Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 18 Μαΐου 2025
Μη γίνης δανειστής, μηδέ χρεωφειλέτης· συχνά τον φίλον χάνεις μ' όσα 'χεις δανείση, και αν δανεισθής, στομόνεις την οικονομίαν. Προ πάντων τούτο· αληθινός 'ς τον εαυτόν σου να 'σαι, και θέλει ακολουθήση, ωσάν η νύκτα την ημέραν, να μη 'σαι ουδέ 'ς τους άλλους ψεύτης. Χαίρε, και ό,τ' είπα θέλει ανθίση απ' την ευχήν μου. ΛΑΕΡΤΗΣ Ο υιός σου ταπεινώς σε χαιρετά, πατέρα.
Έτσι είπε η σεβαστή θεά, κι' ομπρός του τα σωριάζει χάμου· κι' εκείνα βρόντηξαν, πλουμόφτιαστα ένα κι' ένα. Τρόμος τους έκοψε όλους τους, μηδέ ναν τ' αγναντέψει τόλμαε κανείς, μον σκόρπισαν. Μα ο Αχιλέας όμως 15 τάδε, και πιο το πάθος του τον πήρε, και τα μάτια φριχτές κάτου απ' τα βλέφαρα λες του πετούσαν φλόγες.
Κανείς την κατοικίαν μου ποτέ να μη γνωρίζη, μηδέ να μάθουν οι θνητοί πώς ζω μακράν των έτσι, κι' οπόταν πείνα κάποτε τα μέσα μου θερίζη με τάντερα της τίγρεως να κάνω κοκορέτσι
Τότες τους είπε ο ξακουστός αφέντης Αγαμέμνος έτσι όπως κάθουνταν, χωρίς να σηκωθεί στη μέση «Βλαστάρια τ' Άρη ξακουστά, Αργίτικα ξεφτέρια, καλό όταν σηκωθεί κανείς ν' ακούτε, μηδέ πρέπει ναν τον διακόφτουν, τι κι' αφτός σαστίζει ο κατεχάρης. 80 Μα αν πλήθος θορυβάει πολύ, πώς τότες θες κανείς μας να πει ή ν' ακούσει; Πνίγεται φωνή κι' η πιο λαλούσα.
ΕΡΜ. Δεν τους έχω πολύ προχείρους εις την μνήμην μου, αλλά θα προσπαθήσω : Μήτε τις ουν θήλεια θεός ... μήτε τις άρσην, μηδ' αυτών ποταμών μενέτω νόσφ' Ωκεανοίο μηδέ τε νυμφάων, αλλ' ες Διός έλθετε πάντες εις αγορήν, όσσοι τε κλυτάς δαίνυσθ' εκατόμβας όσσοι τ'αυ μέσατοι ή ύστατοι ή μάλα πάγχυ νώνυμνοι βωμοίσι παρά κνίσησι κάθησθε .
Εκεί σιμά τους χρόνια εννιά πολλά 'φτιανα στολίδια — 400 θηλύκια, χρυσολούλουδα, γιορντάνια, σκουλαρίκια — μες στη σπηλιά την κουφωτή· και τ' αφρισμένο κύμα με μουρμουρίσματα έτρεχε τριγύρω φουσκωμένο. Μηδ' άλλος τόξερε θεός μηδέ θνητός κανένας, μόνη η Βρυνόμη τόξερε που μ' έσωσε κι' η Θέτη. 405 Αφτή μας ήρθε τώρα εδώ, και να η στιγμή κι' εμένα ότι χρωστώ που μ' έσωσε ναν της πλερώσω τώρα.
Όχι να ζήσω μα και τρομάρα είχα μήπως χάσω άξαφνα τη ζωή και τ' αφήσω έρημα στο έλεος και την καταφρόνια του κόσμου. Έκανα τη νύχτα ημέρα. Όσο στέκει τ' αλόγου η ουρά κ' εγώ εστάθηκα. Σε πολλά η τύχη μου ήρθε κόντρα· κόντρα της εβγήκα κ' εγώ με τα όλα μου. Δεν είχα σκοπό να πισωπατήσω μηδέ τρίχα.
Μήτε κι' αν δέκα κι' είκοσι φορές μου δώκει τόσα, όσα έχει τώρα, κι' απ' αλλού αν ήθε λάβει ακόμα, 380 μήτε όσα στον Ορχομενό, κι' όσα στη Θήβα μπαίνουν του Μισιριού όπου βρίσκεται πιο απ' όλους βιος στον κόσμο — κι' αφτή είναι ως εκατόπορτη, κι' όξω από κάθε πόρτα διακόσοι βγαίνουν μ' άλογα κι' αμάξια μαχητάδες — μηδέ κι' αν τόσα μούδινε όσα τα φύλλα ή τα άνθια, 385 μήτε έτσι δε μου πείθει πια τη γνώμη, δε μ' αλλάζει, ως που όλη την καρδόπνιγη βρισιά να μου ξεράσει.
Μηδέ να παρασχίζης τον αέρα, έτσι, με το χέρι σου· αλλά το κάθε τι να γίνε- ται ευγενικά· διότι και μέσα εις την ποταμοφοριά, εις την τρικυμίαν, και, θα έλεγα, εις τον ανεμοστρόβιλον του πά- θους σας, πρέπει να αποκτήσετε, να ιδιοποιηθήτε τόσην εγκράτειαν, ώστε να το ημερόνη.
Ηδύνατό τις ανατέμνων τον εγκέφαλόν της να εύρη μόρια εννοιών, αλλ' ουχί ακεραίας εννοίας. Τόσον εκ της πολυχρονίου έξεως του να συστέλλη τας λέξεις είχε μεταβή κατ' αντανάκλασιν ο τοιούτος περιορισμός και μέχρι της σκέψεως, ώστε μη δυναμένη να ομιλή, δεν ηδύνατο πλέον μηδέ να σκέπτηται.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν