United States or Palestine ? Vote for the TOP Country of the Week !


ΧΟΡΟΣ Μέσα στην ευτυχία σου η συμφορά σ' ευρήκε ενώ δεν την περίμενες. Συ όμως ζης ακόμα και αναπνέεις. Επέθανε εκείνη και σ' αφήνει με όλες της αγάπες της. Τι τάχα νέο βρίσκεις σ' αυτό; Δεν είσαι μόνος σου. Κι' άλλοι πολλοί ως τώρα έχασαν της γυναίκες των. ΑΔΜΗΤΟΣ Η τύχη της νομίζω απ' τη δική μου πιο καλή πως είναι, αν και τω όντι έτσι δεν φαίνεται.

ΑΛΚΗΣΤΙΣ Αφήστε με, αφήστε με. Μη με κρατείτε τώρα. Ξαπλώστε με, τα πόδια μου δεν με κρατούν. Ο Χάρος κοντύτερα μου έρχεται. Τα μάτια μου θολώνουν. Παιδιά μου, η μητέρα σας δεν είναι πια στον κόσμο. Είθε εσείς τουλάχιστον να ζήτε ευτυχισμένα! ΑΔΜΗΤΟΣ Αλλοίμονον τα λόγια σου μου σφίγγουν την ψυχή μου κ' είναι για με σκληρότερα ακόμα κι' απ' τον Χάρο!

ΑΔΜΗΤΟΣ Τώρα μονάχα βλέπω πόσο σ' αρέσει η ζωή. ΦΕΡΗΣ Σ' εσένα δεν αρέσει, που άλλος για σένα πέθανε και τώρα τον παιδεύεις; ΑΔΜΗΤΟΣ Είναι σημάδι και αυτό δικής σου ανανδρίας. ΦΕΡΗΣ Τώρα θα πης πως πέθανεν η Άλκηστις για μένα! ΑΔΜΗΤΟΣ Εύχου να μη με χρειασθής ποτέ, σε καμμιά ανάγκη· ΦΕΡΗΣ Πάρε και άλλες σαν κι' αυτήν για νάχης να πεθαίνουν. ΑΔΜΗΤΟΣ Δική σου είναι η ντροπή, που ήθελες να ζήσης.

Ανέλπιστο είναι αυτό το θαύμα! Είναι η γυναίκα μου αυτή που βλέπω, ή είναι πλάνη που μου την στέλνουνε οι θεοί για να με ξεγελάσουν; ΗΡΑΚΛΗΣ Όχι είν' η γυναίκα σου αυτή που βλέπεις. ΑΔΜΗΤΟΣ Μήπως είναι κανένα φάντασμα από τον κάτω κόσμον; ΗΡΑΚΛΗΣ Όχι, δεν είναι ο ξένος σου κανένας μάγος. ΑΔΜΗΤΟΣ Είναι λοιπόν αυτή η γυναίκα μου που έθαψα προ ολίγου; ΗΡΑΚΛΗΣ Μην αμφιβάλης.

ΑΛΚΗΣΤΙΣ Και σεις, παιδιά, τα ακούσατε τα λόγια του πατέρα. Είπε πως δεν θα παντρευτή και δεν θα με ξεχάση. ΑΔΜΗΤΟΣ Το είπα κ' είμαι έτοιμος και να το κάμω. ΑΛΚΗΣΤΙΣ Τότε πάρε τα από τα χέρια μου τα δύστυχα παιδιά μας. ΑΔΜΗΤΟΣ Τα δέχομαι, απ' τα χέρια σου, αγαπημένα χέρια, αγαπημένην προσφορά. ΑΛΚΗΣΤΙΣ Γίνου εσύ μητέρα στη θέσι μου.

Δεν μου λες, είπεν ο Δημώναξ, εάν καώ, υπέρ πατρίδος θα το πάθω; Τι φρονείς περί του κάτω κόσμου; τον ηρώτησέ τις. Περίμενε, απήντησε, και άμα πάω θα σου γράψω. Κάποιος Άδμητος, ασήμαντος ποιητής, έλεγεν ότι έγραψε μονόστιχον επίγραμμα, το οποίον άφηνε παραγγελίαν να χαραχθή επί της στήλης του τάφου του• ιδού δε και το επίγραμμα: Γαία λαβ' Αδμήτου έλυτρον, βη δ' εις θεόν αυτός .

Β’ ΗΜΙΧΟΡΙΟΝ Κι όμως έχει πεθάνει. Α’ ΗΜΙΧΟΡΙΟΝ Κανείς δεν είδε τον νεκρό να βγάζουν.... Β’ ΗΜΙΧΟΡΙΟΝ Πώς το ξέρεις; εγώ δεν έχω όπως συ καμμιά εμπιστοσύνη. Εσύ τι τάχα σκέπτεσαι και έχεις τόσο θάρρος; Α’ ΗΜΙΧΟΡΙΟΝ Μπορεί ποτέ ο Άδμητος να θάψη μια γυναίκατέτοια γυναίκα! έρημη, χωρίς να μας καλέση; Β’ ΗΜΙΧΟΡΙΟΝ Ίσως δεν έχεις άδικον.

ΑΔΜΗΤΟΣ θα γίνη ό,τι μου ζητείς, θα γίνη, μην τρομάζης. Και ζωντανή είσαι η μόνη μου γυναίκα, κι' αν πεθάνης, μόνη εσύ γυναίκα μου θα μείνης. Καμμιά άλλη, καμμιά γυναίκα Θεσσαλή, δεν θα βρεθή ή ωραία ή από γενιά ευγενική να σ' αντικαταστήση και να με λέη άντρα της. Όσω για τα παιδιά μας, μη φοβηθής, θα μείνουνε η μοναχή χαρά μου, αφού δεν επροφθάσαμε εσένα να χαρούμε.

ΑΔΜΗΤΟΣ Φύγε και άφησε μ' εδώ να θάψω τον νεκρό μου. ΦΕΡΗΣ Φεύγω και θάψε την εσύ, που είσαι κι' ο φονιάς της. Αλλά θα δώσης μια φορά λόγο στους συγγενείς της· άνδρας δεν θα είναι ο Άκαστος, αν κάποτε δεν έλθη να τιμωρήση άγρια της αδελφής τον φόνο. ΑΔΜΗΤΟΣ Λοιπόν κατάρα και σ' εσέ, κατάρα και στην μάννα, Κ' οι δυο, αν κ' έχετε παιδί, εν τούτοις θα γυρνάτε χωρίς παιδί.

Δεν είναι τάχα άξια αυτή η δυστυχία, ώστε ο ίδιος να σφαγής ή να πνιγής μονάχος, αφού θα χάσης σήμερα μια τόσο αγαπημένη γυναίκα; Α, να έρχεται! Ο Άδμητος κ' εκείνη. Στέναξε, γη, κι' ολόλυξε, Φεραία, γιατί τώρα του κόσμου η καλλίτερη γυναίκα κατεβαίνει στα σκοτεινά κ' υπόγεια παλάτια του θανάτου! Εγώ ποτέ μου δεν θα 'πω ότι ο γάμος φέρνει πολύ περσσότερες χαρές από της λύπες πούχει.