Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 16 Ιουνίου 2025
Τους έκραξε και το βαθύ κατάστρωσε σκοπό του «Πιος να κερδίσει έχει όρεξη και τη δουλιά που θέλω μου τάζει; Ας πει, και πλερωμή τον καρτεράει π' αξίζει.
Οι συγγένισσές της την καλούσαν από τις καλύβες: «Γκριζέντα, έλα! Τι θα πει η γιαγιά σου όταν σε δει τόσο αδύνατη; Ότι δεν σε ταΐσαμε;» «Ε, δεν της φτάνουν μόνο οι μπουκιές», είπε η Καλίνα στον Έφις κλείνοντάς του το μάτι. «Έλα, Έφις, πιες ένα ποτήρι κρασί. Ξέρεις ποιος μου το χάρησε; Το μικρό σου αφεντικό.
— Δεν πειράχτηκα! είπε ο Γιώργης με καλωσύνη τώρα. Μη με ξεσυνερίζεστε. Στο σπίτι είπα! Τα λίγα λόγια που είχε πει τον κουράσανε. Έβαλε την απαλάμη στο στήθος του κ' έγειρε το κεφάλι του απάνω στο στήθος του φίλου του. Ξεκινήσανε.
Και ο Έφις δεν ήξερε τι να πει: να τον παρακαλέσει να συνεχίσει την εξιστόρηση, να τον παρηγορήσει, να κάνει καλά ή κακά σχόλια σ’ αυτά που είπε; Να λοιπόν γιατί ήταν λυπημένος όλη την ημέρα, να πώς έχουν τα πράγματα της ζωής!
Όταν όμως μου είπε αυτά τα λόγια: «έχεις κιόλας κάποιο δισταγμό αν είναι δυνατό», τότε είδα καθαρά πως με παρανοούσε, γιατί δεν είχα πει ο ίδιος τίποτε.
Όμως ακόμα ως τότες δεν είχε ακούσει τίποτα του Έχτορα η γυναίκα, γιατί να πάει δε βρέθηκε σωστός μαντατοφόρος να πει πως όξω απ' το καστρί τής έμενε ο καλός της, Μον έφαινε άλικο σκουτί στου πύργου της τα βάθια 440 διπλό, και μέσα πλουμιστά τ' ανθοκεντούσε ξόμπλια.
Μα αν τέτιο λόγο αληθινά τον λες με τα σωστά σου, τότες θα πει οι αθάνατοι πως σ' έχουν ξεμωράνει. 360 Μα θα λαλήσω τώρα εγώ εδώ μπροστά στους Τρώες· να! το κηρύχνω ορθά κοφτά, γυναίκα εγώ δε δίνω! όμως το βιος όσό 'φερα στην Τροία απ' τ' Άργος, όλο το δίνω, κι' απ' το πλούτος μου τους βάζω κι' άλλο ακόμα.» Έτσι είπε αφτός και κάθησε.
Και αυτό το όνομα που σας δίνουμε, αποδείχνει πως ο τρόπος που νοιώθετε την Ελλάδα σεις, δεν είναι αληθινός. Για να σας δίνουμε αυτό το παρατσούκλι, πάει να πει πως νοιώθουμε πως έχετε ή θέλετε να έχετε άλλη ψυχή από τη δική μας. Και πάντα δεν το παραδεχόμαστε. Η ψυχή η δική μας θέλει, την ύπαρξη του έθνους, τη ζωή του έθνους, την ένωση του έθνους όλου σ' ένα κράτος.
Κι' εσένα εδώ θαμένο με δίχως όφελος, η γης θα τρώει τα κόκκαλά σου. 175 Κι' έτσι κανείς περήφανος οχτρός θα πει μια μέρα, ποδοπατώντας του λαμπρού Μενέλα το μνημούρι 'Έτσι ναί! πάντα τους θυμούς ας βγάζει ο Αγαμέμνος, όπως και τώρα στράτεμα έφερε εδώ του κάκου, μα πίσω στ' Άργος γύρισε, στην ποθητή πατρίδα, 180 μ' άδια καράβια, αφίνοντος τον ξακουστό Μενέλα.
Τότες του λέει ο Νέστορας, ο γερο-αλογολάτης «Ωχού, τι λόγο, αδρέφι μου, σου ξεστομίζει η γλώσσα! Μα αν πες ο Έχτορας δειλό σε πει και φοβητσάρη, πιος Τρώας και πιος Δάρδανος, θαρρείς, θα τον πιστέψει; πιά θα πιστέψουν θηλυκά των ασπιστάδων Τρώων, 155 πούδωκες χώμα κι' έφαγαν τα τρυφερά τους τέρια;» Είπε, κι' εκείνος γύρισε φεβγάλα τ' άλογά του πίσω μες στο κυνηγητό.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν