Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 24 Ιουνίου 2025
Άκουσ' μ', αργυροδόξαρε, οπού την Χρύσαν σκέπεις, Και Κίλλαν και την Τένεδον ανδρεία βασιλεύεις· Σμινθέα, αν ωρόφωσα ποτέ μου τον ναόν σου, Ή αν και σέ κατάκαυσα μηριά παχιά ποτέ μου, Γιδιών, και ταύρων, τέλειωσε τον πόθον μου ετούτον. Οι Δαναοί τα δάκρυα μου με βέλη σ' ας πλερώσουν. Έτσ' είπε προσευχόμενος. Τον άκουσ' ο Απόλλων.
Η αναπνοή του σερνότανε βαρειά και βαθειά, ροχάλιζε σχεδόν-που δεν τόκανε ποτέ του. . . Κάτω απ’ τα πάπλωμα της Λιόλιας κάτι τάραζε. . τρεμοσάλευε: η Λιόλια έκλαιγε μ’ αναφυλλητά. . Έκλαιγε για τη δυστυχισμένη τη Βεργινία, για το φιλί του Νίκου που της έκαιγε ακόμα στα χείλια κι ως μέσα στην ψυχή της, έκλαιγε για τα χορό που τέλειωσε και για τα βιολιά που έπαιζαν πιο δυνατά και πιο γλυκά μόλις πήγαινε κοντά τους και τώρα σβήσανε για πάντα γιατί άμα σβήση κάτι και πεθάνη, για πάντα πεθαίνει!
Μετά τρεις μέρες ήτο τέτοια η κατάστασή του, που ο γιατρός είπε ότι δεν είχε πεια καμμιά ελπίδα. Μόνο για παρηγοριά αφήκε μερικές παραγγελίες κέφυγε γιατί τον ζητούσαν βιαστικά σένα μακρυνό χωριό. Κοντά το μεσημέρι έπαθε ο άρρωστος ένα τέτοιο παροξυσμό της αρρώστειάς του, που σε λίγη ώρα τελείωσε. Πρόφτασε όμως την τελευταία τον στιγμή να πη μια βλαστήμια.
— Πηγαίνετε τώρα! — είπε το παιδί — Τελείωσε η κρίση σας! — Και πώς τελείωσε; — είπαν οι πολλοί — Ο ένας κρατάει κι' ο άλλος έχει να λάβη. — Τελείωσε, είπε το παιδί. — Η διαφορά τους είταν το μίσος. Αφού μπήκε η αγάπη ανάμεσα τους, το μίσος έφυγε και το δίκιο έρχεται μόνο του.
Ο Υπάτιος, ο Πομπήιος, κι ο Πρόβος πιάστηκαν κ' οι τρεις τους αιχμάλωτοι μαζί μ' άλλους πολλούς αρχόντους. Ο Υπάτιος κι ο Πομπήιος θανατώθηκαν την αποταχυνή. Οι άλλοι οπαδοί τους ή ξωρίστηκαν ή φυλακίστηκαν. Τον Πρόβο μονάχα τονέ συχώρεσε ο Ιουστινιανός. Έτσι τέλειωσε η τρομερή εκείνη βδομάδα του «Νίκα». Κίνημα σύφωνο με τη Βυζαντινή την παράδοση.
Μα όλοι αυθόρμητα κάνουν το σταυρό τους, σκύβουν το κεφάλι, μια φωνή και μια ψυχή φωνάζουν κάθε τόσο ρυθμικά και μονότονα : — Κύριε ελέησον!... Κύριε ελέησον!... Κύριε ελέησον! — . Όταν η λιτανεία έφτασε κοντά στον Τσαϊπά, σήκωσε κ' εκείνος το χέρι να κάμη το σταυρό του. Μα δεν τελείωσε. Το κόνισμα του φάνηκε παράξενο· κάθε άλλο παρά κόνισμα.
ΦΙΝΤΗΣ Ποτέ δεν έδιωξα το παιδί μου από το σπίτι μου. Και τότε, όπως σου έχω πει, και τώρ' ακόμα, έφυγε μονάχος του. Καλύτερα όμως που τέλειωσε τόσο γλήγορα αυτή η ιστορία. Δε θα μπορούσα να τον υποφέρω. ΓΙΑΓΙΑ Μα ποιά είτανε η αφορμή, πες μου, ποιά είτανε η αιτία; ΦΙΝΤΗΣ Η αφορμή; Η αιτία; Αυτός είναι ένας τρελός — ακούς; — είναι ένας τρελός.
Αν τη θυμηθούν, ας είναι και μια μόνη στιγμή στη ζωή τους, αν τους ξεφύγη ένας μόνος χυδαίος τύπος, τέλειωσε πάει! Άλλαξε η γλώσσα. Ένας χαλασμένος τύπος χάλασε τη γλώσσα όλη. Ο χαλασμένος ο τύπος πρώτα θα μας δείξη, που κι άλλες πολλές λέξες πήραν την ίδια σειρά· μα είναι κι άλλο.
Της άξιζαν τα εγκαίνια που της έκαμαν τέτοιας μεγαλόπρεπης εκκλησιάς. Αλύπητα μοιράστηκαν τα δώρα τη μέρα εκείνη. Ανάστατη όλη η Πόλη ακολουθώντας τη λαμπρή συνοδιά — βασιλέα, πατριάρχη, αυλικούς κι αρχόντους, από το παλάτι ως το ναό. Πρώτος ξεπέζεψε ο Ιουστινιανός και μπήκε, προχώρησε ως τον άμπωνα, δόξασε το Θεό που τέλειωσε το μέγα του έργο, και φώναξε από τη χαρά του «Σε νίκησα Σολομώντα».
Μπορείς να μου δώσης το χέρι σου, για τελευταία φορά. Για να μ' αποχαιρετίσης. Μη με παρεξηγής, Λέλα. Το βλέπω πως σου φέρθηκα άσχημα, το καταλαβαίνω. Όμως ξέρεις αν είμαι κακός. Πώς είναι δυνατό να πιστέψης αυτά που λες για μένα. Το καθετί δεν τέλειωσε μεταξύ μας. ΛΕΛΑ — Το καθετί ετέλειωσε. ΦΛΕΡΗΣ — Όχι. Δεν είναι ανάγκη να φύγης για πάντα. Μην τη λες αυτή τη λέξη.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν