Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 30 Απριλίου 2025
Θα πάρετε λεφτά από την Καλίνα, που να την πάρει ο δαίμονας. Θα πουλήσετε το κτήμα. Μην ξεχνάς πως το θέλω εγώ. Εάν δεν με ειδοποιήσεις εγκαίρως, εάν πράξετε όπως τις άλλες φορές που αντί να πουλήσετε σ’ εμένα στη σωστή τιμή πουλήσατε μισοτιμής σε άλλους, πρόσεχε, σε προειδοποιώ, Εφισέ, θα σου κόψω το λαρύγγι. Σε προειδοποίησα.»
Και ψηλά ψηλά, μες τα κράκουρα, ξανοίγονταν απάν' από τα βουνά στενή μακρουλή λουρίδα αστερωμένου ουρανού. Έδεσε τ' άλογο σε μια λεύκα ο Φώτος κι ακούμπησε κι αυτός σ' ένα κοντρί κ' εβυθίστηκε σε συλλοή. Ούτ' εφαίνονταν αν ζούσε χωμένος μέσα στον άδη τούτο τ' απάνου κόσμου.
ΑΝΑΤ. Εφοβούτανε ντεό άνταμ, τι λες; ούλη μέρα κι' ούλη νύκτα εκκλησία του πήγαινα — σαρακοστή λάδι μπιλέμ ντεν έτρωγε — ιξένο ντίκιο ντεν ήτελε — μερμίγκι απάνω ντεν επατούσε — έι, λέγε μπακαλούμ. ΛΟΓ. « Αυτός ο Θεός δύναται σε κολάσαι. ΑΝΑΤ. Όχι, όχι, όχι! τεός καλάσει — βάι! τεός χωρέσει πες, άνταμ — τι έκαμες; ουφ. = ουφ. ΛΟΓ. Ναι δη σοι αναγνωστέον ολοσχερές, ίνα γνως την έννοιαν αυτού.
Κ' είπαμε, όταν στολιστή, να ξαναπάμε και να μελετήσουμε τη σκοτεινή την επιγραφή. Δίχως να το θέλουμε όμως, η επιγραφή ξηγήθηκε μες στο Καφενείο! Το γράμμα που της έγραψε ο σπαθωμένος ο ήρωας είταν απλούστατο. «Μη θυμώνης που δεν μπόρεσα να σε καταστρέψω εχτές. Έρχουμαι σήμερα και σ' αποτελειώνω.
Μόνον αφού εξησφαλίσθη εις μίαν γωνίαν ο Μανώλης εστράφη και του απήντησεν: — Σα σ' ακούει, Τερερέ, έλα όξω χωρίς τουφέκι! — Φχιου! ήτον η απάντησις του Τερερέ. — Καλιά, θα σε βρω και χωρίς τουφέκι. — Φχιου σου, Πατούχα, φχιου σου! Και η ύβρις αύτη, παρατεινομένη ως συριγμός όφεως, ηκολούθει τον νέον απομακρυνόμενον.
Μα σε τούτη την περίσταση και ύστερα από τόσους κόπους που βασίλευσε και οργίασε, είναι τέλος πάντων καιρός να χαντακωθεί, άλλοιώς θα χαντακωθούμε εμείς που την έχουμε στήσει, κατά διαταγή των γραμματισμένων, σαν είδωλο μες στο μυαλό μας, που κάτω κάτω δε μας φταίει και τίποτε το κακόμοιρο.
Και στους διαβάτες που περγελούν τον Άγιο Σεβαστιανό της νειότης μου χτυπημένον απ' τα βέλη της αρετής να μπορώ ν' απαντήσω: «Γιατί δεν κυττάτε την καρδιά σας και το αίμα της σταλάζει στη λάσπη του δρόμου γι' αυτές ;». Κι' από μαύρο σεμινάριο σε τρίσβαθη εκκλησία κι' από εκκλησία σε πεθαμένη βιβλιοθήκη να πηγαίνω — γοργό, σκυφτό και σεμνό. Ave Maria! Παρίσι, 1909
&Ακολούθησις και τέλος της ιστορίας του βασιλέως Ορμώζ, επονομαζομένου Χωρίς Θλίψιν.& Εδώ ο Αβικένας ετελείωσε την ιστορίαν του, και εγώ εκστατικός διά τα όσα μου εδιηγήθη, ω μεγάλε φιλόσοφε, εφώναξα· ποία καλή μου τύχη σε απέστειλε διά να σε γνωρίσω· και απ' ότι μου εδιηγήθης πιστεύω ότι εις εσέ είνε όλα δυνατά.
ΑΡΓΓΑΝ Αυτά ακριβώς, αδελφέ μου, με διατηρούν· και ο κύριος Πυργγόν λέει πως θα πέθαινα αν τρεις ημέρες μονάχα δε μ' εφρόντιζ' εκείνος! ΒΕΡΑΛΔΟΣ Αν δε λάβης τα μέτρα σου, θα σε φροντίζη τόσο πολύ, που θα σε στείλη στον άλλο κόσμο, ΑΡΓΓΑΝ Μα ας μιλήσωμε λογικά, αδελφέ μου. Δεν πιστεύεις καθόλου στην ιατρική; ΒΕΡΑΛΔΟΣ Όχι, αδελφέ μου· και δε βλέπω και τι θα κέρδιζε η ιατρική αν την επίστευα.
Ειπέ μου συ, ποία δίκη απεφάσισε να σου δέσουν τα χέρια και να σε οδηγήσουν εδώ με το παιδί σου; Φέρεσαι προς το θάνατον ως προβατίνα με το αρνί της, ενώ εγώ δεν είμαι παρών ούτε ο σύζυγος σου. ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ Καθώς βλέπεις, ω γέρον, αυτοί με οδηγούν να αποθάνω μαζί με το παιδί μου.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν