United States or Timor-Leste ? Vote for the TOP Country of the Week !
Είχον κληθή ήδη υπ' Αυτού παρά τας όχθας του Ιορδάνου· είχον ακούσει την μαρτυρίαν του Βαπτιστού. Αλλά δεν είχον αποφασίσει ακόμη να εγκαταλείπωσι τα πάντα και να ακολουθήσωσιν Αυτώ· δεν είχον εννοήσει ακόμη ότι όσον θα ηκολούθουν Αυτώ, ου μόνον θα ήσαν ασφαλείς υπό την αγίαν σκέπην Του, αλλά θα εύρισκον αιωνίαν ζωήν και δόξαν δι' Αυτού και εν Αυτώ.
Αυτός δε και οι Απόστολοί Του, περιτυλιγμένοι με τα εξωτερικά ενδύματα, θα ηδύναντο να κοιμηθώσιν επί της πρασίνης χλόης υπό την σκέπην των δένδρων. Η σκιά του προδότου έπιπτεν επ' Αυτού του Προδοθέντος και επί της μικράς εκείνης λογικής ποίμνης, επί του φυτωρίου των αλιέων Του. Να εκοιμήθη τάχα και ο προδότης τόσον ατάραχος, όσον οι άλλοι, την νύκτα εκείνην;
Μα τον Δία, αυτήν μου την απόφασίν δεν θα την πάρω 'πίσω! ΚΕΝΤ Υγίαινε. Αν φέρεσαι, ω Ληρ, μ' αυτόν τον τρόπον, ελευθερία είν' αλλού, κ' εδώ είν' εξορία! Ω Κορδηλία, οι θεοί 'ς την σκέπην των να σ' έχουν, εσέ, που σκέπτεσαι σωστά και δίκαια τα λέγεις! Σεις, είθε με τα λόγια σας να συμφωνούν τα έργα κ' η γλύκα από τα χείλη σας καλούς καρπούς να φέρη!
Φυλάξετέ με, και με ταις πτέρυγαίς σας κάμετέ μου σκέπην, φύλακες τ' ουρανού! — Τι θέλ' η σεβαστή σου μορφή; ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ Ωιμένα! είναι τρελλός. ΑΜΛΕΤΟΣ Μην ήλθες ίσως εδώ διά να ονειδίσης τον οκνόν υιόν σου, που, 'ς τον καιρόν παραδομένος και 'ς την θλίψιν , την επιτακτικήν εκτέλεσιν αφίνει της φοβερής σου προσταγής; Ω! λέγε, λέγε.
Αλλ' ότε εστηρίξαμεν εις την χείρα την κεφαλήν άνευ του φόβου ρομφαίας σειομένης άνωθέν της, ότε εκαθήσαμεν υπό την σκέπην ξένης θύρας, την οποίαν δεν ήτο φόβος να μαυρίση Τούρκου σκιά, και είδεν έκαστος ημών την λύπην του ζωγραφισμένην εις του γείτονός του την παρουσίαν, τότε ήρχισε να ερωτά και να μανθάνη ο είς του άλλου τα πάθη και να ερευνά περί συγγενών και φίλων απόντων.
Τι προς ημάς η Τήνος ή η Μύκονος ; Λιμένα καταφυγής ηθέλομεν, και σκέπην φίλόξενον, υπό την οποίαν να κλίνωμεν την κεφαλήν, και Τούρκους πλησίον να μη έχωμεν! Περί ηλίου δυσμάς ανειλκύσθη η άγκυρα και απεπλεύσαμεν. Η Ανδριάνα εν τούτοις έμενε τεθλιμμένη και άφωνος.
Ο κίνδυνος ήτο ίσως δι' όλους ημάς, αλλά δι' εκείνον και μόνον εσκεπτόμην. Εφοβούμην δι' εκείνον. Ήθελα να τον εμποδίσω από του να με ακολουθήση. Αλλά πώς; Να τον διατάξω να επιστρέψη οπίσω; Επί τίνι προφάσει; Επροσπάθουν να εξεύρω τον τρόπον και δεν εύρισκα. Είχομεν φθάσει υπό την σκέπην των τελευταίων δένδρων.
Άγιος είν', ευσεβής τωόντι αυτός ο φόβος, ώστε να σώσης τόσα πλήθη, 'πού αποκάτω 'ς την υψηλήν σου σκέπην ζουν και συντηρούνται.
Κ' εάν κηρύττω εμπρός 'ς αυτούς, 'πού μας ακούουν, ότι προαίρεσιν δεν είχα να σε βλάψω, εις την γενναίαν σου ψυχήν τούτο ας αρκέση να με απολύσης, και να ειπής πως ένα βέλος έρριξα επάνω από την σκέπην του σπιτιού μου κ' ελάβωσε τον αδελφόν μου. ΛΑΕΡΤΗΣ Τούτο φθάνει διά την καρδιά μου, — μ' όλον ότι αυτή δικαίως έπρεπε να με σπρώξη 'ς την εκδίκησίν μου.
Ανέβη λοιπόν ο μικρός Κλώσος εις την σκέπην του κτιρίου, και εβολεύθη όπως καλλίτερα ημπορούσε διά να κοιμηθή. Αλλά απ’ εκεί επάνω ημπορούσε να βλέπη τι εγίνετο μέσα εις την οικίαν, διότι τα παραθυρόφυλλα δεν εσκέπαζαν τα παράθυρα έως επάνω. Είδε λοιπόν μίαν μεγάλην τράπεζαν στρωμένην, και επάνω εις την τράπεζαν κρασί και κρέας ψητόν και έν μεγάλον ψάρι.
Λέξη Της Ημέρας