Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 4 Ιουνίου 2025
— Λοιπόν καλά, ακολούθα με, Τριστάνε. θα σε βοηθήσω». Ο αυλάρχης έκρυψε στο Λιντάν τον Τριστάνο, τον Γκορνεβάλη, τον Καερδέν και τον ιπποκόμο του, κι' όταν ο Τριστάνος του ιστόρησε λέξι προς λέξι όλες της τελευταίες περιπέτειες του, ο Ντινάς πήγε στο Τινταγκέλ για να μάθη νέα της Αυλής.
ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Να φροντίσης, αχρεία, να μου ετοιμάσης το σπίτι μου για την κομπανία που περιμένω. Όλες αυτές οι κομπανίες κάνουν τόσες ανακατωσούρες εδώ μέσα, που μόνο η λέξι κομπανία μου χαλάει όλο το γούστο. ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Μήπως θέλεις για χάρι σου να κλείσω το σπίτι μου σ' όλο τον κόσμο; ΝΙΚΟΛΕΤΑ Πρέπει τουλάχιστον να το κλείσετε σε μερικούς, μερικούς. Οι ανωτέρω — ΚΥΡΙΑ ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ
Και δε βγάλαμε ούτε λέξι απ' το στόμα μας γι' αυτό που συνέβη. ΚΛΕΑΝΘΗΣ Γι' αυτό κ' εγώ, δεν έρχομαι εδώ ως Κλεάνθης και με το πρόσχημα του εραστού της· αλλά ως φίλος του δασκάλου της της μουσικής από τον οποίον επήρα την άδεια να πω πως με στέλνει στη θέσι του. ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Να ο πατέρας της. Βγήτε μια στιγμή και αφήστε με να του 'πω πως τον ζητάτε. ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Κύριε, κάποιος . . .
Η Σμαραγδούλα, ευτύς ύστερ' απ' αυτό έκλεισε το παράθυρο και την πόρτα της κ' επλάγιασε να κοιμηθή. Εμετανόησ' ευτύς για τη λέξι και είδε κακά όνειρα τη νύχτα κείνη, την αυγή δε, ευτύς που σηκώθηκε, άκουσε θόρυβο στην πόρτα της και ομιλίες και ξεφωνητά. Έτρεξε και τι να ιδή; Από ένα χαλκά της οξώπορτας του κάτω σπιτιού εκρεμότανε ένα γουρουνάκι σφαγμένο!
Επίστεψε η Σμαραγδούλα το κακό στόμα το απύλωτο, το φαρμακερό του σάλιο της εδάγκασε την καρδιά εις βαθμό, οπού αισθάνθηκε βαθειά τον πόνο και μια βραδιά, οπού ο Ζώης πέρασε πάλι από μπροστά της πεζογελώντας, πρώτα με την κοπέλλα του, και ευτύς κατόπι μοναχός του, η Σμαραγδούλα δε βαστάχτηκε και του φώναξε με θυμό, πως δεν την πειράζουνε τέτοια καμώματα, που τα κάνουνε μόνο γουρού. . . Στην άσκημη λέξι εσταμάτησε, την άκουσαν όμως δυο γειτόνισσες, και ο Ζώης, υπερβολικά συγχυσμένος, έφυγε τρεχάτος . . .
Η φήμη μυριόστομος σαλπίζει δυνατά τον θρίαμβον της Συριανής εις της Αζόφ την κώμην, και ήρχισαν τα σχόλια και τόσα χωρατά, και ο καθείς επρότεινε και την σοφήν του γνώμην. Κ' εγώ με φόβο έλεγα πως κάτι θα μου γίνη, πως τώρα πια ο έμπορος καλά θα μου της βρέξη, μα πάλι — τι υπομονή και πόση καλοσύνη! — τα τρόπαιά μου έμαθε, και δεν μου είπε λέξι.
Κι' εφαίνετο βασίλισσα 'στα θέλγητρα κι' αυτή, χαριτωμένη, κόκκινη, ξανθομαλλούσα Ρώσσα... και τώρα θα μου 'πήτε σεις κρυφά κρυφά 'στ' αυτί: μα πώς, αφού δεν είξευρα του τόπου της την γλώσσα, 'μπορούσα με την φίλην μου να συνεννοηθώ; Αν έπρεπε ως έμπορος τα Ρούσσικα να ξέρω, μήπως αυτά μ' εμπόδιζαν και να ερωτευθώ; ηγάπησα, χωρίς ποτέ μια λέξι να προφέρω.
ΚΛΕΑΝΘΗΣ Γλυκειά είν' η λέξι σ' αγαπώ, μα πώς να την πιστέψω; Την είπες και την άκουσα, Φιλίς μου, ξαναπές την. ΑΓΓΕΛΙΚΗ Την είπα, Θύρσι, σ' αγαπώ. ΚΛΕΑΝΘΗΣ Ω! ξαναπές την πάλι. ΑΓΓΕΛΙΚΗ Ναι, σ' αγαπώ και σ' αγαπώ και δεν το κρύβω, Θύρσι.
Τρεις μέρες άρρωστος κι' απ' την πρώτη αρχή, που ήτανε καλύτερα ακόμα, δεν είχε βγάλει λέξι ούτε για το φονιά, ούτε για τα όσα τρέξανε τον τελευταίο καιρό στο σπίτι του, ούτε για τίποτε.
Κα ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Κ' εγώ σου λέω πως δε θα γίνη. ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Τι κατάστασις είν' αυτή! ΛΟΥΚΙΛΗ Μητέρα! Κα ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Φύγε! είσαι μια ασυνείδητη! ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Πώς! τη μαλώνεις γιατί μ' υπακούει; Κα ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Ναι, είνε και δική μου όσο και δική σου. ΚΟΒΙΕΛ Κυρία! Κα ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Τι έχετε να μου πήτε σεις; ΚΟΒΙΕΛ Μια λέξι. Κα ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Δεν έχω καμμιά όρεξι ν' ακούσω τη λέξι σας.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν