United States or Timor-Leste ? Vote for the TOP Country of the Week !
— Να απευθυνθή προς τον φίλον του; Αλλά, ύστερον μάλιστα από τα χθες μεταξύ των διαμειφθέντα, δεν του ήρχετο να υπάγη προς αυτόν διά να είπη... τι; «Ιδού, θυσιάζομαι προς χάριν σου.» — Όχι! — Να προστρέξη εις την μεσολάβησιν της εξαδέλφης του Λιάκου; Δύσκολον και τούτο.
Χθες εγώ δεν κατώρθωσα να έλθω· έρχομαι λοιπόν τόρα φέρων εις την κεφαλήν τας ταινίας, διά να τας πάρω από την ιδικήν μου κεφαλήν και να περιβάλω δι' αυτών την κεφαλήν του σοφωτάτου και ωραιοτάτου των ανδρών, διότι έτσι εστοχάσθηκα ότι είνε πρέπον, θα γελάσετε ίσως μαζή μου, επειδή είμαι μεθυσμένος; Μου είνε αδιάφορον διότι, και αν σεις γελάτε, εγώ όμως ηξεύρω καλά ότι λέγω αληθή.
Νομίζω δε, ότι και εις σε έτσι θα φανή, εάν μη, όπως έλεγες χθες, ήσο απολύτως υποχρεωμένος να αναχωρήσης προ των μυστηρίων, αλλ' επερίμενες εδώ διά να μυηθής. Μένων Αλλ' ειμπορώ να μένω, Σωκράτη, εάν συγκατατίθεσαι να μου λέγης πολλά παρόμοια. Μένων Μου φαίνεται λοιπόν, Σωκράτη, ότι αρετή είναι, όπως λέγει ο ποιητής, εκείνη η οποία χαίρει διά τα καλά, και η οποία δύναται να παρέχη αυτά.
Εκεί μεν θα ίδη διακοσιοδράχμου τινος δημοσίου μισθοφόρου την σύζυγον μετακαλούσαν εις εσθήτα μεταξωτήν ολόκληρον του ανδρός της μηνιαίον· εδώ δε της πλυντρίας αυτού την θυγατέρα — εκείνην ακριβώς, ήτις χθες έτι το εσπέρας του έφερεν εντός κανίστρου τα υποκάμισά του, και εις ην εδώρησεν ολίγα κέρματα διά τον κόπον της, μεταμορφωμένην μεν εις περίκοσμον κυρίαν, και φέρουσαν επάνω της τους κόπους εβδομάδων όλων της ταλαίνης μητρός της, ελέγχουσαν όμως συνάμα διά της χροιάς της μορφής της — αν τυχόν δεν είνε και αυτή εορτάσιμος — ότι μακράς ημέρας ενήστευσε χάριν του κυριακού εκείνου περιπάτου.
— Του λόγου τους, κυρ Χαλέμ, λέγει πλησιάζων νέηλυς άλλος, σύρων κατόπιν του μικράν ομάδα ρακενδύτων και μονοσανδάλων, είνε παλληκάρια ένα κ' ένα, που πεθαίνουν 'ς τώνομά σου. Περιποιήσου τα, σε παρακαλώ. — Να μου ζήσης! φωνεί πλησιάζων ο αρχηγός των παλληκαριών, και προσθέτει ταπεινοτέρα τη φωνή· — Τα παιδιά διψούν! 'Ξελαρυγγίσθηκαν από χθες να φωνάζουν: Ζήτω!
Χθες τον ουράνιον έτρεχε Δρόμον ο ήλιος· χύνων Τας πλέον λαμπράς ακτίνας Το μέτωπόν σου αντέστραπτεν Ως αθανάτου. Σήμερον κείσαι, ως εύφορος Πολύκλωνος ελαία Από το βίαιον φύσημα Σκληρών ανέμων κείται Εκριζωμένη. Σήμερον κείσαι, ω Βύρων, Και πού τα ένθεα έπη, Πού είνε τώρα τα σύμμετρα Πτερόεντα φωνήεντα Καστάλιε κύκνε;
Χθες, ως γνωρίζετε, ο Μνησίθεος ο πλοίαρχος ετέλεσε θυσίαν διά την σωτηρίαν του πλοίου του, το οποίον εκινδύνευσε να ναυαγήση εις τον Καφηρέα.
Παρά να γείνη τούτο, έλα ω Τύχη, πρόβαλε καλλίτερα εμπρός μου, να πολεμήσωμεν μαζί, όσον ζωή μου μένει!... Ποιος είν' εκεί; ΜΑΚΒΕΘ Πήγαινε συ· περίμενε 'ς την θύραν ως που να κράξω. Χθες με σας δεν ήτο που τα είπα; Α’ ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ Μάλιστ', αυθέντα μου. ΜΑΚΒΕΘ Λοιπόν, 'σκεφθήκετ' όσα είπα; Εκείνος σας κατέτρεξε τα περασμένα χρόνια, εκείνος, να το 'ξεύρετε· όχι εγώ ποτέ μου, καθώς το ενομίζετε!
Εάν μεταβληθή εις τρικυμίαν την νύκτα, ίσως οι πάσσαλοι επί τέλους συντριβώσιν. Ίσως! Χθες προς το λυκαυγές μία λευκή περιστερά ήλθε κ' εκάθισεν επί των κιγκλίδων του εξώστου άνωθεν της κεφαλής μου, πάλλουσα τας πτέρυγάς της. Εντός του διαλυομένου σκότους, προτού ανατείλη ο ήλιος, την είδα προσηλούσαν εις τους οφθαλμούς μου τους λάμποντας οφθαλμούς της. Το βλέμμα της εξέφραζε θλίψιν άφατον.
Πες του, Μπάρμπα- Σταυρή, τας τιμάς, είπεν η Αρφανούλα, γιατί σήμερα — ημέρα που είνε — έχω 'ς το εργοστάσιον σωρό δουλειά και βιάζομαι. Να ζήσης, Μπάρμπα-Σταυρή. Ξέρεις εσύ, γιατί είχες μια φορά ψιλικατζίδικο. Εγώ θα σε παρακαλούσα από τα χθες, αλλά ντράπηκα. — Έννοια σου, Αρφανούλα μου, έννοια σου. Μπορούσα εγώ να σας αφήσω!
Λέξη Της Ημέρας