πείθονται, και όταν είναι δυνατός διαισθανόμενος την καρδίαν του πλησιάζοντος αγνώστου να δεικνύη εις τον εαυτόν του, ότι αυτός είναι ο άνθρωπος, και αυτός είναι ο χαρακτήρ περί του οποίου άλλοτε εκάμομεν τον λόγον, ο οποίος τώρα παρουσιάζεται πραγματικώς εις τούτον, προς τον οποίον χαρακτήρα πρέπει ν' απευθύνω τούτους εδώ τους λόγους, όπως τον πείσω διά ταύτα εδώ, αυτά δε όλα όταν τα κατέχη πλέον, και όταν προσλάβη την γνώσιν των ευκαιριών, κατά τας οποίας πότε πρέπει να ομιλή και πότε πρέπει να σιωπά, και τας βραχυλογίας εξ άλλου και τας λυπηράς εκφράσεις και τας μεγαλοποιήσεις εις έκαστον των ειδών των λόγων, όσα ήθελε μάθει και αφ' ού διακρίνη τον κατάλληλον καιρόν και το παράκαιρον τούτων, τότε η τέχνη καλώς και τελείως έχει απεργασθή, πρότερον δε όχι· αλλ' όταν τις εις τι από αυτά είναι ελλιπής ή λέγων ή διδάσκων ή γράφων, λέγει δε ότι με τέχνην ομιλεί, τότε έχει δίκαιον όστις δεν τον πιστεύει.
Όχι· δεν είμεθα, ως εκλαμβάνετε ημάς σεις, διηρημένα εις γένη· όχι· εις της ευδαιμονίας τα μυστήρια είμεθα εξ ίσου μεμυημένοι, και εξ ίσου απολαύομεν των ζωογόνων του ηλίου φιλημάτων, και υπό την αυτήν του Βορρά πνοήν αποφυλλιζόμεθα και θνήσκομεν.
Αλλά, εάν φαρμάκι μου έδωσ' ο καλόγηρος, και θέλη ν' αποθάνω, μήπως ο γάμος μου αυτός του φέρη ατιμίαν, διότι μ' εστεφάνωσε με τον Ρωμαίον πρώτα; Φοβούμαι μήπως είν' αυτό. Αλλ' όχι δεν πιστεύω· αγίου έχει όνομα, και το αξίζει. Όχι· δεν θέλω τέτοιος στοχασμός ‘ς τον νουν μου να περάση! Και αν εκεί που κείτομαι, πριν φθάση ο Ρωμαίος να με γλυτώση, έξαφνα ‘ς τον τάφον εξυπνήσω; Ω! τι τρομάρα!
Έλειπε ο καλός μου, που θα γυρίση ο δύστυχος και σαν παιδί θα με κράζη και δε θα με βρίσκη! Όχι, όχι· δε γίνεται. Όνειρο είνε. Και μέσα στόνειρο, άλλο ένα, που τανιστορώ κι αγριεύω σαν αυτή τη δύστροπη νύχτα. Καθούμουνα μονάχη στο παράθυρο.
— Αλήθεια κρίμα! είπαν κ' οι άλλοι. — Μα θαρρώ, αφεντικό, τη Δόξα την έκαναν πάντα με φτερά οι παλιοί μας· είπε θαρρετά ο Κουτρουμπής, λυπημένος για την απάτη του. — Με φτερά ναι· είπε ο Αριστόδημος παίρνοντας θέση διδάχου· μα ο παππούς μου της τάκοψε για να την αναγκάση να μείνη πάντα μαζί μας. — Και το κατάφερε ; — Η ιστορία λέει όχι· μα εγώ δεν το πιστεύω.
Κάτι μου εψιθύρισε πειστικά κ' επίσημα, πως το καράβι εκείνο δεν ήταν φίλος όχι· ήταν εχθρός αδιάφορος. Και τόσο εστοίχειωσε η δυσπιστία στην ψυχή μου, που ενώ οι σύντροφοι άφησαν πάλι την τρόμπα, εγώ τίποτα. — Ρε Καληώρα, δεν την παραιτάς πια την έρμη! γυρίζει και μου λέγει ο καπετάνιος· να το πλάκωσε· τι παιδεύεσαι άδικα; — Δεν πειράζει· είπα εγώ.
ΛΗΡ Μου τον έπνιξαν και τον πτωχόν τρελλόν μου... Όχι· δεν είναι ζωντανή! — Ω! Πώς ζωήν να έχη το άλογον, ο ποντικός, και όμως να μην έχης αναπνοήν εσύ; Εσύ οπίσω δεν θα έλθης ποτέ, ποτέ, ποτέ, ποτέ, ποτέ... 'Ξεκούμπωσέ με, παρακαλώ... Ευχαριστώ... Αυτό εδώ το βλέπεις; Ιδέ! Τα χείλη της ιδέ... Κύτταξ' εδώ... Ιδέ την... ΕΔΓΑΡ Λιγοθυμά! Αυθέντα μου! Αυθέντα!
Είνε το ελκυστικώτερο και το ερωτικώτερο στόμα του κόσμου. ΚΟΒΙΕΛ Όσο για το ανάστημά της, δεν μπορεί βέβαια να την πη κανείς ψηλή. ΚΛΕΟΝΤ Όχι· μα είνε ψηλή και καλοκαμωμένη. ΚΟΒΙΕΛ Προσποιημένη σε ό,τι λέει και σε ό,τι κάνει. ΚΛΕΟΝΤ Αυτό είν' αλήθεια' μα έχει χάρι σε όλα της· και οι τρόποι της είνε ελκυστικοί· έχουν ένα κάποιο θέλγητρο που το αισθάνεται κανείς ως μέσα στην καρδιά του.
Δεν την άκουγα την τρεμουλιαστή τη φωνή της καθώς τότες που διάβαζε στην τάξη των κοριτσιών. Δεν την είχα πια αντίκρυ μου να με περεχά με το φως της. Είταν κλεισμένη πια τώρα στο σπίτι της, και δεν τη συχνόβλεπε μήτε η Αννούλα. Όχι· την έβλεπα μες στο νου μου, και την είχα πάντα μες στην καρδιά μου.
Εξάδελφέ μου, σοβαρά, λατρεύω μιαν γυναίκα. ΜΠΕΜΒΟΛΙΟΣ Αφού δι’ έρωτα λαλείς, έως εκεί μαντεύω. ΡΩΜΑΙΟΣ Περίφημα επέτυχες. Κ' είναι καλή κι’ ωραία! ΜΠΕΜΒΟΛΙΟΣ Και θα την ηύρες βέβαια ωραία 'ς το σημάδι. ΡΩΜΑΙΟΣ Όχι· την έσφαλες εδώ. Του Έρωτος τα βέλη δεν την τρυπούν εις την ψυχήν είν' Άρτεμις εκείνη.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν