United States or Albania ? Vote for the TOP Country of the Week !


Λυπούμαι διά το πάθημα της μητρυιάς μου, ω άνδρες δικασταί, διότι ήτο αγαθή γυνή, και διά τον πατέρα μου ο οποίος στενοχωρείται δι' αυτήν, αλλά προ πάντων λυπούμαι διότι φαίνομαι ότι απειθώ και παρακούω εις τας πατρικάς προσταγάς, μη δυνάμενος να τας εκτελέσω, και ένεκα του ανιάτου της νόσου και διά την αδυναμίαν της επιστήμης μου.

Η παραγγελία μου, είπεν η Σελήνη, δεν είνε δύσκολος• θα σε παρακαλέσω να πης εκ μέρους μου προς τον Δία, ότι απέκαμα πλέον ν' ακούω ύβρεις και ανοησίας από τους φιλοσόφους, οι οποίοι δεν έχουν άλλην ασχολίαν παρά να εξετάζουν με αδιακρισίαν τα αφορώντά με, τι είμαι, τι μέγεθος έχω και διά ποίον λόγον φαίνομαι μισή ή ως δρέπανον.

Και εκείνος, αφ' ού ήκουσε ταύτα με αταραξίαν, εγέλασε και είπεν· Αλλοίμονον, Σιμμία, βεβαίως δυσκόλως ήθελα πείσει τους άλλους ανθρώπους, ότι δεν νομίζω ως συμφοράν αυτό οπού μ' εύρε, όταν βέβαια δεν ημπορώ να πείσω ούτε σας· να φοβάσθε μήπως τώρα ευρίσκομαι κάπως εις περισσοτέραν λύπην· και, καθώς φαίνεται, σας φαίνομαι ότι είμαι κατά την μαντικήν τέχνην κατώτερος από τους κύκνους, οι οποίοι, ότε ήθελον καταλάβει ότι μέλλουν ν' αποθάνουν, εν ώ ψάλλουν και εις τον προηγούμενον καιρόν, τότε ίσα ίσα ψάλλουν περισσότερον και καλύτερον, χαίροντες, διότι μέλλουν να υπάγουν πλησίον του Θεού, του οποίου είναι υπηρέται.

ΧΑΡ. Εννοεί βέβαια εκείνους οι οποίοι απέθανον συγχρόνως προ καιρού, αφού εζεύχθησαν εις την άμαξαν και έσυραν την μητέρα των μέχρι του ναού της Αρτέμιδος. ΚΡΟΙΣ. Ας παραδεχθώμεν ότι αυτοί έχουν τα πρωτεία της ευτυχίας. Δεύτερος ποίος έρχεται; ΣΟΛ. Τέλλος ο Αθηναίος, ο οποίος αφού έζησε καλώς, απέθανεν υπέρ της πατρίδος του. ΚΡΟΙΣ. Εγώ δε, κάθαρμα, δεν σου φαίνομαι ευτυχής;

Είναι δύσκολον, ευλογημένε μου, χωρίς να μεταχειρισθώ παράδειγμα να εξηγήσω καθαρά έν ζήτημα κάπως πολύπλοκον. Διότι έκαστος από ημάς σχεδόν είναι ως να τα γνωρίζη όλα εις τον ύπνον, και πάλιν εις τον ξύπνον του να τα αγνοή. Νέος Σωκράτης. Πώς το εννοείς αυτό; Ξένος. Βεβαίως φαίνομαι προς το παρόν ότι πολύ παραλόγως ανεκίνησα το πάθημα της γνώσεως μεταξύ μας. Νέος Σωκράτης. Πώς δηλαδή; Ξένος.

Εγώ ο αυθάδης και απειθής υιός, ο οποίος γίνομαι αφορμή καταισχύνης εις τον πατέρα και φαίνομαι ανάξιος της οικογενείας μου, την πρώτην φοράν, ενώ τόσα μου κατεβόα και μου απέδιδεν ο πατήρ μου δι' ολίγων απήντησα.

Εχύθη το νερόν. Συ η ζωγραφιστή και ποικιλόχρωμος έχεις τον λόγον. ΣΤΟΑ. Δεν αγνοώ, άνδρες δικασταί, ότι η αντίδικός μου έχει το πλεονέκτημα του κάλλους, βλέπω δε ότι και πολλοί εξ υμών στρέφετε προς αυτήν τα βλέμματα και της μειδιάτε, εμέ δε καταφρονείτε, διότι έχω την κόμην σύρριζα κομμένην και το βλέμμα μου είνε αρρενωπόν και φαίνομαι σκυθρωπή.

Ίσως σου φαίνομαι ότι δεν αντελήφθην το πραγματικώς ψευδές, και δεν σε ερώτησα αν είναι δυνατόν ένα ταχύ πράγμα να γίνη αργόν, ή ένα ελαφρόν πράγμα να γίνη με τρόπον βαρύν ή κανέν άλλο να γίνη όχι συμφώνως με το φυσικόν του, αλλά συμφώνως με το φυσικόν του αντιθέτου, αντιθέτως προς τον εαυτόν του. Αυτό λοιπόν θα το παραλείψω, διά να μη χαθή εις μάτην το θάρρος σου.

Σωκράτης Σου φαίνομαι δηλαδή ότι παίζω και όχι ότι ομιλώ σπουδάζων; Φαίδρος Όχι βεβαίως, Σωκράτη, αλλ' ειπέ μου όσον μπορείς αληθινά, μα τον Δία τον προστάτην της φιλίας, νομίζεις ότι άλλος τις εκ των Ελλήνων, έχει ειπεί άλλα σπουδαιότερα και πληρέστερα περί του θέματος τούτου;

Την στιγμήν εκείνην άλλως προσείλκυσε την προσοχήν αυτού και των άλλων η εμφάνισις ενός Τούρκου, όστις πρωί πρωί είχε παραβή την εντολήν του Μωάμεθ, και κλονούμενος διήρχετο την αγοράν, προσπαθών εκ διαλειμμάτων να λάβη στάσιν ηρωικήν. Εις εκάστην δε τοιαύτην απόπειραν, ανεφώνει με υποτραυλίζουσαν φωνήν: — Είμαι άντρας εγώ, μωρέ!.. . παλληκάρι! ... Μα το νούρι του Μουχαμέτη, είμαι και φαίνομαι.