Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Ενημερώθηκε: 30 Απριλίου 2025


Χωρίς να σε κολακεύω, καλέ Θεόδωρε, συ είσαι λογόφιλος και λαμπρός, διότι με νομίζεις ότι είμαι κανένα σακκί γεμάτο λόγους, και ημπορώ να βγάλω και να ειπώ τόρα πάλιν ότι δεν είναι ορθά αυτά.

Είχενε και πηγάδι με σπάνιο νερό ο Αζώηρος, οπού δεν άργησαν να το μυριστούν κι' άλλοι και που κατάντησεν από στόμα σε στόμα να διαλαληθήόλους εκείνους τους απάνου μαχαλάδες ο καφενές και να συχνάζουναυτόν όχι μονάχα οι γερόντοι μα κι άλλοι πολλοί.

Θεός μόνος επισκοπεί, ο σειραίς ζόφου ταρταρώσας σε πάντων κακών, τον εφευρετήν διάβολον, ότι μέγας ο φόβος του Θεού, και μεγάλη η δόξα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος».

Το κάρο εξαφανιζόταν μέσα στη νύχτα, αλλά επάνω στη γέφυρα, κάτω από το φεγγάρι, έμενε ο ντον Τζάμε νεκρός, ξαπλωμένος στη σκόνη, με ένα μελανό εξόγκωμα σαν ρώγα σταφυλιού στο σβέρκο. Ο Έφις γονάτιζε πλάι στο νεκρό και τον ταρακουνούσε. «Ντον Τζάμε, αφέντη μου, έλα, έλα! Οι κόρες σου σε περιμένουν.» Ο ντον Τζάμε έμενε ακίνητος.

Να μη σε λησμονήσω; Ναι, καϋμένο μου πνεύμα, ενόσω η μνήμη τόποντην σαλευμένην τούτην σφαίραν έχει ακόμη.

Όσοι απομιμούνται, άλλοι μεν το κάμνουν εν επιγνώσει, άλλοι όμως ανεπιγνώστως. Και βεβαίως ποίαν άλλην μεγαλιτέραν διάκρισιν ημπορούμεν να εύρωμεν από την επίγνωσιν και ανεπίγνωσιν; Θεαίτητος. Καμμίαν. Ξένος. Και λοιπόν αυτό που είπαμεν προ ολίγου δεν είναι απομίμησις με επίγνωσιν; Διότι το ιδικόν σου παράστημα και σε, μόνον όταν σε γνωρίζη κανείς, ημπορεί να τα μιμηθή. Θεαίτητος. Πώς όχι; Ξένος.

ΡΩΜΑΙΟΣ Αγάπη μου! ΙΟΥΛΙΕΤΑ Τι ώραν να σου στείλω το μήνυμά μου αύριον; ΡΩΜΑΙΟΣ Κοντά εις τας εννέα. ΙΟΥΛΙΕΤΑ Πολύ καλά· μου φαίνεται ως τότε δέκα χρόνια. Εξέχασα τι σ' ήθελα και σ' έκραξα οπίσω. ΡΩΜΑΙΟΣ Εδώ να μένω άφησε ως που ‘ς τον νουν να σ' έλθη. ΙΟΥΛΙΕΤΑ Θα το ξεχνώ, να σε κρατώ εδώ να περιμένης, και θα θυμούμαι μοναχά πως θέλω να σε βλέπω.

Μα και με την αδερφή του τη Βερίνα, καθώς και με τον Ίλλο τα χάλασε. Εκεί λοιπόν που πολεμούσε ο Ίλλος το Ζήνωνα στην Ισαυρία, άξαφνα ξαναφιλιώνεται μαζί του και ξαπολεί το Βασιλίσκο. Στέλλει τότες ο Βασιλίσκος ένα του ανιψιό, τον Αρμάτιοάλλο ζωντόβολο, καθώς θα δούμε σε λίγονα χτυπήση και το Ζήνωνα και τον Ίλλο που ανέβαιναν τώρα κατά τη Πόλη.

Συμφωνείς λοιπόν εις όσα λέγει; Νέος Σωκράτης. Βεβαιότατα. Ξένος. Καθώς φαίνεται από σε δεν υπάρχει εμπόδιον, και ίσως πρέπει πολύ ολιγώτερον εμπόδιον να υπάρχη από εμέ. Και λοιπόν κατόπιν από τον σοφιστήν μου φαίνεται ότι είναι ανάγκη ημείς οι δύο να εξετάσωμεν καλώς τον πολιτικόν άνδρα. Λοιπόν ειπέ μου. Άραγε ως ένα από τους επιστήμονας θα θεωρήσωμεν και τούτον, ή πώς αλλέως; Νέος Σωκράτης.

Σαν να μη ήθελε να πονέσης εις τον υστερνόν σου εκείνον μισεμόν. Σαν νάξευρεν ότι για τελευταία φορά σε έβλεπε, και ήθελε με χαρά να σ' αποχαιρετίση, για νάχης για πάντα ως ευχή της, την χαρά. Την είδες! την θυμάσαι! Ελαβε δύναμιν, σαν από άνωθεν. Εσηκώθη επάνω, οπού είχε μήνες να σηκωθή από το στρώμα, και σου έσφιξε το χέρι και σ' εφίλησε: — Στο καλό, παιδί μου! την ευχή μου, παιδί μου!

Λέξη Της Ημέρας

παρακόρη

Άλλοι Ψάχνουν