Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 26 Ιουνίου 2025
— Άφησε, Βούγκο, να βάλη γνώσι η παληόστριγλα. Χμου! Γρου!... — Δεν την λυπάσαι, πατέρα; — Μίαν οργυιά γλώσσα μου πετά έξω από το στόμα η πανούκλα. Γρου! Κμρου!... — Πατέρα, δεν σου είπε τίποτε· σε ηρώτησε πού επήγες, είπεν ο Βούγκος. Πειράζει αυτό; — Αυτή η λώβα θα μ' ερωτήση πού πήγα; Είπεν ο Πρωτόγυφτος. — Και ποίος θέλεις να σ' ερωτήση; — Δεν είνε δουλειά της ν' ανακατόνεται. Γρου!
ΑΔΜΗΤΟΣ Αυτή η αγάπη με σκοτώνει ακόμη περισσότερον από όσον λέγω ΗΡΑΚΛΗΣ Αλήθεια σπανία γυναίκα έχασες. Ποιός λέει το εναντίον; ΑΔΜΗΤΟΣ Δεν έχει πια η ζωή για εμέ καμμιά χαρά. ΗΡΑΚΛΗΣ Ο χρόνος, τη λύπη σου σιγά σιγά θα την γλυκάνη. Τώρα είναι απάνω στην ορμή. ΑΔΜΗΤΟΣ Αλήθεια αν ο χρόνος που λέγεις είναι ο θάνατος. ΗΡΑΚΛΗΣ Μία γυναίκα άλλη και νέος γάμος θάρθουνε τη λύπη σου να παύσουν.
ΧΑΡ. Εννοεί βέβαια εκείνους οι οποίοι απέθανον συγχρόνως προ καιρού, αφού εζεύχθησαν εις την άμαξαν και έσυραν την μητέρα των μέχρι του ναού της Αρτέμιδος. ΚΡΟΙΣ. Ας παραδεχθώμεν ότι αυτοί έχουν τα πρωτεία της ευτυχίας. Δεύτερος ποίος έρχεται; ΣΟΛ. Τέλλος ο Αθηναίος, ο οποίος αφού έζησε καλώς, απέθανεν υπέρ της πατρίδος του. ΚΡΟΙΣ. Εγώ δε, κάθαρμα, δεν σου φαίνομαι ευτυχής;
— Ποιος μ' εφώναξε! . . . Τα μάτια του εγέμισαν αμέσως πάλιν από δάκρυα. Καταπραϋνόμενος δε ολίγον κατ' ολίγον ήρχισε να ψάλλη με θρηνώδη φωνήν, διακοπτομένην ενίοτε από λυγμούς. «— Πού εστίν η του κόσμου προσπάθεια; Πού εστίν η των προσκαίρων φαντασία; . . .»
Β’ ΓΥΝΗ Γλυκειά μου Πραξαγόρα, σκέψου, καϋμένη, τώρα— αστεία κάπως φαίνεται η γενειάδ' αυτή. ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ Αστεία; και γιατί; Μα έτσι, με τα γένεια μας και σαγονοδεμένες, μοιάζουμε όλες με σουπιές απ' τη φωτιά καϋμένες. Ο υπηρέτης του βωμού τη γάττ' ας τριγυρίση κι' ας έβγη με το αίμα της της έδρες να ραντίση. Ε! Αριφράδη! σώπασε! — Και λόγο ποιός θα βγάλη; Θ' ΓΥΝΗ Εγώ.
ΒΛΕΠΥΡΟΣ θάταν συμφορά τρανή.*!! Αλλά τότε στα χωράφια ποιος θα μείνη γεωργός; ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ θάν' οι δούλοι• τι σε μέλει; συ θα κάθεσαι αργός, και του ρωλογιού ο ίσκιος δέκα πόδες σαν μακραίνη, θα τραβάς για το τραπέζι που γεμάτο θα προσμένη. ΒΛΕΠΥΡΟΣ Και για ρουχισμό ποιόν τρόπο έχετε σκοπό να βρήτε; Πρέπει να μας πης και τούτο• ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ Τα παληά σας θα φορήτε, και θα σας υφαίνουμ' άλλα.
Ο ΔΙΚΑΙΟΣ ΛΟΓΟΣ Πρέπει να σωθή, και όχι να μαθαίνη μόνο λόγια. — Δείξε και συ τα νέα τα μαθήματα, κι' αυτός από τα λόγια σας θα κρίνη ποιου απ' τους δυο σας μαθητής θα γίνη. Ο ΔΙΚΑΙΟΣ ΛΟΓΟΣ Ω, ναι! κ' εγώ αυτό θέλω να κάνω. Ο ΑΔΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ Κ' εγώ το θέλω με το παραπάνω. ΧΟΡΟΣ ΝΕΦΕΛΩΝ Έλα, ποιος θ' αρχίση πρώτος να μιλήση;
— Κ' εκείνος απού 'πόμεινε μοναχός ποιος είνε; ο ιμάμης; ηρώτησεν η Πηγή. — Ναι, του διαβάζει· κ' ύστερα θα του φωνιάξη: «Μη σάσιρμα, ογλούμ, να πάρης του γκιαούρη τη στράτα!»
ΚΕΝΤ Ποιος είν' εδώ; Ποιος παρεκτός απ' την κακοκαιρίαν; ΙΠΠΟΤ. Ένας, που έχει 'ς την ψυχήν κ' εκείνος τρικυμίαν. ΚΕΝΤ Σ' αναγνωρίζω, κύριε. — Ο βασιλεύς πού είναι;
Θάνατος· — ύπνος· — ύπνος! α! και όνειρα μήπως! εδώ είναι ο κόμπος· επειδή κει 'ς του θανάτου τον ύπνον ποιας λογής όνειρα θα 'λθουν, άμα του κόσμου τούτου αποτινάξωμε την ζάλην, τούτο εξ ανάγκης μας κρατεί, τούτ' είναι η σκέψις, 'πού σέρνει τόσο την ζωήν της δυστυχίας . Ότι ποιος θα δεχόνταν του καιρού τους τόσους περιπαιγμούς και ραβδισμούς, την δυναστείαν του αδικητού, την ύβριν των υπερηφάνων, την οδύνην αγάπης καταφρονημένης, την άργητα του νόμου , τον αυθάδη τρόπον της εξουσίας, και όσους λακτισμούς η αξία η υπομονητική λαμβάνει απ' τον αχρείον, εάν μ' ένα μαχαίρι μόνος του ημπορούσε ν' απελευθερωθή; ποιος ήθελε απ' το βάρος μιας άχαρης ζωής να ιδρόνη, να στενάζη; μόνος ο τρόμος μήπως κάτ' υπάρχει πέραν του τάφου, — ο τόπος ο ανεύρετος, απ' όπου ποτέ κανείς ταξειδιώτης δεν γυρίζει, — την θέλησιν στενοχωρεί, και αυτό βιάζει τον άνθρωπον να μένη 'ς τα δεινά, 'πού πάσχει, παρά να δράμη 'ς άλλ' αγνώριστά του πάθη.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν