Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 28 Μαΐου 2025
Και τρίτη σειρά κάστρα έσκιζε Μακεδονία και Θράκη και πήγαινε ως τα Θρακικά φρούρια κι ως τις οχυρωμένες πολιτείες, καθώς Ροδοστό, Ηράκλεια, Σηλυβριά. Κι άλλοι πάμπολλοι μικρότεροι πύργοι σκόρπιοι ανάμεσα στις τρεις εκείνες οχυρωμένες σειρές, ως τα μεσηβρινά της Μακεδονίας και ως την Ήπειρο. Απάνω στο νησί πάλε της Καστοριάς Λίμνης χτίστηκε η Ιουστινιανούπολη με μεγάλα οχυρώματα.
Πέρασα, ήταν καταπράσινος ο τόπος από άλλα δέντρα. Δεξιά είδα μιαν άλλη θάλασσα, τον κόλπο τον Κεράτειο. Οι πύργοι ήταν πολυγωνικοί κι ο τοίχος μονός, τώρα, ψηλός και καλοχτισμένος· πέρασα αρκετά μακριά από τους πύργους του Ισαακίου Αγγέλου και του Ανεμά, επειδή ανάμεσα στο δρόμο και στον τοίχο, σε κείνο το μέρος, φυτρώνουν περιβόλια.
Δεν είναι ατιμιά να πέσεις πολεμώντας για την πατρίδα· λέφτερα τα τέρια τα παιδιά μας, τα γονικά μας άβλαφτα κι' οι πύργοι μας θα μείνουν, οχτρούς και πλοία αν σύψυχους τους φάει το μάβρο φίδι!»
Κι αυτό ανάμεσα σε βουνά, εδώ κ' εκεί στημένα σαν πύργοι, που λες και τα διαφεντεύουν τα χωριουδάκια που τάχουν αγκαλιασμένα μες' στα πλευρά τους. Ελιές και δω στις βουνοπλαγιές, καστανιές και δω κάτω στα βαθιά τα λακκώματα.
Ξεχάστε το θυμό σας, και δώστε μας πάλι την αγάπη σας!» Ολόρθος σηκώθηκε ο Μάρκος στης σκάλες του αλόγου του: «Όξω από τον τόπο μου, προδότες! Ποτέ πεια δε θάχετε την αγάπη μου! Από σας, έδιωξα τον Τριστάνο. Όξω λοιπόν και σεις από τον τόπο μου! — Καλά, ωραίε Βασιλιά. Οι πύργοι μας είναι οχυροί, για ν' ανέβη κανείς!» Και χωρίς να χαιρετήσουν, γύρισαν της πλάτες.
Όχι! ποτέ στα μάτια μου γλυκειά δεν θα ’τον ούτε κ’ η πόλις ουδ’ οι πύργοι των θεών, ούτε τ΄αγάλματα τα σεβαστά που εγώ πια τώρα, ο μόνος που έζησα ευτυχής στας Θήβας μέσα τον εαυτό μου στέρησα από τούτα πλέον.
Κι' η χινοπωριάτικη βραδιά, γλυκειά και δροσερή, ύστερα από τη βροχή του δειλινού, σκορπούσε στο άγριο εκείνο στένωμα των βράχων με τα σκίνα και τ' αγριοπουρνάρια, που στα πλευρά τους υψόνουνταν σαν τεράστιοι, χοντροκαμωμένοι πύργοι, τ' αμέτρητα κελιά του μοναστηριού, κ' η σκαμμένη κατάβαθα στη σπηλιά τους παλιά Μονή, με τη θαυματουργό εικόνα της, όλη τη θρησκευτική εκείνη γλύκα της μοναξιάς, της ησυχίας, της προσευχής και των ονείρων, που τον πιστόν τον φέρνει στενώτερα στην έννοια του Θεού, και τον άπιστο τον συγκεντρώνει περισσότερο στον εαυτό του.
Εσταθήκαμεν ξεχωριστά διά να στοχασθούμεν ένα παλάτι, που μας εφάνηκε να ήτον μία φτιάσις πολλά εξαίρετη, και ήτον ξεχωριστόν από τα άλλα τα σπήτια, κείμενον εις την άκρην της πολιτείας, περιτειχισμένον με χαμηλά τείχη, και ολοτρόγυρα του τείχους ήτον πολλότατοι πύργοι πολλά υψηλοί και στενοί.
Κέντα, Χρυσάιδω μου καλή, κέντα χρυσό μου ταίρι, Κέντα στες τέσσερες γωνιές της σκλάβας Εκκλησιάς μας, Τέσσαρα κάτασπρα τζαμιά, θεώρατα, μεγάλα, Γυρμένα ξάπλα καταγής, συθέμελα πεσμένα, Σα να είταν ξεθεμέλειωτοι, σεισμοδαρμένοι πύργοι... Κάθε τζαμί κατάκοιτο να δείχνη κι’ έναν τόπο : Τώνα να δείχνη τη Φραγκιά και τ’ άλλο τη Ρωσσία, Το τρίτο την Ανατολή, το τέταρτο τη Μέκκα... Κάθε τζαμί από κάτω του νάχη κι’ απώνα Χότζα Με πασουμάκια κίτρινα και πράσινο σαρίκι.
Πρωί ― πρωί ήμουν εκεί, κι από το χωριό πήγα στους λόφους, όπου έχουν χτίσει οι Ρώσοι το μνημείο τους για τη νίκη του 1878. Από κείνους τους λόφους φαίνουνται κάπου κάπου, μακριά, ύστερ' από τα κίτρινα χωράφια, στην καταχνιά της ζέστης, ο τοίχος της Πόλης, οι πύργοι, και μερικοί σβησμένοι μιναρέδες.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν