Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 16 Μαΐου 2025
Μα τότες ο αστραπεφτής της είπε γιος του Κρόνου «Ήρα, για κει είναι κι' έπειτα καιρός να μου μισέψεις, Μον έλα εμείς τον έρωτα μια στάλα να χαρούμε, τι ως τώρα πόθος γυναικός ή και θεάς ποτές μου 315 στα στήθια δε μου χύθηκε, δε μ' άγγιξε τα σπλάχνα, όσο σε θέλω και γλυκιά τώρα με φλέγει αγάπη.» 328
Και χωρίς να λογαριάζη πλέον την παρουσίαν του Μπαρμπαρέζου, προέπιεν υπέρ εκείνου όστις προωρίζετο να πραγματοποιήση τας μεγάλας ελπίδας του έθνους: — Να χαρούμε το νέο Βασιλιά! Αλλά και ο Μπαρμπαρέζος — επί τέλους χριστιανός ήτο κι' αυτός — δεν έμεινεν ασυγκίνητος.
Γιατί να τάχουν αφτά, σα δεν τους αγαπούμε; Έλα να τα χαρούμε μαζί τους, άμα τους αγαπήσουμε σαν αδέρφια· έλα να δροσιστή η ψυχή τους, κ' η αγάπη μας να τους μάθη πως πλούτος μεγαλήτερος απ' αφτήνα δεν είναι, πως δεν έχει εφτυχία πιο μεγάλη. Πρέπει, όταν ο κόσμος κοιμάται, εμείς να ξαγρυπνούμε, να δουλέβουμε για τον κόσμο.
Και ο συνετός Τηλέμαχος απάντησεν εκείνου• 290 »Μενέλαε διόθρεπτε, πικρότερος ο πόνος, αν μ' όλ' αυτά τον όλεθρο δεν έφυγεν εκείνος, ουδ' αν βαστούσε σιδηρή 'ς τα στήθη την καρδία. αλλά 'ς την κλίνη φέρτε μας, ότ' ήλθεν ήδ' η ώρα να πέσουμε, και τον γλυκό τον ύπνο να χαρούμε». 295
ΑΔΜΗΤΟΣ θα γίνη ό,τι μου ζητείς, θα γίνη, μην τρομάζης. Και ζωντανή είσαι η μόνη μου γυναίκα, κι' αν πεθάνης, μόνη εσύ γυναίκα μου θα μείνης. Καμμιά άλλη, καμμιά γυναίκα Θεσσαλή, δεν θα βρεθή ή ωραία ή από γενιά ευγενική να σ' αντικαταστήση και να με λέη άντρα της. Όσω για τα παιδιά μας, μη φοβηθής, θα μείνουνε η μοναχή χαρά μου, αφού δεν επροφθάσαμε εσένα να χαρούμε.
Μα τέλος πια σα χόρτασαν με το να βλέπουνται έτσι, πρώτος τότε ο θεόμορφος γιος είπε του Δαρδάνου «Μη, θεοπαίδι, τώρα αργείς, μον πες τους να μου στρώσουν, 635 για να χαρούμε μια σταλιά και το γλυκό τον ύπνο.
Τότ' είπε ο πολύγνωμος 'ς εκείνην Οδυσσέας· «Αχ! ω γυνή, δεν φθάσαμε 'ς την άκρη των αγώνων όλων ακόμη· αμέτρητος οπίσω μόχθος μένει, πολύς, σκληρός, 'που ολόκληρον εγώ θα τελειώσω. 250 τούτο προείπε μου η ψυχή του μάντη Τειρεσία, 'ς του Άδη ότ' εκατέβηκα την κατοικιά, να μάθω το πώς με τους συντρόφους μου να φθάσω 'ς την πατρίδα. αλλ' ακολούθα με, ω γυνή, 'ς την κλίνη, να χαρούμε ήδη τον ύπνον τον γλυκόν αντάμ' αναπαυμένοι». 255
Πρώτα πρώτα, πώς έβαλε τέτοιο πράμα με το νου του; Τι; γιατί δίνει στην Ελένη μαθήματα μουσική, πρέπει να πάη να την αγαπήση; Ποιος καφκιέται μπροστά μου για αγάπη; Εγώ τον έφερα στο σπίτι. Εγώ να του δώσω δρόμο. Αμέσως να πάρη άλλο δάσκαλο η Ελένη, να μην είναι, να μην είναι πάντα στο μάθημα η Λέλα. Να φύγη αφτός, να ξεπαστρεφτή, να μη φανή πια. Να χαρούμε την αγάπη στα γεμάτα.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν