United States or Falkland Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Να μην τους περάση!» &Διασκέδασον την βουλήν του Αρχιτόφιλ,& Κύριε ο Θεός μου! Ανοικτά από την Κασσάνδραν εύρε δύο μεγάλα πλοία, βαρυφορτωμένα από αρνία πρώιμα κ' ερίφια. Ηγόρασεν εξ αυτών είκοσι κεφάλια. Όπως ηυχήθη, ούτω σχεδόν έγεινε. Την πρώτην νύκτα έστειλεν ο Θεός ελαφρόν βορράν. Την δευτέραν εσπέραν έπνευσε σφοδρός νότιος.
Πυρ ομαδόν απάνω στα κεφάλια μας. Είμαστε ντιπ κατάλακκα, χωρίς ταμπούρια, χωμένοι μέσα στα κουτρόνια. Άξαφνα πέρ' απ' τα Καβούρια πλακόνει ένα τουρκικό μ' οχτακόσους Τόρα, κυρ λοχία, μου κάνουν αντάμα όλα τα παιδιά, τι θα κάμουμε; Να μας βοηθήσουν οι δικοί μας είταν αδύνατο. Τόρα μωρέ παιδιά, τους κάνω, κάμτε το σταυρό σας, φιληθήτε και πέστε πως δεν είστε ζωντανοί.
Και αν από τα χέρια σας οι άνεμοι λυμένοι λυσσομανούν και μάχωνται με τα καμπαναριά μας, κι' αν καταπίνη καραβιαίς το αφρισμένο κύμα, και αν κυλιούνται κατά γης τα γεμισμένα στάχυα, τα δένδρ' αν ξερριζόνωνται, αν σχίζωνται τα κάστρα, κ' επάνω αν κρημνίζωνται 'ς τους φυλακάτωράς των, κι' αν γέρνουν τα κεφάλια των παλάτια, πυραμίδες, ως που να σμίξ' η κορυφή με τα θεμέλιά των, κι' όλ' η σπορά της φύσεως αν γείνη άνω κάτω, εσείς αποκριθήτε με εις ό,τι κι' αν 'ρωτήσω!
Γύρωθ' από τη βάρκα μας, των πετονιών οι κολοκύθες μες το πέλαγο απλωμένες, αργοσαλέβαν ολοζώντανα κεφάλια πάνω στο γιαλό. Και μες της ώρας την τρομαχτική σιγαλεριά, εφάνταζαν τόσα ανθρωποκέφαλα Ουγολίνικα, πνιγμένα μες τη μάβρη κόλαση του Ντάντη, που μας έκραζαν σπαραχτικά, βοήθεια! ...Αργά πολύ, ύστερα από τα μεσάνυχτα, εσηκώσαμε τα παραγάδια. Επήραμε και τις πετονιές. Ψάρι άφτονο.
Τους βλέπω εγώ, Διαμάντη 'Σ του Βακογιάννη τα πλευρά, 'ς τα στήθια του Καλύβα Χτυπάει το κύμα και σκορπά. Τους έζωσε η πλημμύρα Και δε σπαράζουν απεκεί. Τρέχα να πης του Λάμπρου Να πάη μ' εξήντα διαλεχτούς... Φτερά... κ' η ώρα σφίγγει. Μήτρε μου! Το μιλλιόνι μου... Μας είδανε... Ο δερβίσης Στάθηκ' εμπρός και ρυάζεται... Κρατεί και δυο κεφάλια!.. — Εδώθε του Δεσπότη μας, ζερβιά του Παπαγιάννη.
Και ας θυμούμαστε τον Πιλάτο, που ρωτούσε: «Και τι εστι αλήθεια;» Ας πάρουμε μονάχα τα γεγονότα. Οι πολιτικές, οι δύο, πάλευαν αναμεταξύ τους, ποια να νικήσει την άλλη. Στα κεφάλια των σύγχρονων πολιτικών της Ελλάδας νίκησε και κυριάρχησε στα 1912 η πολιτική του Κράτους, η Ελλαδική.
Γιατί, αποκρίνεται, δυο μέρες πολεμήσατε και κεφάλι δεν είδα να σηκώσετε... Τότες θύμωσα κι εγώ και τούπα: Πες του, μωρέ, πως τα ρωμαίικα κεφάλια αξίζουν και δε πααίνουνε χαμένα μ' ένα δράμι μπαρούτι κι ένα βόλι. Να! που σας είπα για τον πόλεμο, μωρέ παιδιά.
Ξερκά όμως, δίχως νερό τα καϋμένα τα σπαρτά, μπροστέλευαν εδώ κ' εκεί ανάριες τες λυγνές καλαμιές τους με τ' αχαμνά στάχια, κ' έγερναν καταμεριά τες μαραμένες τους φούντες λυπητερά, σαν κεφάλια παραπονεμένων ραγιάδων.
Οι σοφοί σκύψανε τα κεφάλια τους, με τα μακρυά τους κάτασπρα μαλλιά, οι μάγοι κύτταξαν ταστέρια και, γυρίζοντας κατά τον Ρήγα, του είπαν: «Το παιδί αυτό θα γίνη μεγάλος σοφός και μεγάλος μάγος, μεγαλείτερος από μας». Το μωρό, σαν νάκουσε τα λόγια των μάγων και των σοφών, εκάρφωσε τα μάτια του απάνω στις άσπραις γενειάδες και χαμογέλασε πάλι.
Θα ν' αντιστηλωθούνε Θα να τινάξουν το ζυγό, θα φύγουν με τ' αλέτρι Και θάρθουνε μουγκρίζοντας 'ς το πρώτο βουκολειό τους. Σαλάγα τους!... Σαλάγα τους!... Τάλογο πάντ' αστράφτει. Μέσα 'ς τη μαύρη συγνεφιά... Εμπρός τα δυο κεφάλια.
Λέξη Της Ημέρας