Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Ενημερώθηκε: 25 Μαΐου 2025


Εκακοφάνη κατά πολλά του Βανάη που δεν εύρηκε κανέναν να του κάμη δικαιοσύνην, και με πόνον καρδίας είπε προς την γυναίκα του.

Κοντζάμ άνδρας ως εκεί επάνω, να μένω χωρίς δουλειά! Φταίει και ο μακαρίτης ο Γέρω-Λαχανάς. Όταν μου έλεγε, βρε Σπυράκι μου, βρε Σπυρέτο μου, βουτηγμένος αυτός μέσατον ιδρώτα και τα χώματα, έπρεπε να σηκώση την τσάπα του να μου κάμη μια τρύπατο ξερό μου, να έμβη μέσα ολίγη γνώσις. Και έκλαιεν ο καϋμένος . . . Τον λυπήθηκα Μπάρμπα-Σταυρή. Έπειτα να πούμε και του φτωχού το δίκαιο.

Η Αννούλα συγύριζε το τραπέζι και τραγουδούσε το καινούριο το τραγούδι της Λενιώς του Καλαφάτη. Κ' η μάννα, για να με κάμη να λησμονήσω τον πόνο μου, άρχισε να μου δηγάται την ιστορία του τραγουδιού. Μου παράστηνε κάτι Τούρκους που έρχουνται από την Ανατολή και φέρνουνε χαλασμό.

Την αρετήν μου αυτήν, ωιμέ, συγχώρεσέ μου·το πάχος των ασθματικών τούτων καιρών μας πρέπ' η Αρετή και αυτή να παίρνη της Κακίας συγχώρεσιν, και, όταν θέλη να της κάμη καλό, την άδειαν θα ζητή σκυμμένη εμπρός της. ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ Αχ! την καρδιά μου, Αμλέτε, μώσχισες εις δύο. ΑΜΛΕΤΟΣ Ω! ρίξε πέρα το χειρότερο της μέρος, και ζήσε τόσο καθαρώτερη με τ' άλλο.

Σωκράτης Λοιπόν είναι ανάγκη ο μέλλων να μετέλθη την ρητορικήν τέχνην πρώτον μεν να κάμη την διάκρισιν των εννοιών τούτων μεθοδικώς και να συλλάβη εις τον νουν του τους διαφόρους χαρακτήρας και των δύο χωριστά ειδών των εννοιών, και εκείνου εις το οποίον κατ' ανάγκην το πλήθος πλανάται και εκείνου εις το οποίον δεν πλανάται.

Πώς αλλοιώς θα την κάμη να πονέση περισσότερο, να πνιγή στα δάκρυα, να μαραθή από τη λύπη; Εστρηφογύρισε την εικόνα στα χέρια της με κάκια και χαρά, την κομμάτιασε κ' έρριξε τα κομμάτια απάνου της. — Να, μωρή, φά' τα! είπε. Κ' έκλεισε την πόρτα πίσω της δυνατά Η Ασημίνα έκατσε στο κρεββάτι κυττάζοντας τα κομμάτια με χαύνες ματιές. Ένα κραχ! αιστάνθηκε μέσα της.

Ετούτη είνε μία βασιλοπούλα ωραιοτάτη, εγώ είπα, ήθελεν είναι μέγα κακόν, αυτή να κάμη την ευτυχίαν ενός ανθρώπου θνητού, ετούτη δικαίως αχρήζει να είναι ανταμωμένη με έναν εξωτικόν· κάνει χρεία να την αρπάξω, και να την φέρω εις ένα νησί έρημον ώστε που, ω βασιλοπούλα, απαλησμόνησε τον βασιλέα πατέρα σου, και μη στοχάζεσαι άλλο, παρά να ανταμωθής εις την αγάπην μου, τίποτε δεν θέλει σου λείψει εις ετούτο το καστέλλι, και εγώ θέλω έχει όλην την επιμέλειαν, διά να σου προμηθεύσω το ό,τι σου ήθελε κάνει χρεία.

Εάν δε ο αδελφός φονεύση τον αδελφόν του εν φιλονικία όταν συγκρουσθούν ή εις άλλην ανάλογον περίστασιν, όστις φονεύση τον πρώτον επιτεθέντα ως εχθρόν αποκρούων αυτόν, ας είναι καθαρός. Και αν πολίτης φονεύση πολίτην ή ξένος ξένον, ας κάμη το ίδιον. Εάν δε πολίτης φονεύση ξένον ή ξένος πολίτην αποκρούων την επίθεσιν, ας θεωρήται κατά τον ίδιον τρόπον καθαρός. Και αν δούλος φονεύση δούλον, επίσης.

Αντίς να δεχθή το πρόβλημα της βασίλισσας ο Ταμίμ, εδόθη εις ένα πικρότατον κλαύσιμον και της είπεν· η γεναιοτάτη βασιλεία σου με υποχρεώνει με τόσες χάρες, που με κάνουν να μείνω πολλά αντραλωμένος· εγώ την εξορκίζω να μη της κακοφανή αν δεν της δέχομαι την χάριν, που ζητεί να μου κάμη εις το να υπανδρευθώ με μίαν από τες σκλάβες της· έως που ζω, άλλη γυναίκα έξω από την Ρεσπίναν δεν θέλει έχει τόπον εις τον νουν μου· η αγαπημένη μου Ρεσπίνα είνε πάντα εις την διάνοιάν μου, να παρηγορηθώ δεν δύναμαι διά τον χαμόν της· και έχω γνώμην ότι θα πηγαίνω να περάσω το επίλοιπον της ζωής μου κλαίοντας εις τον ίδιον τόπον που ετάφη ζωντανή.

Αλλ' ο Παρρησιάδης ούτος, συγκαλών τους επιφανεστέρους, αφού προ πολλού παρεσκεύασε και συνέγραψε ύβρεις εις ογκώδες βιβλίον, τας απαγγέλλει μεγαλοφώνως και υβρίζει τον Πλάτωνα, τον Πυθαγόραν, τον Αριστοτέλην, τον Χρύσιππον και όλους εν γένει, χωρίς ούτε εορτή να είνε, ούτε να του έχωμεν κάμη τίποτε κακόν, ότε θα είχε μίαν δικαιολογείαν, διότι θα είχε θέσιν αμυνομένου και δεν θα είχε δώση αυτός τας πρώτας αφορμάς.

Λέξη Της Ημέρας

ταίριαζαν·

Άλλοι Ψάχνουν