Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Ενημερώθηκε: 9 Ιουνίου 2025


Εις το αναμεταξύ που εγώ εθλιβόμουν διά την κατάστασιν, εις την οποίαν ευρισκόμουν βλέπω επάνω εις τα χείλη της θαλάσσης ένα μικρόν πουλί, που εις εμένα έρχουνταν.

Αυτά 'πεν, ότι του πατρός εντράπη να προφέρη τον τερπνόν γάμον• ένοιωθεν εκείνος όλα, κ' είπε• «Και τα μουλάρια, τέκνο μου, λάβε, και ό,τι άλλο θέλεις• άμε, και σε την άμαξαν οι δούλοι θ' αρματώσουν, να 'ναι υψηλή, καλότροχη, με κάλαθον επάνω». 70

Αέρα, φύσα επάνω της μιάσματα γεμάτος και κτύπησέ την, να πιασθούν τα νέα κόκκαλά της! ΚΟΡΝ. Ω! σώπα, σώπα! ΛΗΡ Αστραπή, ρίξε φωτιάν και φλόγατα ξεπαρμένα 'μάτια της και τύφλωσε το φως της! Ω Ήλιε, ρούφα τους ατμούς, οπού γεννά ο βάλτος, και χύσε το φαρμάκι τωντα κάλλη της επάνω, που να της έλθη μαρασμός μέσ' 'ς το καμάρωμά της! ΡΕΓ. Να μη σ' ακούσουν οι θεοί!

Αλλ' επάνω εις τας διηγήσεις των αυτάς, τας εξαισίας, χωροφύλακες συνέλαβον και τους δύο προδοθέντας υπό κατασκόπων, οίτινες παρεφύλαττον αυτούς, υποψιασθέντες από τα εν τω ναώ κινήματά των· και ο μεν γέρων δεν εφάνη πλέον πουθενά, ο δε καπετάνιος εξορισθείς εις Αφρικήν εκινδύνευσε τον έσχατον κίνδυνον και ως διά θαύματος διαφυγών, επανήλθε μετά δεκαπενταετίαν εις Αθήνας ξηρός και οστεώδης και πολιός, άνευ πώγωνος, με τον ήμισυν μύστακα φαγωμένον από τριχοφάγον.

Ο νέος επροσπάθει να σύρη επί της άμμου την βάρκαν, σπεύδων να συνοδεύση την Λιαλιώ επάνω εις το χωρίον. Υπώπτευεν ότι οι άνθρωποι της σκαμπαβίας θα τους εκυνήγουν κ' επί της ξηράς, και, χωρίς να ειξεύρη διατί, ήτο ευτυχής διά τούτο.

Εφάν' η ροδοδάκτυλη Ηώ του όρθρου κόρη, κ' έστειλα τους συντρόφους μουτα δώματα της Κίρκης, του νεκρωμένου Ελπήνορα το λείψανο να πάρουν. 10 και αφού κορμούς εκόψαμε, 'ς τ' ακρότατο ακρογιάλι τον θάπταμε περίλυποι, κ' έρρεε θερμό το δάκρυ. και άμα ο νεκρός και του νεκρού τ' άρματα ομού καήκαν, μνήμα του εσηκώσαμε, θέσαμ' επάνω στήλη. κ' ίσιον εστήσαμε κουπίτην κορυφή του τάφου. 15

Φαίνεται σχεδόν ότι τούτο είναι εκ φύσεως καθώς το λέγεις επάνω κάτω. Ξένος. Λοιπόν ας μη το πάθωμεν ημείς αυτό εις την εξέτασίν μας από φυγοπονίαν, αλλά ας επαναλάβωμεν πρώτον κάτι τι από όσα είπαμεν διά τον σοφιστήν. Θεαίτητος. Ποίον δηλαδή; Ξένος. Κάπου είπαμεν ότι αυτός είναι αντιλογικός. Θεαίτητος. Μάλιστα. Ξένος. Και λοιπόν; Άραγε εις αυτό το ίδιον δεν είναι διδάσκαλος και διά τους άλλους;

Κοντζάμ άνδρας ως εκεί επάνω, να μένω χωρίς δουλειά! Φταίει και ο μακαρίτης ο Γέρω-Λαχανάς. Όταν μου έλεγε, βρε Σπυράκι μου, βρε Σπυρέτο μου, βουτηγμένος αυτός μέσατον ιδρώτα και τα χώματα, έπρεπε να σηκώση την τσάπα του να μου κάμη μια τρύπατο ξερό μου, να έμβη μέσα ολίγη γνώσις. Και έκλαιεν ο καϋμένος . . . Τον λυπήθηκα Μπάρμπα-Σταυρή. Έπειτα να πούμε και του φτωχού το δίκαιο.

Μακρόθεν ηκολούθουν κ' εγώ, θελχθείς συμπαθώς υπό των προσώπων της ασκητικής αυτής συνοδείας. Μετά τινα βήματα έστησαν επάνω τάφου, φέροντος εμπεπηγμένον ξύλινον μαύρον σταυρόν.

Επέρασε μία ώρα επάνω κάτω και είπαν εις τον Ρούντυ, ότι εγλύτωσαν, ότι ημπορεί να κοιμηθή, και αυτός κουρασμένος από την πορείαν απεκοιμήθη, όπως θα εκοιμάτο κατά στρατιωτικόν κέλευσμα. Το πρωί εξεκίνησαν πάλιν· ο ήλιος εφώτιζε κατά την ημέραν αυτήν διά τον Ρούντυ νέα βουνά, νέους Παγώνας, νέα χιονοπέδια.

Λέξη Της Ημέρας

πνευματωδέστερος

Άλλοι Ψάχνουν