United States or Tonga ? Vote for the TOP Country of the Week !


Μόλις ανέβηκε το θρόνο ο Καρακάλλας , και ξανασπάσανε μερικά προμηνύματα της φοβερής πλημμύρας που κατέβαινε, όλο κατέβαινε. Το πρώτο όμως μεγάλο κακό, που έκαμε τους Ρωμαίους και τα χρειάστηκαν κάπως, έγινε στον καιρό του Φιλίππου, ως 250 μ. Χ.· Κατέβηκαν τότες οι Γότθοι ως την Κάτω Μοισία, τη σημερινή Βουλγαρία. Χάλασαν τον κόσμο και κει, και στη Θράκη κάτι αργότερα.

Κι’ αχολογούσε ο φάραγγας, κι’ αχολογούσε ο λάκκος, Από τον άγριο το σκοπό και τους χορούς των χούχλων, Κι’ εκεί οπού περίμενεν η Μάγισσα μ’ αγώνα Να γένη το νερό τυρί της φοβερής οβίρας, Να πιάσουνε τα μαγικά κι’ η παινεμένη Μάρω Να δώση την καρδούλα της στου Γιάννου την αγάπη, Ανάτειλεν ο αυγερινός, λαλήσανε τ’ αρνίθια, Γαλάτιασε η ανατολή, και θάμπωσαν τ’ αστέρια.... Σταμάτησεν η ταραχή, κατάπαψαν οι χούχλοι, Λακκίσανε τα ισκιώματα και φύγαν πηλαλώντας, Ακούστηκαν οι σάλαγοι, και κύπροι, και κουδούνια, Και τα σκυλλογαυγύσματα στα πλάγια και στους λόγγους, Και χάθηκαν τα μαγικά στο βάθος της οβίρας.

Να τον παρακαλέση για της δύστυχης της κόρης της την τύχη, που κοίτεται αναίσθητη εκεί στο παραγώνι. — Δεν έχουμε καιρό για τέτια τόρα. Επροδοθήκαμε και κιντυνέβει να με πιάσουνε! Πρέπει να κρύψω τα παιδί! Να μη μας βγουν όλα στη φόρα! Άρπαξε βιαστικά στην αγκαλιά του κ' έκρυψε κάτω από τη βαριά και χιονισμένη κάπα του της φοβερής του αμαρτίας τον καρπό.

Μόλις μπορώ να πιστέψω πως δεν περάσανε από τότε ούτε δυο χρόνια. Μα εκεί που το διαβάζω τώρα, ζωντανεύουν όλα όσα γίνανε κ' αιστάνουμαι πάλι τα μαρτύρια της φοβερής αυταπάτης, που με συντηρούσε τότε. 4 τον Σεπτέμβρη Κάθουμαι δω και συλλογίζουμαι το μικρό Σβεν.

...στον σταυρό. Περιέγραψαν το αίσθημα φοβερής έκπληξης με το οποίο, εκείνη την ίδια μέρατην Τρίτη μέρα, άκουσαν τις διαδόσεις των γυναικών για οράματα αγγέλων, και την βέβαιη μαρτυρία μερικών Αδελφών τους ότι ο τάφος ήταν άδειος τώρα. «Αλλά», πρόσθεσε ο ομιλητής με αναστεναγμό δυσπιστίας και λύπης – «αλλά Αυτόν δεν τον είδαν».

Την ξύπνησε το γογγυτό εκείνο τη Μαριγή από σάστισμα κόλασης φοβερής. Λες κ' ίσια στη ψυχή της τον έστειλε τον ηρωισμό του ο αδερφός της μ' εκείνο το γογγυτό· λες και τ' Άγιο Πνέμα της κατέβηκε από τα ουράνια, και τη στεφάνωσε με την αθώρητη τη χάρη που γλυκαίνει του μαρτυρίου το θάνατο.

Όλοι οι μεγάλοι του τέταρτου αιώνα, Ευσέβιος, Κλήμεντας, Αυγουστίνος, Επιφάνειος, Χρυσόστομος κλ. έδειξαν αποστροφή προς τις εικόνες, αν και δεν τις κατάκριναν όλοι· μια σύνοδο μάλιστα δυτική της Ελβίρας πήγε κάτι μακρήτερα και τις αποκήρυξε. Ώστε από τότες έπεφτε ο σπόρος της φοβερής εικονομαχίας του όγδοου αιώνα.

Φυλάξετέ με, και με ταις πτέρυγαίς σας κάμετέ μου σκέπην, φύλακες τ' ουρανού! — Τι θέλ' η σεβαστή σου μορφή; ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ Ωιμένα! είναι τρελλός. ΑΜΛΕΤΟΣ Μην ήλθες ίσως εδώ διά να ονειδίσης τον οκνόν υιόν σου, που, 'ς τον καιρόν παραδομένος καιτην θλίψιν , την επιτακτικήν εκτέλεσιν αφίνει της φοβερής σου προσταγής; Ω! λέγε, λέγε.