United States or Eswatini ? Vote for the TOP Country of the Week !


ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Βοήθησέ με να εξέλθω, αγαπητή μου Χάρμιον· θα πέσω· δεν είνε δυνατόν να παραταθή πολύ η κατάστασις αύτη· δεν αντέχουν αι φυσικαί μου δυνάμεις. ΑΝΤΩΝΙΟΣ. Τώρα, προσφιλής μου βασίλισσα . . . ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Στάσου μακράν, σε παρακαλώ. ΑΝΤΩΝΙΟΣ. Τι συμβαίνει; ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Βλέπω εκ των οφθαλμών σου ότι έχεις καλάς ειδήσεις. Τι λέγει η σύζυγος; Δύνασαι να αναχωρήσης.

Ταλμούχ, μου είπεν αυτός, εγώ σε εγνώρισα, με όλον που έχεις ετούτο το παράξενον φόρεμα, και λογιάζω πως οι οφθαλμοί μου δεν γελοιούνται· είναι δυνατόν να δοθή, ότι εδώ να σε συναπαντήσω; Και εσύ, του απεκρίθηκα, τι κάνεις εδώ εις το Κανταχάρ; διατί απαράτησες την αυλήν του βασιλέως της Περσίας; μήπως ο θάνατος της Τζελίκας σε έκαμε να αναχωρήσης καθώς και εμένα; Εις ετούτα διά την ώραν, μου απεκρίθη εκείνος, δεν ημπορώ να σου ειπώ τίποτε, μα ογλήγορα θέλω σου δώσει την ευχαρίστησιν· αν θέλης αύριον να ευρεθής εδώ μόνος σου εις την αυτήν ώραν θέλω σου φανερώσει πράγματα, που θέλουν σε θαυμάσει, τα οποία ήξευρε πως είναι όλα διά λόγου σου.

Ο Πετρώνιος απεκρίθη: — Σε συμβουλεύω να αναχωρήσης διά την Ελλάδα. — Πετρώνιε, ο λαός γογγύζει· αλλ' εάν ελάμβανον την βάρβιτόν μου και μετέβαινον εις το Πεδίον του Άρεως, εάν του έψαλλα επάνω εις την πυρκαϊάν . . . δεν νομίζεις ότι θα κατώρθωνα να τον θέλξω με το άσμα μου, όπως ο Ορφεύς το πάλαι κατέθελγε τα θηρία; — Αναμφιβόλως, Καίσαρ . . . αρκεί μόνον . . . να σε άφηναν να αρχίσης. . . .

ΡΩΜΑΙΟΣ Ναι, πήγαινε αμέσως· και ότι θέλω μάλωμα ειπέ της, παραμάνα. ΠΑΡΑΜΑΝΑ Το δακτυλίδι της αυτό μου είπε να σου δώσω. Γρήγορα έλα, μην αργής, κ' επέρασεν η ώρα. ΡΩΜΑΙΟΣ Ω! πώς αναγεννήθηκε το θάρρος κ' η ελπίς μου! ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ Καλή σου νύκτα· μην αργής· κ' έχε καλά τον νουν σου ν' αναχωρήσης απ' εδώ ενόσω είναι νύκτα, ή προς τα ξημερώματα, χωρίς να σε γνωρίσουν.

Έπαρε τούτην την σακκούλαν με τα φλωριά, και σύρε εις την αγοράν να εύρης ένα πραγματευτήν που τον λέγουν Ναμαράν, και πες του πως θέλεις να αγοράσης μεταξωτά· αυτός θέλει σου δείξει διάφορα· διάλεξε από αυτά ένα κομμάτι, και πλήρωσέ το όσα σου ήθελε γυρέψει χωρίς να κάμης παζάρι· μίλησέ του με ευγένειαν και γλυκύτητα, και ωσάν αναχωρήσης από αυτόν, φέρε μου εδώ τα μεταξωτά.

Νομίζω δε, ότι και εις σε έτσι θα φανή, εάν μη, όπως έλεγες χθες, ήσο απολύτως υποχρεωμένος να αναχωρήσης προ των μυστηρίων, αλλ' επερίμενες εδώ διά να μυηθής. Μένων Αλλ' ειμπορώ να μένω, Σωκράτη, εάν συγκατατίθεσαι να μου λέγης πολλά παρόμοια. Μένων Μου φαίνεται λοιπόν, Σωκράτη, ότι αρετή είναι, όπως λέγει ο ποιητής, εκείνη η οποία χαίρει διά τα καλά, και η οποία δύναται να παρέχη αυτά.

Και τώρα η διάθεσίς σου, να επιστρέψης πάλιντης Βυττεμβέργης την σχολήν , είν' εναντίατον πόθον μας πολύ· και σε παρακαλούμε να μην αναχωρήσης, αλλ' εδώ να μείνηςτην ιλαρήν παρηγοριά των οφθαλμών μας, πρώτος μας αυλικός, ανεψιός κ' υιός μας. ΒΑΣΙΛΙΣΣΑτην μητέρα σου, Αμλέτε, μην αδιαφορήσης, 'πού σε παρακαλεί θερμώς μ' εμάς να μείνης· αν μ' αγαπάς, 'ς την Βυττεμβέργην μη πηγαίνης.

Ναι, την αγαπώ, άναξ. — Λοιπόν! σε προστάττω να αναχωρήσης ευθύς αύριον εις Ρώμην, να την νυμφευθής και να μη εμφανισθής εκ νέου ενώπιόν μου, ειμή με τον δακτύλιον του γάμου. — Ευχαριστώ, άναξ, εκ βάθους της καρδίας και της ψυχής μου, ευχαριστώ! — Πόσον ευχάριστον είναι να κάμη τις άλλους ευτυχείς! είπεν ο Καίσαρ, θα ήθελα να μη έχω άλλο έργον.

Τι λοιπόν υπάρχει, ω Σώκρατες; είπεν ο Σιμμίας· ποίον από τα δύο, κρατών συ ο ίδιος διά τον εαυτόν σου την σκέψιν ταύτην, έχεις σκοπόν ν' αναχωρήσης απ' αυτήν την ζωήν ή ημπορείς να την κάμης γνωστήν και εις ημάς; Διότι εγώ τουλάχιστον νομίζω ότι τούτο είναι έν καλόν κοινόν και εις ημάς, και συγχρόνως είναι απολογία και διά σε, εάν μας κάμης να παραδεχθώμεν εκείνα τα οποία λέγεις.