Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 24 Ιουνίου 2025
Έτσι θα έκανε βέβαια και το Σταύρο, όσο που πήρε ο αδερφός μου τα μάτια του κι έφυγε. Σουτ! Αννούλα, μην ξαναπής τέτοιο λόγο. Ποιος σου τα είπε αυτά; Ψέματα, ψέματα, ο Σταύρος δεν έφυγε. Τον έστειλε από καιρό ο πατέρας του στο εξωτερικό για κάτι δουλειές του εργοστάσιου και μια μέρα θα γυρίση. Τα ξέρω εγώ, τα έμαθα. Έμαθα όλη την αλήθεια.
Τότε έκανε παράκληση ο δυνατός Διομήδης «Άκου με, αμάλαγη θεά, του Δία θυγατέρα! 115 Στην έρμα μάχη αν άλλοτες με την καλή σου γνώμη βοηθούσες τον πατέρα μου, δείξε μου τώρα, αφέντρα, κι' εμένα την αγάπη σου, και κάνε να τσακώσω αφτόν τον άντρα, κι' ας τον βρω στου κονταριού το δρόμο, που να μου ρήξει πρόκανε, και σκούζει με περφάνια πως πια δε θα πολυχαρώ τ' αγνό το φως του ήλιου.» 120
Και σκέψου, σκέψου, εγώ έλεγα πάντα στον εαυτό μου: γιατί το έκανε αυτό ο Έφις; Μπορούμε τελικά να μάθουμε το γιατί;» «Συμβαίνουν αυτά!
Όλ' αυτά πέφτουνε τώρα, γκρεμίζουνται. Με την ελεεινότητα του Ελληνικού κράτους, που μας έκανε κορόιδο, χάσαμε την πίστη μας σ' αυτά που μας έλεγαν οι Φιλέλληνες, οι Γραμματισμένοι και οι Φαναριώτες, και μαζί χάσαμε σκεδόν και την πίστη στον εαυτό μας, στη δύναμη της φυλής μας. Αυτό το τελευταίο είναι κακό μεγάλο, μα είναι η φυσική αντίδραση. Πρέπει να περάσει.
Σωκράτης Αλλά φαντάζεσαι, ότι δεν ηθέλησε και άλλοι να είναι καλοί και αγαθοί και μάλιστα ο υιός του; ή νομίζεις, ότι τον εφθόνησε και επίτηδες δεν του παρέδωσε την αρετήν, διά της οποίας αυτός ήτο αγαθός; ή δεν έχεις ακούσει, ότι ο Θεμιστοκλής τον υιόν του Κλεόφαντον εδίδαξεν αγαθόν ιππέα; διότι εκρατιέτο πάνω στ' άλογο ιστάμενος ορθός και ηκόντιζεν ακόμη ορθός από το άλογο και πολλά άλλα ακόμη και θαυμαστά έκανε, τα οποία εκείνος τον εδίδαξε, και τον έκαμε σοφόν από όσα εξηρτώντο από διδασκάλους αγαθούς.
Διάβηκε ράχες και Βουνά, ποτάμια και λαγκάδια, Λειβάδια και νεροσυρμιές, πλαγιές και μονοπάτια Σειώνταν η γη στο διάβα του και μέριαζαν τα δέντρα, Πουλλάκια κι’ όρνια πέταγαν, προντούσανε τ’ αγροίμια... Σαράντα μέρες έκανε, σαράντα μερονύχτια Και τέλος φτάνει στο βουνόν, όπου είταν πίσω από όλα.
Στιγμή, που πολεμάει το φως της ημέρας, πώρχονταν, με το σκοτάδι της νυχτός πώφευγε, και τ' άλογο ανέβαινε αργά-αργά, και βαρυά-βαρυά τον ανάποδο και κακοτρόχαλο ανήφορο από τη μεγάλη του την κούραση και από τη μεγάλη του την αποσταμάρα. «Έκανε φοβερό κρύο. Άγριος βοριάς φυσούσε, σα λυσσιασμένος, από πίσω μου, κι' μ' ανασήκωνε από τη σέλλα τ' αλόγου μου.
Ποιος είνε αναμάρτητος; «Ουκ εστίν άνθρωπος, ος ζήσεται και ουχ αμαρτήσει». Καλύτερα νάπαιρνε αυτός την αμαρτία απάνω του... Νακολουθήση πάλι το παράδειγμα του Χριστού, να συχωρέση τους αμαρτωλούς, τις κακές γυναίκες, τους παραστρατημένους, τη σάρκα την αδύνατη; Αυτό έκανε. Αυτό του έλεγε η καρδιά του. Τι βγαίνει; Η καταλαλιά του κόσμου τον έπνιγε.
Έπαθαν όμως οι δυτικοί οι Ιστορικοί, και μαζί μ' αυτούς και πολλοί δικοί μας, ό,τι έπαθε το έθνος μας με τους κλασσικούς του προγόνους. Δεν τους ερχότανε να λησμονήσουν τη Ρώμη. Τους είχε μαγεμένους η Κοσμοκρατόρισσα, και βήμα δεν έκανε ο νους τους μήτε σ' Ανατολή μήτε σε Δύση δίχως να τα θωρούν και να τα λατρεύουν ακόμα τα μεγαλεία της.
Ο Δημητράκης κρατούσε για το σπίτι και τάλλα τα πουλούσε στην αγορά ή τάλλαζε με σιτάρι κι αραποσίτι που δεν έκανε η αυλή του· Ο Αριστόδημος για τούτα όλα δεν έλεγε τίποτα· ούτε ρώταγε πως κυβερνιέται το σπίτι· Έτρωγε καλά, ντυνότανε καλήτερα, έκανε τις ιδιοτροπίες του και τόβρισκε φυσικό! Μάλιστα η καλοζωή κ' οι περιποίησες της Ελπίδας τον έκαναν πολλές φορές πιο απαιτητικό και ιδιότροπο.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν