United States or Russia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Μον έλα πρώτα τους θεούς ας κράξουμε μαρτύρους, τι αφτοί μαρτύροι οι πιο πιστοί και φύλακες των όρκων. 255 Βάρβαρα εγώ όχι — ορκίζουμαι — δε θα σε βλάψω, αν θέλει νίκη να δώκει μου ο θεός και τη ζωή σού πάρω· Μον σα σε γδύσω απ' τ' άρματα, θα δώκω στους δικούς σου πίσω, Αχιλιά, το λείψανο. Έτσι κι' εσύ να κάνεις.»
Αλήθεια την έμαθα και εγώ την τέχνην της μαγείας, μα την μεταχειρίζομαι εις άλλα πράγματα ωφέλιμα, όχι εις το να βλάψω τους ανθρώπους, αλλά να τους συντρέξω, μα επειδή και η αδελφή μου δεν είναι εδώ διά την ώρα, έχω επιθυμίαν να κάμω ένα καλόν σήμερον. Πήγαινε λοιπόν να πιάσης ένα από αυτά τα ελάφια, και να μου το φέρης εις το χοντζερέ μου το συντομότερον. Και έτσι λέγοντας, εμπήκε εις το παλάτι.
Όταν επέστρεψεν εις την οικίαν: — Η Ευνίκη έλαβε τας μαστιγώσεις; ηρώτησε τον Τειρεσίαν. — Ναι, αυθέντα. Αλλ' είχες διατάξει να μη της βλάψω το δέρμα. — Καλά! Ποίος από τους δούλους είναι εραστής της; — Κανείς δεν είναι εραστής της, αυθέντα. — Τι γνωρίζεις περί της διαγωγής της; — Η Ευνίκη δεν εξέρχεται ποτέ την νύκτα από τον κοιτώνα, όπου κοιμάται ομού με την γραίαν Ακρισιώνην.
ΦΕΡΔΙΝ. Απάνω στην ελπίδα πώχω για γαληνές ημέρες, τέκνα καλά, και μάκρος ζωής, μ' ακέραιη την αγάπη που είναι τώρα, το σκοτεινότερο σπήλιο, ο ευκαιρότερος τόπος, η πλέον δυνατή παρακίνηση του κακού μας δαίμονος, δεν θα είναι ποτέ αρκετά να λυώσουν την τιμή μου εις το πάθος, ώστε να βλάψω τον αιθέρα εκείνης της λαμπρής ημέρας, όταν τάλογα του Απόλλωνος για με θέλ' είναι πνιγμένα, και η νύκτα ασάλευτη.
Άξαφνα, μέσα στη φριχτή κατάστασι του ταραγμένου μυαλού του μία ιδέα μαύρη του επέρασε, μία ιδέα σκοτεινή, η οποία όμως — πράμμα παράξενο — του έφερε αταραξία . . . Και του ήρθανε κάτι συλλογισμοί που δε μπορούσε να τους διώξη· — χωρίς να κάμω κακό, χωρίς να θέλω να βλάψω, να πειράξω κανεί, με κυνηγούνε σαν σκυλί ψωριάρικο, είπε με πικρία.
Κ' εάν κηρύττω εμπρός 'ς αυτούς, 'πού μας ακούουν, ότι προαίρεσιν δεν είχα να σε βλάψω, εις την γενναίαν σου ψυχήν τούτο ας αρκέση να με απολύσης, και να ειπής πως ένα βέλος έρριξα επάνω από την σκέπην του σπιτιού μου κ' ελάβωσε τον αδελφόν μου. ΛΑΕΡΤΗΣ Τούτο φθάνει διά την καρδιά μου, — μ' όλον ότι αυτή δικαίως έπρεπε να με σπρώξη 'ς την εκδίκησίν μου.
Δε θα σε βλάψω όμως εγώ, μήτ' άλλους δε θ' αφίσω 370 να σε πειράξουν· τι θαρρώ το γέρο μου έτσι βλέπω.» Τότε απαντά ο θεόμορφος γιος του Δαρδάνου κι' είπε «Ναι έτσι είναι, γιε μου, όπως τα λες.
ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Δυστυχισμένος είσαι που μ’ ονειδίζεις με τέτοια° θα σε ονειδίσουν αύριον εσένα όλοι. ΟΙΔΙΠΟΥΣ Άπαυτη τύφλα σε κρατεί και δεν κατέχεις ουδέ κ’ εμέ, ουδέ κι άλλονε θνητόν να βλάψης, απ’ όσους χαίρονται αγαθό το φως του ήλιου. ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Βέβαια εγώ δεν ημπορώ να βλάψω εσένα, είν’ ο Απόλλων αρκετός για να το κάμη. ΟΙΔΙΠΟΥΣ Ο Κρέων να επινόησεν αυτά ή μονάχος εσύ;
Και γιατί όχι; Ξέρω κ' εγώ ευρίσκομαι κοντά σας, είμαι, χωρίς να σε βλάψω, εις την καρδιά της Καρολίνας, έχω, ναι έχω, την δεύτερη θέση σ' αυτήν και θέλω και πρέπει να την διατηρήσω. Ω, θα ετρελλαινόμουν, αν μπορούσε να λησμονήση Αλβέρτε. Σ' αυτή μέσα τη σκέψη βρίσκεται μία κόλασις. Αλβέρτε, χαίρε! Χαίρε, άγγελε του ουρανού! Χαίρε, Καρολίνα! 15 Μαρτίου.
Λέξη Της Ημέρας