Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 4 Ιουνίου 2025
Σ' εξορκίζω να μου την κατηγοράς όσο μπορείς περισσότερο. Να μου την ζωγραφίζης με τέτοιον τρόπο, που να με κάνης να την αποστρέφωμαι· και για να την αηδιάσω, παράστησέ μου όλα τα ελαττώματα που βρίσκεις απάνω της. ΚΟΒΙΕΛ Αυτή, κύριε; μια κερατσίτσα, μια υποκρίτρια! Αυτό δα της έλειπε, να την ερωτευθήτε κι' όλας! Δεν έχει τίποτα που να την ξεχωρίζη από τις άλλες.
— Μυαλό δεν έχουν, αυτός ου κόσμους, θα πω, είπεν η θειά το Μαλαμώ. Τώρα οι αθρώποι γεινήκαν απόκοτοι. — Να είχανε τάχα τίποτα κ'μπάνια μαζί τσ'; είπεν η παπαδιά. — Ποιος του ξέρ'; είπεν η θειά το Μαλαμώ. — Θα είχανε, θα είχανε κουμπάνια, υπέλαβεν ο Πανάγος ο μαραγκός. Αλλοιώς δε γένεται. Πήγανε με τα ζεμπίλια τους γεμάτα. Και τουφέκι θα είχαν, και θηλειαίς στένουν για τα κοτσύφια.
Η θεία Νοέμι όμως ανησύχησε λίγο σήμερα, επειδή η θεία Έστερ μου έλεγε ότι δεν μπορεί να μαζέψει τα λεφτά για τους φόρους. Έτσι είναι! Ξοδεύουν για μένα και από μένα δεν θέλουν τίποτα! Εγώ είπα στη θεία Έστερ: μην ανησυχείτε, θα πάω εγώ στον φοροεισπράκτορα…- Πόσο θύμωσε η θεία Νοέμι! Τα μάτια ήταν σαν λυσσασμένης γάτας. Δεν τη φανταζόμουν τόσο ευέξαπτη.
Ο ΑΔΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ Νοιώθεις πως τίποτα δεν λες; Για κύτταξε απ' τους θεατάς τους πειο πολλούς. Ο ΔΙΚΑΙΟΣ ΛΟΓΟΣ Κυττάζω, να! Ο ΑΔΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ Και τι λοιπόν εσύ κυττάς; Ο ΔΙΚΑΙΟΣ ΛΟΓΟΣ Μα τους θεούς! οι πειο πολλοί και από τούτους όλους — απ' τους ανοιχτοκώλους! Ο ΑΔΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ Τι λες λοιπόν; Ο ΔΙΚΑΙΟΣ ΛΟΓΟΣ Νικήθηκα! ΣΚΗΝΗ ς'. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Θέλεις το γυιο σου πάλι εσύ, ή να τον μάθω να μιλή;
Θεέ μου σχώρεσέ μου. — Μα πας αφίνει τίποτα στο κελλάρι; — Να φύγη, να φύγη! Και η ταραχή ηύξανε ολοένα.
Τότες πολεμούσαμε τους δασκάλους, γιατί όλοι τους είτανε δασκάλοι· τώρα πολεμούμε κάτι μισοδασκάλους — ή δασκαλάκια. Τότες πολεμούσαμε την καθαρέβουσα· τώρα πολεμούμε τη μισοκαθαρέβουσα. Τότες πολεμούσαμε μια γλώσσα που ήθελε κάτι να φανή· τώρα πολεμούμε μια γλώσσα που δε θέλει τίποτα να είναι.
— Φυλάκιση κουμπάρε μου.. Μούπε μάλιστα να του το χρεωστώ και χάρη που δεν την έβαλεν α υ σ τ η ρ ά. Θάχω όλη την ελευθερία να γυρίζω στο καράβι, κι' από δουλειά τίποτα. — Καλός είσαι και συ!
Θάταν κρίμα να τις θυσιάσουμε για το τίποτα, αν και μπροστά σε μια μεγάλη αιτία πρέπει να τις θεωρήσουμε τίποτα. Αν η Κλεοπάτρα πάρει είδηση το φευγιό μας, σίγουρα θα πεθάνει. Είκοσι φορές την είδα να ψυχομαχεί με ελάχιστη αιτία. Πραγματικά νομίζω ότι υπάρχει κάτι στον θάνατο, που την τραβά· Βλέπω να την τραβά τόσο γλυκά, που για ένα έτσι, είναι έτοιμη να πεθάνει.
— Ρε τι λες; μου κάνει· είσαι στα συγκαλά σου ή να στείλω για τον παπά; Αμή!.. επήγαν τόσοι και τόσοι και δεν έκαμαν τίποτα και θα κάνουμ' εμείς; — Γιατί όχι; είμαστ' αδέξοι εμείς! Έπειτα — άκου να σου ειπώ — εκείνοι επήγαν με την πέτρα. Μια βουτιά κι' απάνου. Τι θες να κάμουν με μια βουτιά; — Μωρέ κύτα να βγάλουμε το καρβέλι και άφησε τα όνειρα! μου λέγει τέλος ο καπετάνιος. Δεν απελπίστηκα.
Ο Παγγλώσσης, ο Αγαθούλης κι' ο Μαρτίνος, επιστρέφοντας στο μικρό τους χτήμα, απαντήσανε έναν αγαθό γέροντα, που δροσιζότανε στην πόρτα του κάτου από πυκνές πορτοκαλιές. Ο Παγγλώσσης, που ήτανε τόσο περίεργος, όσο και λογικευτής, τον ρώτησε, πώς λεγότανε ο μουφτής που στραγγαλίσανε. — Δεν ξέρω τίποτα, απάντησε ο αγαθός άνθρωπος και δεν έμαθα ποτές τόνομα κανενός μουφτή και κανενός βεζύρη.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν